Inhoud

• Stappen
• Deel 1 van 2: Oorzaken en symptomen van miskramen
• Deel 2 van 2: Een miskraam behandelen
• Tips
• Waarschuwingen

Een miskraam, ook wel een spontane abortus genoemd, treedt op wanneer de zwangerschap zich pas in de 20e week ontwikkelt. Miskramen komen vrij vaak voor en komen voor bij ongeveer 25% van de zwangerschappen. Om te bepalen of u een miskraam heeft gehad, moet u risicofactoren evalueren en symptomen zoeken zoals ernstige vaginale bloedingen en pijn. Het kan soms moeilijk zijn om te bepalen of er een miskraam is geweest, omdat sommige symptomen kunnen optreden bij gezonde zwangerschappen, dus als u het minste vermoeden heeft, moet u uw arts raadplegen. Raadpleeg altijd uw arts als u vermoedt dat u een miskraam heeft.

Stappen

Deel 1 van 2: Oorzaken en symptomen van miskramen

1. 1 Waarom miskramen optreden. Miskramen komen vaak vroeg in de zwangerschap voor. Chromosomale afwijkingen worden beschouwd als de meest voorkomende oorzaak van miskramen, en in dergelijke gevallen kan een vrouw niets doen om de situatie te voorkomen. De kans op een miskraam neemt af na de dertiende week van de zwangerschap. Tegen die tijd zijn meestal alle zwangerschappen met chromosomale afwijkingen beëindigd. Het risico op een miskraam is groter in de volgende gevallen:
   • Leeftijd. Het risico op een miskraam bij vrouwen van 35-45 jaar is ongeveer 20-30% en bij vrouwen ouder dan 45 jaar neemt het risico op een miskraam toe tot 50%.
   • Ernstige chronische ziekten zoals diabetes en lupus verhogen het risico op een miskraam.
   • Baarmoederafwijkingen, waaronder littekens, verhogen het risico op een miskraam.
   • Roken, drugs- en alcoholgebruik kunnen ook leiden tot een miskraam.
   • Vrouwen met overgewicht of ondergewicht hebben meer kans op een miskraam.
   • Vrouwen die al een miskraam hebben gehad, hebben een hoger risico op een herhaalde miskraam.
2. 2 Controleer op vaginale bloedingen. Zware vaginale bloedingen zijn het meest voorkomende symptoom van een miskraam. Ze gaan vaak gepaard met hevige pijn, vergelijkbaar met die tijdens de menstruatie. Het bloed met een dergelijke bloeding is meestal bruin of felrood.
   • Tijdens een gezonde zwangerschap kunnen lichte vlekken en zelfs milde bloedingen optreden. Zware bloedingen die gepaard gaan met bloedstolling kunnen wijzen op een miskraam. Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u last krijgt van bloedingen tijdens de zwangerschap.
   • Studies tonen aan dat tussen 50% en 75% van de miskramen chemische zwangerschappen zijn, dat wil zeggen zwangerschappen die kort na implantatie plaatsvinden. Vaak weet een vrouw niet eens dat ze zwanger was en denkt ze dat dit een normale menstruatie is. De bloeding kan echter heviger zijn dan normaal en de pijn in de onderbuik kan ernstiger zijn.
3. 3 Let op vaginale afscheiding. Symptomen van een miskraam kunnen zijn: roze-witte vaginale afscheiding, die weefseldeeltjes kan bevatten. Als uw afscheiding op weefseldeeltjes lijkt, kan dit een symptoom zijn van een miskraam. In dit geval is het raadzaam om zo snel mogelijk een arts te raadplegen.
   • De meeste zwangere vrouwen hebben een toename van heldere of witachtige vaginale afscheiding, leukorroe genaamd. Als u een toename van het aantal van dergelijke afscheidingen heeft, hoeft u zich nergens zorgen over te maken.
   • U kunt kleine urinevlekken verwarren met vaginale afscheiding. Urine-incontinentie komt vaak voor, zelfs bij gezonde zwangerschappen.
4. 4 Besteed aandacht aan pijn. Elke zwangerschap kan gepaard gaan met verschillende pijnen. Tijdens een miskraam treedt in de regel lage rugpijn op, deze kan in intensiteit variëren, van mild tot zeer ernstig. Raadpleeg zo snel mogelijk uw arts als u lage rugpijn heeft.
   • Zeldzame aanvallen van pijn en krampen in de buik, het bekken en de rug worden meestal veroorzaakt doordat het lichaam zich aanpast aan de groeiende foetus. Als de pijn hevig, aanhoudend of in golven optreedt, is de kans op een miskraam groot, vooral als deze gepaard gaat met bloedingen.
   • Bovendien ervaren vrouwen vaak "echte weeën" tijdens een miskraam. Deze weeën worden elke 15 tot 20 minuten herhaald en zijn vaak erg pijnlijk.
5. 5 Let op zwangerschapssymptomen. Vaak gaat zwangerschap gepaard met veel symptomen, en ze zijn allemaal geassocieerd met hormonale veranderingen in het lichaam. Als de zwangerschapssymptomen zijn afgenomen, kan dit een teken zijn van een miskraam en dat de hormoonspiegels terugkeren naar hun normale "pre-zwangerschap" -niveaus.
   • Als u een miskraam heeft gehad, dan zult u waarschijnlijk merken dat u zich 's ochtends niet misselijk voelt, uw ledematen niet opzwellen en uw borsten minder pijnlijk zijn. Bij een normale zwangerschap verdwijnen al deze symptomen na 13 weken, waardoor de kans op een miskraam wordt verkleind.
   • Symptomen en hun ernst variëren van zwangerschap tot zwangerschap. Als u een dramatische verandering in uw toestand opmerkt, raadpleeg dan uw arts.
6. 6 Raadpleeg uw arts om te bevestigen of te ontkennen dat u een miskraam heeft gehad. Ga naar een huisarts, gynaecoloog of eerste hulp om te bevestigen of te ontkennen dat je een miskraam hebt gehad. Zelfs als je alle bovenstaande symptomen ervaart, is de kans groot dat de foetus het heeft overleefd - het hangt allemaal af van het type miskraam.
   • Afhankelijk van de duur van uw zwangerschap, moet uw arts mogelijk een bloedtest doen, een bekkenonderzoek of een echografie doen om de levensvatbaarheid van de foetus te helpen bepalen.
   • Als u aan het begin van de zwangerschap hevige bloedingen heeft, kan uw arts u vragen niet naar uw afspraak te komen, tenzij u dat wilt.

