Inhoud

• Stappen
• Deel 1 van 3: Leer de basis
• Deel 2 van 3: Onthoud metabole routes
• Deel 3 van 3: Uw leren organiseren

Biochemie combineert biologie en chemie. Deze wetenschap houdt zich bezig met de studie van metabole routes (chemische transformaties) in levende organismen op cellulair niveau. Naast het feit dat biochemie metabole routes in planten en micro-organismen bestudeert, is het een experimentele wetenschap die speciale apparatuur vereist. Deze brede wetenschap is gebaseerd op een aantal basisconcepten en ideeën die aan het begin van de cursus biochemie worden bestudeerd.

Stappen

Deel 1 van 3: Leer de basis

1. 1 Denk aan de structuur van aminozuren. Aminozuren zijn de bouwstenen van alle eiwitten. Bij het bestuderen van biochemie is het noodzakelijk om de structuur en eigenschappen van alle 20 aminozuren te onthouden. Leer hun notaties van één en drie letters, zodat u ze later gemakkelijk kunt herkennen.
   • Onderzoek de vijf groepen aminozuren, vier zuren in elke groep.
   • Denk aan de belangrijke eigenschappen van aminozuren zoals lading en polariteit.
   • Teken de structuur van aminozuren keer op keer totdat het in je geheugen blijft.
2. 2 Maak kennis met de structuur van eiwitten. Eiwitten zijn opgebouwd uit ketens van aminozuren. Om de basis van de biochemie te kennen, is het noodzakelijk om de verschillende niveaus van eiwitstructuur te herkennen en de belangrijkste ervan (alfa-helices en beta-sheets) te kunnen weergeven. Er zijn vier niveaus van eiwitstructuur:
   • De primaire structuur is een lineaire rangschikking van aminozuren.
   • De secundaire structuur komt overeen met gebieden van het eiwit in de vorm van alfa-helices en beta-sheets.
   • Tertiaire structuur is de driedimensionale structuur van een eiwitmolecuul, die te wijten is aan de interactie van aminozuren. Het is de fysiologische vorm van eiwit. De tertiaire structuur van veel eiwitten is nog onbekend.
   • De quaternaire structuur is het resultaat van de interactie van verschillende eiwitten die een groter eiwitmolecuul vormen.
3. 3 Meer informatie over de pH-waarde. De pH-waarde van een oplossing kenmerkt de zuurgraad ervan. Het geeft de hoeveelheid waterstof- en hydroxide-ionen aan die in de oplossing aanwezig zijn. Zure oplossingen bevatten meer waterstofionen en relatief weinig hydroxide-ionen. Omgekeerd overheersen hydroxide-ionen in alkalische oplossingen.
   • Zuren fungeren als donoren van waterstofionen (H).
   • Alkaliën zijn acceptoren van waterstofionen (H).
4. 4 Leer pK . bepalen_een oplossing. Dissociatieconstante van zuur K_een laat zien hoe gemakkelijk het zuur waterstofionen opgeeft in een bepaalde oplossing. Deze constante wordt gedefinieerd als K_een = [H] [A] / [HA]. Voor de meeste oplossingen K_een zijn te vinden in tabellen in naslagwerken of op internet. PK-waarde_een wordt gedefinieerd als de negatieve decimale logaritme van de constante K_een.
   • Sterke zuren hebben zeer lage pK-waarden_een.
5. 5 Leer de pH te vinden door pKa_een met behulp van de Henderson-Hasselbach-vergelijking. Deze vergelijking wordt gebruikt om bufferoplossingen in het laboratorium te bereiden. De Henderson-Hasselbach-vergelijking wordt als volgt geschreven: pH = pK_een + lg [base] / [zuur]. PK-waarde_een oplossing is gelijk aan de pH-waarde van deze oplossing als de concentraties van zuur en base hetzelfde zijn.
   • Een bufferoplossing is een oplossing waarvan de pH-waarde niet verandert door toevoeging van een matige hoeveelheid zuur of base. Dergelijke oplossingen zijn belangrijk om een ​​constante pH-waarde te behouden.
6. 6 Meer informatie over ionische en covalente chemische bindingen. Een ionische binding tussen atomen treedt op wanneer een of meer elektronen van het ene atoom naar het andere gaan. Hierdoor worden positieve en negatieve ionen gevormd, die door elkaar worden aangetrokken. In een covalente binding wisselen atomen elektronenparen uit.
   • Andere soorten interacties zijn ook belangrijk, zoals waterstofbinding, waarbij er een aantrekkingskracht is tussen waterstofatomen en moleculen met een hoge elektronegativiteit.
   • Het type binding tussen atomen bepaalt enkele eigenschappen van moleculen.
7. 7 Meer informatie over enzymen. Enzymen zijn eiwitten die een belangrijke rol spelen in het lichaam - ze katalyseren (versnellen) biochemische reacties. Bijna elke biochemische reactie in het lichaam wordt versneld door een bepaald enzym, daarom is de studie van de katalytische werking van enzymen de belangrijkste taak van de biochemie. Katalytische mechanismen worden voornamelijk bestudeerd vanuit het oogpunt van kinetiek.
   • Enzymremming wordt in de farmacologie gebruikt om vele soorten ziekten te behandelen.

