Inhoud

• Stappen
• Deel 1 van 3: Omgaan met de verdrukking
• Deel 2 van 3: Hoe zich aan te passen aan het leven zonder een geliefde
• Deel 3 van 3: Hoe de herinnering van een persoon te eren?
• Tips
• Waarschuwingen

Elke dood, verwacht of plotseling, is altijd oneerlijk. Ze is oneerlijk zowel tegenover de overledene zelf als tegenover zijn naasten. Proberen te herstellen van het verlies van een geliefde is een van de moeilijkste en meest stressvolle beproevingen in het leven. Natuurlijk zul je altijd een persoon missen, maar enkele tips zullen je helpen verder te gaan om zijn nagedachtenis te eren en het contact met de wereld van de levenden niet te verliezen.

Stappen

Deel 1 van 3: Omgaan met de verdrukking

1. 1 Begrijp dat verdriet normaal is. Het zal heel, heel pijnlijk aanvoelen. Je moet echter met deze pijn omgaan om te genezen en te herstellen van je grote verlies. Weersta de drang om je terug te trekken, niet meer te voelen of te doen alsof de persoon nog leeft. Ontken niet wat er is gebeurd en beweer niet dat je geen pijn hebt, want verdriet is een gezonde reactie, geen teken van zwakte.
2. 2 Bereid je voor om de vijf fasen van het accepteren van het onvermijdelijke te doorlopen. Iedereen rouwt op zijn eigen manier, maar meestal worden mensen geconfronteerd met vijf fasen van het accepteren van het onvermijdelijke. Deze theorie wordt niet door alle psychologen ondersteund, hoewel recent onderzoek heeft aangetoond dat het de gevoelens en ervaringen van de meeste rouwende mensen effectief beschrijft. Bestudeer de informatie over deze stappen om jezelf een beetje voor te bereiden op de intense emoties die ze veroorzaken.Helaas, dit zal je niet helpen pijnlijke gevoelens te vermijden, maar je zult beter voorbereid zijn op de situatie die je te wachten staat.
   • Houd er rekening mee dat mensen deze fasen in een andere volgorde kunnen ervaren. Een persoon kan terugkeren naar bepaalde fasen, lange tijd in een van deze fasen blijven, meerdere fasen tegelijk doorlopen of ze in willekeurige volgorde doorlopen. Soms kunnen rouwende mensen het tijdverlies aan zonder zulke mijlpalen. Onthoud dat iedereen op zijn eigen manier rouwt, maar als je deze fasen kent, kun je je emoties nog steeds beter begrijpen.
3. 3 Bereid je voor op ontkenning. Direct na het overlijden van een dierbare voelen veel mensen zich verdoofd. Ze kunnen niet geloven dat die persoon er niet meer is. Deze gevoelens komen vaker voor bij een plotselinge dood. Weigering om in een nieuwe realiteit te geloven leidt er soms toe dat een persoon niet kan huilen of geen emoties toont. Dit is geen teken van onverschilligheid of onverschilligheid, maar integendeel. Denial helpt je de eerste dagen door te komen en een uitvaart te organiseren, contact te leggen met andere familieleden of verschillende financiële problemen op te lossen. Vaak begint de dood juist tijdens een herdenkingsdienst of begrafenis als iets echts te worden ervaren.
   • Als de beoogde uitkomst lang voor de dood bekend was, ervaart de persoon mogelijk niet het stadium van ontkenning. Als uw geliefde bijvoorbeeld al lang aan een ongeneeslijke ziekte lijdt, kunt u zelfs vóór het daadwerkelijke overlijden door de fase van ontkenning gaan.
4. 4 Laat je niet intimideren door woede. Na het accepteren van de realiteit kan een persoon gevoelens van woede ervaren. Boosheid kan op alles gericht zijn: jezelf, familieleden, vrienden, andere mensen, artsen, begrafenisondernemers of zelfs de overledene. Geef jezelf niet de schuld. Dit is een normaal en gezond gevoel.
5. 5 Omarm schuldgevoel. Wanneer we dierbaren verliezen, hebben we soms gedachten dat we de dood kunnen voorkomen door onze acties. De persoon kan wroeging voelen of zelfs proberen te onderhandelen met het lot om de overledene terug te brengen. In dit stadium zijn gedachten als: "Als ik toen anders had kunnen handelen" - of: "Ik zou een heel ander persoon zijn geworden als ik haar maar terug had kunnen geven." Het is belangrijk om te onthouden dat de dood van een geliefde geen karmische straf voor je is: je hebt zo'n pijn niet verdiend met je acties. De dood komt per ongeluk, plotseling en gehoorzaamt niet aan de logica.
