Inhoud

• Stappen
• Methode 1 van 5: Voorlopige maatregelen
• Methode 2 van 5: Een schimmelinfectie behandelen
• Methode 3 van 5: Bacteriële vaginose behandelen
• Methode 4 van 5: SOA's behandelen
• Methode 5 van 5: Niet-infectieuze vaginitis behandelen

De meeste vrouwen ervaren op een bepaald moment in hun leven onaangename vaginale jeuk. In sommige gevallen verdwijnt een milde jeuk vanzelf, maar het komt ook voor dat het niet weggaat door ziekte of allergie. Afhankelijk van de specifieke oorzaak van de jeuk zijn huismiddeltjes vaak voldoende, maar het komt ook voor dat je naar de dokter moet.

Stappen

Methode 1 van 5: Voorlopige maatregelen

1. 1 Breng koude kompressen aan. Ongeacht de oorzaak van vaginale jeuk, het kan tijdelijk worden verlicht met een koud kompres (zoals een vochtig, zacht washandje) dat op de schaamlippen wordt aangebracht.
   • Neem een ​​schoon washandje voor een koud kompres en houd het onder een stroom koud water totdat het nat wordt. Knijp vervolgens het overtollige water eruit en breng het washandje 5-10 minuten aan op het vaginale gebied.
   • Zorg ervoor dat u het washandje na gebruik wast. Gebruik een frisse, schone luffa voor het volgende kompres.
   • Je kunt ook een ijspak gebruiken. Vergeet niet om het in een schone handdoek te wikkelen en het kompres niet langer dan 20 minuten per keer aan te brengen.
2. 2 Vermijd irriterende stoffen. Waspoeder, zeep en andere producten kunnen de slijmvliezen irriteren en vaginale jeuk veroorzaken. Schakel over op niet-gearomatiseerde wasmiddelen en gebruik geen wasverzachter om jeuk in je vagina door een allergische reactie te voorkomen. U kunt ook een milde reiniger gebruiken om irritatie door gewone douchegel te voorkomen.
   • Gebruik bijvoorbeeld Dove zeep of Cetaphil milde huidreiniger.
   • Gebruik geen geparfumeerde wasmiddelen, vochtige doekjes, poeders of andere producten die het vaginale gebied kunnen irriteren.
3. 3 Probeer een luchtbevochtiger te gebruiken. Koop een crème of emulsiezalf op waterbasis bij uw plaatselijke drogisterij die vaginale jeuk kan helpen verminderen. Volg de gebruiksaanwijzing en onthoud dat deze middelen de oorzaak van de jeuk niet verhelpen.
4. 4 Krab niet op het jeukende gebied. Krabben kan irritatie en jeuk vergroten. Bovendien kan het leiden tot huidbeschadiging en infectie, dus borstel in geen geval het geïrriteerde gebied.
5. 5 Weg met de oorzaak van de jeuk. Jeuk in de vagina kan om onbekende redenen optreden en vanzelf verdwijnen, maar als u ernstige of aanhoudende jeuk ervaart, kan dit door ernstiger oorzaken worden veroorzaakt. In dit geval is het noodzakelijk om deze redenen te achterhalen en te proberen ervan af te komen: bijvoorbeeld om een ​​infectieziekte te genezen of contact met irriterende stoffen te vermijden.