Deel 2 van 3: Onthoud metabole routes

1. 1 Lees meer over metabole routes en studiegerelateerde grafieken. Er zijn veel belangrijke metabole routes om te onthouden bij het bestuderen van biochemie. Deze routes omvatten in het bijzonder: glycolyse, oxidatieve fosforylering, de tricarbonzuurcyclus (Krebs-cyclus), de respiratoire elektronentransportketen, fotosynthese.
   • Lees de beschrijving van metabole routes en bestudeer hun afbeeldingen in diagrammen.
   • Het is mogelijk dat u op het examen wordt gevraagd om een ​​volledig diagram van een bepaalde stofwisselingsroute te tekenen.
2. 2 Leer één pad tegelijk. Als je alle metabole routes tegelijkertijd probeert te leren, raak je in de war en kun je ze niet goed onthouden. Concentreer je op het ene pad en besteed er een paar dagen aan voordat je doorgaat naar het volgende.
   • Nadat je een pad hebt onthouden, probeer het dan niet te vergeten. Teken dit pad vaak om je geheugen op te frissen.
3. 3 Teken het hoofdpad. Begin met het leren over de belangrijkste metabole route. Sommige routes zijn repetitieve cycli (tricarbonzuurcyclus), andere zijn lineair (glycolyse). Onthoud om te beginnen de vorm van het pad, waar het begint, welke stoffen worden gedesintegreerd en welke worden gesynthetiseerd.
   • Aan het begin van elke cyclus zijn er moedermoleculen zoals nicotinamide-adenine-dinucleotide, adenosinedifosfaat (ADP) of glucose en eindproducten zoals adenosinetrifosfaat of glycogeen. Onthoud allereerst de uitgangsmaterialen en eindproducten.
4. 4 Onderzoek co-enzymen en metabolieten. Bekijk dit pad nu in meer detail. Metabolieten zijn tussenproducten die tijdens het proces worden gevormd en in daaropvolgende reacties worden gebruikt. Er zijn ook co-enzymen die de reactie mogelijk maken of versnellen.
   • Onthoud de stof niet automatisch zonder begrip.Besteed aandacht aan hoe sommige stoffen worden omgezet in andere om het proces echt te begrijpen, en niet alleen om het te onthouden.
5. 5 Schrijf de enzymen op die je nodig hebt. De laatste stap in de studie van de metabole route is om er de enzymen aan toe te voegen die nodig zijn om de reacties te laten verlopen. Deze stapsgewijze memorisatie van het pad zal uw taak gemakkelijker maken. U voltooit de studie van de metabole route nadat u de namen van de overeenkomstige enzymen hebt onthouden.
   • Daarna kun je gemakkelijk alle eiwitten, metabolieten en moleculen opschrijven die bij deze metabole route betrokken zijn.
6. 6 Herhaal de geleerde paden regelmatig. Dit soort informatie moet wekelijks worden ververst, anders vergeet u het. Herhaal elke dag een metabolische route. Tegen het einde van de week herhaal je alle paden en kun je de volgende week opnieuw beginnen.
   • Als het tijd is voor een test of examen, hoef je niet verwoed stofwisselingsroutes te onthouden, omdat je ze al kent.

Deel 3 van 3: Uw leren organiseren

1. 1 Lees de instructie. Het lezen van een leerboek is essentieel bij het bestuderen van een onderwerp. Lees het relevante materiaal voor de les. Maak een korte samenvatting van wat je hebt gelezen om je beter voor te bereiden op de les.
   • Lees aandachtig. Schrijf na elk onderdeel kort op en noteer de belangrijkste punten.
   • Probeer enkele van de vragen aan het einde van het gedeelte te beantwoorden om te controleren of u de stof begrijpt.
2. 2 Bestudeer de afbeeldingen in het leerboek aandachtig. Deze afbeeldingen bevatten veel belangrijke informatie en helpen om beter weer te geven wat in de tekst wordt beschreven. Het is vaak veel gemakkelijker om iets te begrijpen als je naar de afbeelding kijkt, en niet alleen de tekst leest.
   • Neem belangrijke tekeningen over in uw aantekeningen, zodat u er later op terug kunt komen.
3. 3 Markeer uw notities met verschillende kleuren. Er zijn veel complexe processen in de biochemie. Ontwikkel een kleurenschema voor uw aantekeningen. U kunt bijvoorbeeld een complex materiaal markeren met één kleur en een andere kleur gebruiken voor een materiaal dat voor u eenvoudig en begrijpelijk is.
   • Gebruik het systeem dat bij u past. Herschrijf de aantekeningen van je vriend niet gedachteloos, anders krijg je een beter begrip van de stof.
   • Overdrijf het niet. Hoewel te veel verschillende kleuren uw abstract een kleurrijke uitstraling geven, wordt het materiaal er niet gemakkelijker door te begrijpen.
4. 4 Vragen stellen. Schrijf tijdens het lezen van het leerboek de vragen die je hebt op en stel ze tijdens de lezing. Wees niet bang om je hand op te steken. Als iets voor jou niet duidelijk is, kan het zijn dat andere studenten hier ook vragen over hebben.
   • Als je tijdens de les geen tijd hebt gehad om vragen te stellen, probeer dan na de les met de docent te praten.
5. 5 Kaarten maken. Er zijn veel technische termen in de biochemie die je misschien nog niet eerder bent tegengekomen. Leer de basistermen aan het begin van de cursus, zodat u de meer complexe ideeën en concepten die daarop gebaseerd zijn, beter kunt begrijpen.
   • Maak kaarten met nieuwe termen in papieren of elektronische vorm. In het laatste geval kunt u ze opnemen op uw mobiele telefoon.
   • Als je een vrije minuut hebt, haal je de kaarten eruit en bekijk je ze.