6. 6 Maak je klaar voor verdriet en depressie. Deze fase van rouw is misschien wel de langste. Het kan ook gepaard gaan met lichamelijke symptomen zoals verlies van eetlust, slaapstoornissen en onophoudelijke tranen. Soms wordt het nodig om je voor mensen te verbergen om je verlies te rouwen en om te gaan met depressies. Verdriet en depressie zijn volkomen normaal, maar als je plotseling de neiging hebt om jezelf te beschadigen of niet langer aan je vitale behoeften voldoet, moet je naar een arts of therapeut gaan.
7. 7 Probeer de dood van een dierbare te accepteren. Dit is meestal de laatste stap in het rouwproces, wat betekent dat je hebt leren leven zonder de persoon die is overleden. Je zult altijd het verlies voelen, maar je zult in staat zijn om de 'nieuwe realiteit' te accepteren. Soms beginnen mensen zich schuldig te voelen over het feit dat ze na de dood van een geliefde in staat waren om terug te keren naar het normale leven, en geloven dat dit een soort verraad is. Onthoud dat je geliefde niet zou willen dat je de rest van je leven depressief zou blijven. Het is belangrijk om het leven zo te leven dat de herinnering en alles wat de overledene heeft achtergelaten in ere wordt gehouden.
8. 8 Forceer jezelf niet in een tijdsbestek. Een groot deel van het rouwproces valt binnen één kalenderjaar. Toch kan het verdriet na vele jaren plotseling terugkeren: op feestdagen, jubilea en gewoon op droevige dagen. Onthoud dat je verdriet niet op tijd doorkomt. Mensen nemen verschillende tijden in beslag, en soms kan verdriet een persoon zijn hele leven vergezellen.
   • Kleine uitingen van verdriet en verdriet in de komende jaren zijn normaal, maar deze gevoelens mogen je er niet van weerhouden een normaal leven te leiden.Als u zelfs na jaren niet meer kunt herstellen, kunt u beter naar een specialist gaan. Droevige gevoelens kunnen een deel van je leven worden, maar ze mogen geen bepalende factor worden.
9. 9 Zoek steun bij andere nabestaanden. Tijdens vele stadia van rouw ervaart een persoon de behoefte om geïsoleerd en alleen te zijn. Je zult het grootste deel van je tijd alleen doorbrengen, maar soms kun je troost vinden in het gezelschap van andere rouwenden die je geliefde missen. Deel niet alleen uw pijnlijke gevoelens, maar ook prettige herinneringen. De rest van de rouwenden zullen je pijn begrijpen op een manier die niemand anders zal begrijpen. Deze gesprekken helpen iedereen vooruit.
10. 10 Zoek hulp bij degenen die niet rouwen. Andere rouwenden kunnen uw pijn delen, maar anderen in uw sociale omgeving kunnen u helpen om weer normaal te worden. Aarzel niet om contact met hen op te nemen als je hulp nodig hebt met de kinderen, in huis, of gewoon even afgeleid wilt worden van de situatie.
    • Wees niet bang om specifieke verzoeken te doen. Als je een lege koelkast hebt, vraag dan een vriend om iets te eten voor je te brengen. Als je de kracht niet hebt om de kinderen naar school te brengen, zoek dan hulp bij buren of ouders van klasgenoten. U zult versteld staan ​​van het aantal mensen dat uw steun niet zal weigeren.
    • Je hoeft je niet te schamen voor je verdriet. De rouwende persoon kan plotseling in tranen uitbarsten, steeds weer hetzelfde verhaal vertellen of boos worden. U hoeft zich niet te schamen voor uw gedrag: dit is normaal en uw naasten zullen u begrijpen.
11. 11 Zoek hulp bij een specialist. De meeste mensen kunnen het verdriet alleen of met de steun van familie en vrienden het hoofd bieden, maar ongeveer 15-20% van de rouwende mensen heeft extra steun nodig. Voelt u zich geïsoleerd, woont u ver van familie en vrienden, of vindt u het moeilijk om normaal te functioneren, dan kunt u niet zonder de hulp van een specialist. Vraag advies aan iemand die je kent of zoek online om een ​​goede therapeut, therapeut of steungroep te vinden.
    • Religieuze of spirituele mensen kunnen voor hulp terecht bij religieuze organisaties. Veel spirituele leiders hebben ervaring met het helpen van mensen die rouwen, en je zult troost vinden in hun wijsheid.