Deel 2 van 2: Een miskraam behandelen

1. 1 Verschillende soorten miskramen. Een miskraam komt bij verschillende vrouwen anders voor. In sommige gevallen verlaten de weefsels het lichaam zeer snel, in andere gevallen duurt het proces lang en gaat het gepaard met verschillende moeilijkheden. Er zijn verschillende soorten miskramen:
   • Risico op een miskraam. De baarmoederhals blijft gesloten. De kans is groot dat de bloeding en andere symptomen van een miskraam verdwijnen en dat de zwangerschap normaal verloopt.
   • Onvermijdelijke miskraam. Er treedt hevig bloedverlies op en de baarmoederhals begint te openen. In dergelijke gevallen is er geen kans op voortzetting van de zwangerschap.
   • Onvolledige miskraam. Sommige weefsels verlaten het lichaam, maar sommige blijven binnenin, wat medische aandacht kan vereisen.
   • Volledige miskraam. Alle foetale weefsels verlaten het lichaam vanzelf.
   • Abortus gemist. Ook al eindigt de zwangerschap, de weefsels blijven in het lichaam. Soms gaan ze alleen op pad en soms hebben ze medische hulp nodig.
   • Buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Het telt technisch gezien niet als een miskraam, maar in zekere zin is het ook een zwangerschapsverlies. Bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap komt het ei, in plaats van in de baarmoeder te worden geïmplanteerd, in de eileider of eierstok terecht, waar het zich niet kan ontwikkelen.
2. 2 Vertel het uw arts als de bloeding spontaan is gestopt. Als u hevige bloedingen heeft gehad die geleidelijk vanzelf overgingen, en u bent in het begin van de zwangerschap, dan hoeft u waarschijnlijk niet naar het ziekenhuis. Veel vrouwen gaan liever niet meer naar het ziekenhuis of de kliniek, maar lekker thuis ontspannen. Meestal is er niets aan de hand als het bloeden binnen 10-14 dagen is gestopt.
   • Als de bloeding pijnlijk is, vraag dan uw arts hoe u van deze pijnen af ​​kunt komen tijdens een miskraam.
   • Als je zeker wilt weten dat je een miskraam hebt gehad, kun je een echo laten maken.
3. 3 Raadpleeg uw arts als het bloeden niet stopt. Als u hevige bloedingen of andere symptomen van een miskraam heeft en u niet zeker weet of de miskraam volledig of onvolledig was, kan uw arts het volgende aanbevelen:
   • Afwachtende tactiek.Uw arts kan u aanraden te wachten en te wachten tot het resterende weefsel naar buiten komt en de bloeding vanzelf stopt.
   • Medicatie. Uw arts kan bepaalde medicijnen aanbevelen om het resterende weefsel sneller uit uw lichaam te spoelen. Meestal vereist deze behandeling een kortdurende ziekenhuisopname en daarna kan de bloeding tot drie weken aanhouden.
   • Chirurgische ingreep. Om het resterende weefsel te verwijderen, wordt een procedure uitgevoerd die dilatatie en curettage wordt genoemd. Na dergelijke operaties stopt het bloeden sneller dan na medicamenteuze behandeling. Ook kan de arts medicijnen aanbevelen om het bloeden sneller te stoppen.
4. 4 Let op symptomen. Als de bloeding langer aanhoudt dan de arts u heeft verteld, moet u hulp zoeken. Als u andere symptomen ervaart, zoals koude rillingen of koorts, neem dan zo snel mogelijk contact op met uw arts of ga naar het ziekenhuis.
5. 5 Zoek psychologische hulp. Een miskraam in het begin van de zwangerschap kan emotioneel traumatisch zijn. Het is erg belangrijk om het verlies te accepteren en zo nodig psychologische hulp te zoeken. Vraag uw arts om een ​​specialist aan te bevelen om u te helpen uw verdriet te beheersen.
   • Er is geen duidelijke periode waarin u zich beter zult voelen - het is individueel voor alle vrouwen. Geef jezelf de tijd om te rouwen en te rouwen.
   • Als u klaar bent voor een nieuwe zwangerschap, overleg dan met uw arts, maak een afspraak met een arts die gespecialiseerd is in risicovolle zwangerschappen. Dit is meestal nodig voor vrouwen die twee of meer miskramen hebben gehad.

Tips

• Een dreigende miskraam is in de meeste gevallen niet te voorkomen en heeft niets te maken met de gezondheid of levensstijl van de moeder. Zwangere vrouwen moeten vitamines nemen en drugs, tabak en alcohol vermijden, maar zelfs vrouwen die ijverig werken om een ​​gezonde zwangerschap te behouden, zijn niet immuun voor dit soort miskramen.

Waarschuwingen

• Als u meer dan 20 weken zwanger bent en hevig bloedt, ga dan onmiddellijk naar het ziekenhuis. Zwangerschappen die na deze periode eindigen, worden doodgeboorte genoemd.