Methode 2 van 5: Een schimmelinfectie behandelen

1. 1 Zoek naar een schimmelinfectie (candidiasis of spruw). Schimmelinfecties kunnen moeilijk te onderscheiden zijn van andere soorten infecties, dus raadpleeg bij twijfel uw arts. Een schimmelinfectie gaat vaak gepaard met symptomen zoals ontsteking, branderig gevoel en pijn in de vagina, waterige of dikke, geurloze witte vaginale afscheiding.
   • Een ander type vaginale afscheiding kan wijzen op een ander type infectie.
   • Zwangerschap, antibiotica, diabetes of een verzwakt immuunsysteem hebben meer kans op een schimmelinfectie.
   • Als u zwanger bent en vermoedt dat u een infectie heeft, raadpleeg dan uw arts. Een ander type infectie kan de foetus schaden.
2. 2 Neem vrij verkrijgbare medicijnen. Er zijn veel crèmes en vaginale zetpillen (zetpillen) beschikbaar voor de behandeling van schimmelinfecties die kunnen worden gekocht bij uw plaatselijke apotheek. Deze remedies zijn meestal voldoende om de meeste schimmelinfecties te behandelen.
   • Deze medicijnen hebben verschillende werkingsduur. Gebruik in geval van terugkerende schimmelinfectie producten die ontworpen zijn om binnen zeven dagen te worden gebruikt.
   • Als u ernstige ongemakken ervaart, gebruik dan een geneesmiddel dat een ingrediënt tegen jeuk bevat.
   • Veel formuleringen bevatten actieve ingrediënten zoals butoconazol, clotrimazol, miconazol en terconazol. Van deze stoffen is aangetoond dat ze behoorlijk effectief zijn bij de behandeling van schimmelinfecties.
3. 3 Overweeg andere behandelingen. Als standaardmedicijnen niet voor u werken, of als u natuurlijke remedies wilt gebruiken, probeer dan andere methoden.
   • Gebruik boorzuur zetpillen. Dit zuur is zeer effectief in het doden van de gist die spruw veroorzaakt. Boorzuur zetpillen zijn verkrijgbaar bij uw plaatselijke apotheek. Probeer de infectie nooit te verwijderen met boorzuurpoeder, omdat dit de irritatie kan verergeren. Onthoud dat boorzuur giftig is en vermijd orale seks bij het gebruik ervan.
   • Probeer tea tree olie. Schimmelinfecties kun je behandelen met een tampon gedrenkt in tea tree olie. Gebruik deze methode met de nodige voorzichtigheid en verwijder het wattenstaafje als er ongemak optreedt. Hoewel wordt aangenomen dat tea tree olie schimmelwerende eigenschappen heeft, is er meer onderzoek nodig om de effectiviteit ervan bij de behandeling van schimmelinfecties te bevestigen.
   • Behandel infectie met probiotica. Er zijn aanwijzingen dat schimmelinfecties kunnen worden geëlimineerd door het aantal nuttige bacteriën in het lichaam te vergroten. Om dit te doen, kunt u lactobacillus-tabletten, die worden verkocht in apotheken en reformwinkels, rechtstreeks in de vagina doen. Je kunt zelfs proberen probiotische yoghurt te eten of het op je vaginale gebied aan te brengen. Houd er echter rekening mee dat deze behandelingen minder effectief zijn dan standaardbehandelingen en behoorlijk duur kunnen zijn.
4. 4 Weet wanneer je een dokter moet zien. In de meeste gevallen kunt u thuis zelf van een schimmelinfectie afkomen, maar soms moet u medische hulp inroepen. Het wordt meestal aanbevolen om een ​​arts te raadplegen als u nog nooit eerder een schimmelinfectie heeft gehad, omdat u in dit geval de diagnose verkeerd kunt stellen. Raadpleeg ook een arts als zelfbehandeling niet werkt.
   • Als vrij verkrijgbare medicijnen niet voor u werken, kan uw arts orale medicatie voorschrijven.
   • Een schimmelinfectie gaat vaak gepaard met een dikke, witte vaginale afscheiding. Als de afscheiding grijsachtig, geelachtig of groenachtig is, raadpleeg dan uw arts, omdat dit mogelijk niet op een schimmelinfectie wijst, maar op een andere ziekte.
   • Als je er zeker van wilt zijn dat je een echte schimmelinfectie hebt, maar geen dokter wilt bezoeken, kun je thuis een zelftest aanschaffen, zoals de Vagisil Screening Test.Als zelfbehandeling echter geen resultaat heeft opgeleverd, moet u toch een arts raadplegen.
5. 5 Probeer toekomstige schimmelinfecties te voorkomen. Het is mogelijk dat u in de toekomst terugkerende schimmelinfecties niet volledig kunt vermijden, maar er zijn veel manieren om hun kansen te verkleinen.
   • Neem geen antibiotica tenzij absoluut noodzakelijk. Antibiotica kunnen de bacteriële balans in de vagina verstoren en zo een schimmelinfectie veroorzaken. Ze mogen alleen worden ingenomen als u ze echt nodig heeft.
   • Draag katoenen ondergoed.
   • Vermijd te strakke panty's, kousen en ondergoed.
   • Houd het vaginale gebied koel en droog. Verander op tijd natte kleding en probeer hete baden te vermijden.
   • Als u anticonceptiepillen gebruikt die oestrogeen bevatten en herhaaldelijk schimmelinfecties heeft gehad, overweeg dan over te stappen op andere anticonceptiepillen (zoals pillen met alleen progestageen), aangezien verhoogde oestrogeenspiegels kunnen bijdragen aan schimmelinfecties.