Deel 2 van 3: Hoe zich aan te passen aan het leven zonder een geliefde

1. 1 Voldoe aan je fysieke behoeften. In de eerste dagen en weken na het verlies is de kans groot dat de gebruikelijke manier van leven wordt verstoord. Eetlust, slaap en zelfs verlangen om iets te doen verdwijnen vaak. Na enige tijd moet u terugkeren naar gezonde gewoonten om uw leven weer normaal te maken.
2. 2 Probeer drie keer per dag te eten. Het is belangrijk om 's ochtends, 's middags en 's avonds te eten, ook als u geen honger heeft. Het punt is dat het regelmatig eten van gezond voedsel je humeur kan verbeteren en na een traumatische gebeurtenis weer een normaal gevoel kan geven.
   • Gebruik geen zelfmedicatie met alcohol of drugs. Ze lijken misschien wat verlichting te brengen, maar op de lange termijn zal het nog moeilijker voor je zijn om te herstellen. Gezonde gewoonten zullen een effectievere manier zijn om terug te keren naar het normale leven.
3. 3 Oefen regelmatig. Het kan een prettige afleiding zijn van je verdriet. Door zich op het lichaam te concentreren, krijgen de hersenen de pauze die ze nodig hebben, al duurt het maar een paar minuten. Lichaamsbeweging verbetert ook de stemming, vooral wanneer u op een zonnige dag buiten traint.
4. 4 Streef ernaar om elke nacht 7-8 uur te slapen. Het is zeer zeldzaam om tijdens de rouw goed te slapen, maar sommige suggesties zullen u helpen te rusten en geleidelijk terug te keren naar een gezond slaappatroon.
   • Ga naar bed in een koele, donkere kamer.
   • Probeer geen apparaten met heldere schermen te gebruiken voordat u naar bed gaat.
   • Creëer bedtijdrituelen - lees een boek of luister naar rustgevende muziek.
   • Vermijd cafeïne en alcohol in de avond.
   • Als je met de persoon in hetzelfde bed hebt geslapen, probeer dan een tijdje op de zij van de overledene te slapen. Hierdoor voel je je meer verbonden en heb je minder kans om het intimiderende besef te ervaren dat zijn helft van het bed leeg is.
5. 5 Vorm nieuwe gewoonten. Als oude gewoontes je beletten om verder te leven, probeer dan iets nieuws te bedenken. Dit betekent helemaal niet dat je zo een dierbare in de steek laat. In feite ben je alleen je toekomst aan het plannen.
   • Als alles in huis je aan de persoon herinnert en je niet vooruit laat komen, probeer dan het meubilair te herschikken.
   • Als je samen naar een tv-programma of serie hebt gekeken, begin dan met een vriend of vriendin tv te kijken.
   • Als een bepaalde plek in de stad je sterk aan een geliefde doet denken, probeer dan een andere wandelroute.
   • Onthoud dat je altijd kunt terugkeren naar oude gewoonten als het verdriet is verdwenen. Je vergeet de persoon helemaal niet, maar je staat jezelf toe om vooruit te gaan zodat gedeelde herinneringen je vreugde brengen, en geen overweldigend gevoel van verdriet.
