Inhoud

• Stappen
• Methode 1 van 3: Omarm de verschillen
• Methode 2 van 3: Grenzen instellen
• Methode 3 van 3: Leer effectief communiceren

Meningsverschillen met ouders op volwassen leeftijd zijn heel anders dan situaties in de kindertijd. Door de jaren heen verandert de relatie tussen ouder en kind, de laatste wordt steeds zelfstandiger en neemt zijn eigen beslissingen over huishoudelijke, werk- en gezinskwesties. Accepteer dat meningsverschillen met ouders op elke leeftijd voorkomen, maar effectieve communicatie en grenzen kunnen je helpen om je onenigheid beleefd en beleefd te uiten.

Stappen

Methode 1 van 3: Omarm de verschillen

1. 1 Accepteer verschillende standpunten. Als je met je ouders praat, bedenk dan dat je opvattingen over werk, financiën, gezin en levensomstandigheden misschien niet overeenkomen. Verschillen zijn ook mogelijk in politieke, sociale, religieuze overtuigingen. Het is beter om je te concentreren op tolerantie en acceptatie in plaats van gevechten.
   • Je hebt geen controle over het gedrag van anderen, maar je kunt wel je eigen acties beheersen.
   • Door verschillen te accepteren, zelfs als u het er niet mee eens bent, kunt u geschillen verminderen en opener communiceren.
2. 2 Probeer je punt niet te bewijzen. Zelfs als het je lijkt dat je gelijk hebt of de exacte feiten geeft, voelt iemand soms veroordeling of ontevredenheid als je zijn gedachten aan hem opdringt. Met open en effectieve communicatie is het niet nodig om te begrijpen wie gelijk heeft en wie niet.
   • Nadat je bent opgegroeid, mogen ruzies met je ouders geen blijk van kracht worden.
   • Geef feiten of meningen zonder beschuldiging. Dit is een manier om het oneens te zijn, maar niet om de schuld te geven of te veroordelen. Zeg bijvoorbeeld: "Ik begrijp dat onze opvattingen over mijn werk verschillen, maar ik waardeer wat ik doe en ben blij met het pad dat ik heb gekozen."
   • Vraag je ouders om hun mening. Dit maakt het gemakkelijker om hun standpunt te begrijpen zonder tactloos te kijken. Zeg "Wat vind je hiervan?" of "Wat is uw mening over de situatie?"
3. 3 Laat grieven uit je kindertijd los. Sommige kinderen koesteren wrok of frustratie over de manier waarop ze door hun ouders zijn opgevoed. Op volwassen leeftijd kan dit zich op verschillende manieren manifesteren. Een persoon kan vaak ruzie maken met zijn ouders of voortdurend communicatie met hen vermijden.
   • Begrijp dat ouders niet altijd in staat of bereid zijn om grieven uit de kindertijd te accepteren.
   • Als je boos bent op je ouders, zoek dan de steun van vrienden en andere familieleden. Je hoeft je niet af te zonderen van de samenleving.
   • Als wrok de communicatie met ouders verstoort, zoek dan hulp bij een psycholoog of steungroep. Ze zullen je helpen je relatie met je ouders in het heden te verbeteren.
4. 4 Laat het je baan of relatie niet negatief beïnvloeden. Ouders kunnen verschillende opvattingen hebben over wat je zou moeten doen in het leven en met wie je zou moeten uitgaan.Laat de frustratie van het vechten met hen niet in je relatie met je partner, echtgenoot of collega's op het werk kruipen.
   • Verwar je relatie niet met je dagelijkse bezigheden en je sociale leven.
   • Werk en relaties kunnen het beste worden gezien als je eigen persoonlijke territorium, waar je vrij kunt ademen, weg van je ouders.
   • Als je ruzies met je ouders invloed hebben op je relatie met je partner, vertel je partner dan over alle moeilijkheden van relaties met hen. Je kunt ook steun zoeken bij je beste vrienden.