Methode 3 van 5: Bacteriële vaginose behandelen

1. 1 Herken de symptomen. Bacteriële vaginose wordt gekenmerkt door symptomen zoals een branderig gevoel, ontsteking, dunne, grijswitte afscheiding en een vieze geur van vis uit de vagina. De ziekte kan gepaard gaan met al deze symptomen, slechts enkele, of ze kunnen helemaal afwezig zijn.
   • De exacte oorzaken van bacteriële vaginose zijn onbekend en sommige vrouwen zijn er meer vatbaar voor dan andere. Veel vrouwen hebben minstens één keer per jaar bacteriële vaginose. Dit kan te wijten zijn aan de verminderde niveaus van natuurlijk voorkomende nuttige bacteriën.
2. 2 Raadpleeg uw arts. In tegenstelling tot een schimmelinfectie is bacteriële vaginose thuis moeilijk zelf te behandelen. Om van de infectie en de bijbehorende symptomen af ​​te komen, moet u een arts raadplegen die u de juiste medicatie voorschrijft. Het kan een oraal middel zijn zoals Metronidazol of Tinidazol, of een crème zoals Clindamycine.
   • Om bacteriële vaginose te diagnosticeren, zal uw arts een bekkenonderzoek doen en een uitstrijkje van uw vagina nemen om onder een microscoop te controleren. Daarnaast kan de arts een teststrip gebruiken om de pH-waarde in de vagina te controleren.
   • Het is vooral belangrijk om tijdens de zwangerschap onmiddellijk te beginnen met de behandeling van bacteriële vaginose, omdat dit in dit geval tot ernstige complicaties kan leiden.
3. 3 Voorkom herhaling van vaginose. Hoewel u misschien niet immuun bent voor terugkerende vaginose, zijn er een paar eenvoudige regels die u kunnen helpen uw risico te verminderen.
   • Spoel de vagina niet door, omdat dit de bacteriële balans kan verstoren en tot infectie kan leiden.
   • Gebruik geen geparfumeerde producten zoals zeep, tampons, sprays en dergelijke.
   • Beperk het aantal sekspartners. Hoewel de redenen hiervoor onduidelijk blijven, zijn vrouwen met meer seksuele partners, die onlangs van partner zijn veranderd of een vrouwelijke partner hebben, vatbaarder voor bacteriële vaginose.
   • Droog je vaginale gebied af na het douchen en vermijd hete baden.
   • Veeg altijd van voren naar achteren na gebruik van de badkamer om te voorkomen dat fecale bacteriën uw vagina binnendringen.