6. 6 Keer terug naar uw favoriete activiteiten. Probeer na de aanvankelijke pijn van het verlies weer terug te keren naar uw favoriete activiteiten en gewoonten. Ze zullen je in staat stellen om je gedachten af ​​te leiden van de pijn en een nieuwe "normale" realiteit voor jezelf te creëren. Dergelijke activiteiten zijn vooral nuttig als ze gebaseerd zijn op communicatie met vrienden en geliefden.
7. 7 Ga weer aan het werk. Na een tijdje wil je misschien weer aan het werk. Dus je motivatie kan liefde voor je werk of financiële redenen zijn. In het begin zal het moeilijk zijn, maar werk stelt je ook in staat om naar de toekomst te kijken, in plaats van alleen maar bij het verleden stil te staan.
   • Probeer te beginnen met een lichter schema. Het kan zijn dat u niet meteen op volle kracht kunt werken. U kunt proberen een deeltijdbaan te nemen of het aantal taken tijdelijk te verminderen. Bespreek met het management de voorwaarden die zij u kunnen bieden.
   • Wees niet bang om over uw behoeften te praten. Als u niet over uw verlies wilt praten, moet u het personeel vragen dit onderwerp niet aan te raken. Als dit niet het geval is, moeten uw collega's de juiste benadering van zo'n delicate kwestie gebruiken (ze kunnen het ook nuttig vinden om deze situatie met een vertrouwenspersoon te bespreken).
8. 8 Neem geen levensveranderende beslissingen direct na een verlies. Vaak hebben mensen de wens om een ​​huis te verkopen of naar een andere stad te verhuizen. Dergelijke beslissingen mogen niet worden genomen in tijden van emotionele onrust. Neem de tijd en overweeg alle mogelijke gevolgen. Ook kunnen al deze vragen besproken worden met een psycholoog of psychotherapeut.
9. 9 Sta open voor nieuwe sensaties. Als je altijd al een bepaalde plaats wilde bezoeken of een nieuwe hobby wilde proberen, dan is dit het moment. Nieuwe sensaties en ervaringen zullen je niet van pijn verlossen, maar zullen je helpen nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe wegen te vinden naar geluk en welzijn. Je zou ook kunnen voorstellen dat andere rouwenden een nieuwe baan gaan doen, zodat ze samen verder kunnen.
10. 10 Vergeef jezelf. Na een verlies kan een persoon afgeleid zijn, fouten maken op het werk en sommige dingen gewoon laten gaan. Vergeef jezelf voor zulke zwakheden. Dit is normaal en verwacht gedrag. Je kunt niet doen alsof er niets is gebeurd. Het kan lang duren voordat een persoon hersteld is. Gun jezelf de tijd die je nodig hebt om te herstellen.
11. 11 Begrijp dat verdriet niet helemaal weg zal gaan. Zelfs na terugkeer naar het normale leven kan het zich op de meest onverwachte momenten manifesteren. Verdriet is als een golf die soms afneemt en soms weer overrolt. Het is belangrijk om jezelf toe te staan ​​dergelijke emoties te ervaren. Zoek indien nodig hulp bij vrienden en geliefden.