Methode 2 van 3: Grenzen instellen

1. 1 Wees beleefd en zelfverzekerd. Meningsverschillen met je ouders hoeven niet te veranderen in moeilijkheden of ongemakkelijke situaties. Wees beleefd en behulpzaam en vermijd woede en frustratie. Een volwassene heeft veel meer rechten op zijn eigen overtuigingen. Zeg wat je denkt dat nodig is, maar vergeet respect en de regels van een goede vorm niet. Je hoeft niet verantwoordelijk te zijn voor de gevoelens van anderen, maar vriendelijkheid en mededogen zijn altijd beter dan woede en oordeel.
   • Als je moeite hebt om kalm te blijven, bied dan je excuses aan en bied aan om wat later te praten.
   • Als je het niet eens bent met wat je ouders zeggen, hoef je niet passief of agressief te zijn. Vertel hen ronduit en bondig dat uw meningen niet overeenkomen.
   • Je moeder probeert je bijvoorbeeld te vertellen hoe je je geld moet uitgeven, maar jij voelt je anders. Zeg haar: "Ik begrijp je en respecteer je mening, maar ik wil proberen om anders te handelen" of "Bedankt voor het advies, ik ben erg dankbaar en waardeer je mening, maar ...".
2. 2 Ga niet om de nek van je ouders zitten. Onafhankelijkheid stelt een volwassene in staat om zijn eigen beslissingen te nemen, zijn mening te uiten en zijn leven in te richten. Ook geeft onafhankelijkheid de vrijheid om het oneens te zijn in geschillen over geld en loopbaanbeslissingen.
   • Hoe meer u financieel op uzelf vertrouwt, hoe gemakkelijker het is om uw eigen beslissingen te nemen en onpopulaire standpunten te uiten.
   • Begin een langzame maar gestage beweging naar zelfvoorziening. Zo kun je elke keer dat je ruzie maakt over een keuze die je maakt (bijvoorbeeld om kunstenaar te worden in plaats van accountant), je onafhankelijkheid als argument gebruiken.
   • Het is prima om te vertrouwen op de sociale en financiële steun van je ouders voor keerpunten in je jeugd (zoals naar de universiteit gaan), maar laat ze niet elke maand je rekeningen betalen. Hoe meer ze uw uitgaven beheersen, hoe gemakkelijker het voor hen is om tegen uw beslissingen in te gaan.
3. 3 Ga niet in op nutteloze discussies. De opvattingen van je ouders over opvoeding of relaties kunnen verschillen. Ze kunnen zelfs gesprekken beginnen die uiteindelijk tot ruzie leiden. Probeer verstandig te zijn over gevoelige en pijnlijke kwesties zoals relaties en gezinsleven. Weiger beleefd om deel te nemen aan argumenten die je nergens brengen.
   • Als er fundamentele verschillen zijn in uw opvattingen, probeer deze dan niet te veranderen.
   • Stel grenzen en zeg waar ouders wel en niet aan mee kunnen doen.
   • Als ze erop staan ​​​​hoe ze een kind moeten opvoeden, herinner er dan aan dat je al een volwassene bent en dit probleem zelf kunt oplossen. Zeg: 'Ik zie dat onze overtuigingen niet overeenkomen. Ik vraag u om het feit te respecteren dat ik een volwassene ben die voor mijn kind zorgt. Ik hoop dat we met elkaar kunnen opschieten en elkaars mening kunnen respecteren."
4. 4 Stel grenzen voor uw partners. Afgezien van geschillen over geld, werkbeslissingen en ouderschap, zijn romantische partners een veel voorkomend struikelblok. Respecteer de mening van je ouders, maar leg ze uit dat dit jouw leven en jouw relatie is.
   • Ouders geven vaak advies zodat je hun fouten niet herhaalt.
   • Luister, maar maak duidelijk dat je zelf beslissingen gaat nemen. Zeg: "Ik weet dat je me goed wilt en ik begrijp je zorgen. Ik hoop dat je mijn beslissing respecteert en mijn partnerkeuze steunt."

Methode 3 van 3: Leer effectief communiceren

1. 1 Wees geduldig. Kalmte stelt je in staat om te gaan met alle meningsverschillen. Luister naar je lichaam en let op mogelijke gevoelens van angst of frustratie. Hoe beter u deze lichamelijke en gedragssymptomen kent, hoe gemakkelijker het is om ze onder controle te krijgen.
   • Geduld komt met ervaring. Leer te voorkomen dat je erg van streek raakt nadat je met ze ruzie hebt gemaakt.
   • Wees niet defensief en haast u niet om op beschuldigingen te reageren. Leer je mening te uiten door geduld, niet door frustratie.
   • Als je bijvoorbeeld van streek bent door een negatieve opmerking van je moeder over je beroep, haast je dan niet om op haar woorden te reageren. Zeg: 'Het spijt me dat je het zo ziet. Ik wil niet discussiëren over wie gelijk heeft en wie niet. Kunnen we er rustig en zonder verwijten over praten?”
2. 2 Luister eerst goed en reageer dan op wat je hoort. Stop en denk na voordat je reageert op wat je ouders zeggen of doen. Als ze je advies proberen te geven, laat je ouders dan de gedachte afmaken. Onderbreek niet en luister naar de gedachte tot het einde.
   • Hoe vaker je ze laat praten, hoe makkelijker het zal zijn om ze te leren luisteren naar argumenten en niet te onderbreken.
   • Probeer hun woorden of daden onbevooroordeeld te behandelen. Geef ze dezelfde kans als jij wilt.
3. 3 Druk je gevoelens rustig uit. Je hoeft niet te schreeuwen, te schreeuwen of je ouders te beledigen om je punt te bewijzen. Alle mensen zijn wel eens van streek, maar maak er niet de norm van met je ouders.
   • Druk uw ontevredenheid uit in de eerste persoon. Zeg bijvoorbeeld: "Ik ben boos over de manier waarop je over mijn vriend praat."
   • Toon je ouders je volwassenheid en vermogen om gedachten kalm en zonder onnodige nervositeit of wrok te uiten.