Methode 4 van 5: SOA's behandelen

1. 1 Lees meer over de waarschuwingssignalen van seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's). Vaginale jeuk komt veel voor bij veel verschillende soa's. Als u een van de onderstaande symptomen ervaart, of gewoon vermoedt dat u een SOA heeft opgelopen, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts. Houd er rekening mee dat SOA's soms zonder symptomen doorgaan.
   • Trichomoniasis gaat meestal gepaard met roodheid, sterke vaginale geur en geelgroene vaginale afscheiding.
   • Chlamydia is vaak asymptomatisch, maar het kan ook abnormale bloedingen, vaginale afscheiding en buikpijn veroorzaken.
   • Gonorroe gaat meestal gepaard met dikke, troebele of bloederige vaginale afscheiding, jeuk en pijnlijk urineren.
   • Herpes resulteert meestal in rode puistjes, blaren en zweren in het vaginale gebied.
   • Menselijke papillomavirussen veroorzaken meestal kleine, vleeskleurige wratten rond de geslachtsdelen (er kunnen nogal wat van deze wratten zijn).
2. 2 Raadpleeg een arts. In het geval van soa's, moet u een arts raadplegen die de juiste behandeling zal voorschrijven. Als ze niet correct worden behandeld, kunnen sommige soa's tot ernstige complicaties leiden, dus u moet onmiddellijk uw arts raadplegen en beginnen met het innemen van de voorgeschreven medicijnen.
   • Gonorroe, chlamydia, syfilis en trichomoniasis worden behandeld met antibiotica. Uw arts zal orale of injecteerbare antibiotica voorschrijven, afhankelijk van het type infectie.
   • Hoewel humaan papillomavirussen niet te behandelen zijn, kan uw arts maatregelen voorstellen die de kans op nieuwe genitale wratten in de toekomst verkleinen.
   • Herpes kan worden onderdrukt met antivirale middelen, die de kans op recidieven verkleinen, hoewel het niet volledig kan worden genezen en er geen garantie is dat u anderen niet zult besmetten.
3. 3 Voorkom toekomstige infecties. De beste manier om later infecties te voorkomen, is door de richtlijnen voor veilige seks te volgen.
   • De beste manier om jezelf tegen soa's te beschermen, is door je te onthouden van een actief seksleven of door één sekspartner te hebben waar je vertrouwen in hebt.
   • Als je meerdere sekspartners hebt, gebruik dan altijd condooms als je seks hebt om een ​​infectie te voorkomen.

Methode 5 van 5: Niet-infectieuze vaginitis behandelen

1. 1 Lees meer over de oorzaken en symptomen van de ziekte. Niet-infectieuze vaginitis is een algemene term die verwijst naar vaginale irritatie die niet wordt veroorzaakt door enige vorm van infectie. Het kan verschillende oorzaken hebben, waaronder een allergische reactie, huidirritatie of hormonale onevenwichtigheden.
   • Niet-infectieuze vaginitis kan moeilijk te onderscheiden zijn van infectie. Schimmelinfecties worden vaak verward met irritatie veroorzaakt door wasmiddelen, dus u moet uw arts raadplegen als u niet zeker weet wat uw symptomen precies veroorzaakt. Niet-infectieuze vaginitis gaat vaak gepaard met een branderig gevoel in de vagina, vaginale afscheiding en bekkenpijn.
2. 2 Stop met het gebruik van mogelijke irriterende stoffen. Jeuk in de vagina kan worden veroorzaakt door een allergie voor bepaalde voedingsmiddelen, zoals zeep of vochtinbrengende crème.
   • Gebruik geen geparfumeerde producten als u huidgevoelig bent.
   • Als vaginale jeuk optreedt kort na het gebruik van een nieuw middel, stop dan onmiddellijk met het gebruik ervan, vervang het door een ander middel en vermijd in de toekomst producten die dezelfde ingrediënten bevatten.
3. 3 Let op hormonale veranderingen. Veel vrouwen ervaren vaginale jeuk vlak voor en tijdens de menopauze als gevolg van lage oestrogeenspiegels. Om dit tegen te gaan, kan uw arts oestrogeencrèmes, pillen of vaginale ringen voorschrijven.
   • Als u tijdens de menopauze vaginale droogheid ervaart, kan dit worden verlicht door vaginale vochtinbrengende crèmes of glijmiddelen voor seks op waterbasis te gebruiken.
4. 4 Weg met huidaandoeningen. Soms kunnen huidaandoeningen de huid rond de vagina irriteren. In dit geval is het het beste om een ​​dermatoloog te raadplegen.
   • Bij lupus korstmos vormen zich witte, schilferige vlekken op de huid. Deze aandoening kan worden behandeld met een steroïde crème op recept.
   • Eczeem en psoriasis kunnen ook vaginale jeuk veroorzaken. In dat geval zal de gynaecoloog of dermatoloog de juiste medicijnen voorschrijven.