Deel 3 van 3: Hoe de herinnering van een persoon te eren?

1. 1 Neem deel aan gemeenschappelijke begrafenisrituelen. Rouw en verdriet zorgen er niet alleen voor dat de overledene wordt geëerd, maar helpen de levenden ook om het verlies te accepteren.Veel rituelen vinden plaats tijdens begrafenissen en bij herdenkingen. Een bepaalde kleur van kleding of gebed stelt een groep rouwenden bijvoorbeeld in staat om samen hun verdriet te uiten. In elke cultuur zetten dergelijke rituelen een proces van genezing en herstel in gang.
2. 2 Creëer persoonlijke rituelen. Studies tonen aan dat ritueel gedrag de nabestaanden vooruit kan helpen, vooral enige tijd na de begrafenis. Dit zijn vaak unieke en diep persoonlijke rituelen, maar ze worden een belangrijke manier om de overledene te eren en de levenden te laten terugkeren naar het normale leven. Overweeg deze voorbeelden:
   • raak op momenten van verdriet een voorwerp aan dat toebehoorde aan een geliefde;
   • een keer per week naar het park komen om op het favoriete bankje van de overledene te zitten;
   • luister naar de favoriete liedjes van de overledene bij het bereiden van lunch of diner;
   • zeg elke avond welterusten tegen een dierbare die is overleden.
3. 3 Bewaar de herinneringen van de persoon. Na verloop van tijd zul je merken dat je hebt geleerd om aan de geliefde te denken en vreugde te voelen, geen verdriet of pijn. Accepteer deze gevoelens en onthoud wat hij achter je heeft gelaten. Vind manieren om herinneringen aan het leven van je geliefde te bewaren, zodat het denken aan hen je vreugde brengt in plaats van verdriet. Ga terug naar die herinneringen en deel verhalen met andere mensen.
4. 4 Maak een geheugenalbum. Praat met vrienden en familie over uw favoriete herinneringen aan de overledene. Had de persoon favoriete grappen en verhalen? Zijn er foto's waarop hij lacht? Verzamel foto's, aandenkens, herinneringen en citaten om er een geheugenalbum van te maken. Dus je kunt het album op droevige dagen openen en onthouden hoeveel liefde en vreugde een persoon naar deze wereld heeft gebracht.
5. 5 Plaats foto's van de persoon in huis. Je kunt je gezamenlijke foto altijd aan de muur hangen of een fotoalbum maken. Onthoud dat de dood van een persoon geen beslissend moment in zijn leven is. De tijd die je met je doorbrengt is veel belangrijker.
6. 6 Verzamel vrienden en familie om herinneringen te delen. Het is niet nodig om tastbare voorwerpen te gebruiken om de herinnering aan de persoon te bewaren. U kunt ook samenkomen met een groot gezelschap van hechte mensen en indrukken uitwisselen. Denk aan de aangename momenten, het lachen en de wijsheid van de overledene.
7. 7 Een dagboek bijhouden. Als je aan een persoon denkt, schrijf dan je gedachten en herinneringen op in een dagboek. Soms herinner je je misschien een prachtig moment dat je al lang vergeten bent. Misschien zal ik me herinneren hoe boos je was op iemand. Dit zal je helpen om je emotie opnieuw voor te stellen. Negeer herinneringen niet: ze maken deel uit van je leven, verleden en toekomst.
   • Als je bang bent om er niet mee om te gaan, bedenk dan een handige structuur. Schrijf bijvoorbeeld elke dag 10 minuten in een dagboek, gebruik tips en trucs om je gedachten te ordenen of maak lijsten met opsommingstekens in plaats van volledige zinnen.
8. 8 Denk aan de toekomst. Het belangrijkste is om te blijven leven en te streven naar je eigen geluk. Je geliefde zou niet willen dat je in een vicieuze cirkel van wanhoop terechtkomt. Treur, keer dan terug naar het normale leven en ga verder met je leven. Neem goede herinneringen aan de persoon mee naar een mooie en gelukkige toekomst.

Tips

• Doorleven na de dood van een geliefde betekent niet dat je hem vergeet. Het betekent alleen dat voor jou zijn leven belangrijker was dan de dood.
• Zelfs als het lijkt alsof je de situatie al hebt geaccepteerd, kunnen verdriet en verdriet op de meest onverwachte momenten terugkeren. Dit is een normaal aspect van het genezingsproces.
• Zoek in de moeilijkste tijden steun van vrienden, familie, kerk en spirituele gemeenschappen, en een counselor of therapeut.
• Overhaast je verdriet nooit.

Waarschuwingen

• Als je aanhoudende gedachten hebt over zelfbeschadiging of de wens om anderen kwaad te doen, neem dan onmiddellijk contact op met een specialist of bel de psychologische noodhulplijn van het Ministerie van Noodsituaties op 8 (495) 989-50-50, 8 (499) 216 -50-50 of 051 (voor inwoners van Moskou) als u in Rusland woont. Als u in een ander land woont, bel dan uw plaatselijke psychologische noodhulplijn. Gevoelens van verdriet zijn normaal tijdens de rouwfase, maar suïcidale of gewelddadige gedachten vereisen altijd onmiddellijke interventie en professionele hulp.