Inhoud

• Stappen
• Deel 1 van 3: Bepaal of je vinger gebroken is
• Deel 2 van 3: Ga naar een dokter
• Deel 3 van 3: Hoe een gebroken duim te behandelen?
• Tips
• Waarschuwingen

Een duimbreuk kan relatief eenvoudig zijn of een meervoudige gewrichtsbreuk die een operatie vereist. Een duimblessure kan een negatieve invloed hebben op het dagelijks leven, van eten tot werken, en moet serieus worden genomen. Lees meer over de symptomen van een gebroken duim en hoe u deze kunt behandelen om u te helpen volledig te herstellen van uw blessure.

Aandacht:de informatie in dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden. Raadpleeg uw arts voordat u een methode gebruikt.

Stappen

Deel 1 van 3: Bepaal of je vinger gebroken is

1. 1 Besteed aandacht aan hevige pijn in uw duim. Een gebroken duim veroorzaakt meestal hevige pijn door irritatie en compressie van de zenuwen rond het beschadigde bot. Als u direct na het letsel geen hevige pijn ervaart, kan dit erop wijzen dat de vinger niet gebroken is.
   • Ernstige pijn treedt ook op wanneer u een gebroken vinger aanraakt of probeert te buigen.
   • Over het algemeen geldt dat hoe dichter de pijn bij de basis van de vinger is (het gewricht dat de duim met de handpalm verbindt), hoe ernstiger de verwonding en hoe moeilijker de breuk is.
2. 2 Kijk goed naar een kromme vinger op de plaats van de verwonding. Controleer of uw duim er normaal uitziet. Is het gebogen in een onbekende hoek of is het vreemd gedraaid? Je moet ook zoeken naar bot dat onder de huid uitsteekt. Als u een van deze symptomen opmerkt, is de kans groot dat uw vinger gebroken is.
   • Er kan ook een blauwe plek op de vinger verschijnen, wat wijst op een breuk van kleine bloedvaten in het beschadigde weefsel.
3. 3 Probeer je vinger op te tillen. Als u uw vinger breekt, zal deze beweging ernstige, scherpe pijn veroorzaken. Bovendien verstoort een breuk meestal de ligamenten die de botten verbinden, waardoor het moeilijk wordt om een ​​vinger te bewegen.
   • Controleer onder andere of u uw vinger terug kunt optillen. Als u uw vinger naar achteren kunt zwaaien en het geen pijn doet, heeft u waarschijnlijk een verstuiking, geen breuk.
4. 4 Zoek naar gevoelloosheid, tintelingen of kou in uw teen. Naast pijn kan compressie van de zenuwen in de duim leiden tot gevoelloosheid, wat gepaard kan gaan met een koud gevoel in de duim. Dit komt omdat gebroken botten en ernstige zwelling de bloedvaten blokkeren die de duim en de omliggende weefsels van bloed voorzien.
   • De duim kan ook blauw worden door onvoldoende bloedtoevoer.
5. 5 Zoek naar aanzienlijke zwelling in het duimgebied. Wanneer een breuk optreedt, zwelt het omliggende weefsel op als gevolg van een ontsteking. De duim begint 5-10 minuten na het letsel te zwellen. Als gevolg hiervan zal hij gevoelloos worden en zijn mobiliteit verliezen.
   • Naast de duim kan zwelling zich uitbreiden naar aangrenzende vingers.

Deel 2 van 3: Ga naar een dokter

1. 1 Raadpleeg een arts of ga naar een eerstehulpafdeling. Als u vermoedt dat u uw duim heeft gebroken, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen. Aarzel niet, anders zal de zwelling veroorzaakt door de breuk het moeilijk maken om de botten te herpositioneren en kan de vinger gebogen blijven.
   • Een gebroken kinderduim kan onder andere de groeizones beschadigen en de botgroei negatief beïnvloeden.
   • Ook als u vermoedt dat u geen breuk maar een verstuiking (ligamentruptuur) heeft, moet u uw arts raadplegen zodat hij de juiste diagnose kan stellen. Bovendien kunnen ernstige verstuikingen ook medische hulp vereisen. De arts zal een definitieve diagnose stellen en de juiste behandeling voorschrijven.
2. 2 Krijg een medische keuring. Uw arts zal u vragen of u de in de vorige rubriek vermelde symptomen ervaart en uw gewonde teen onderzoeken. Hij kan de kracht en beweeglijkheid van de vinger testen en vergelijken met een gezonde vinger. Een andere test is om met de top van uw duim uw wijsvinger aan te raken en druk uit te oefenen om te controleren of de gewonde vinger los zit.
3. 3 Krijg een röntgenonderzoek. De arts zal waarschijnlijk röntgenfoto's van de duim bestellen vanuit verschillende hoeken. Dit zal niet alleen de diagnose bevestigen, maar zal de arts ook helpen bepalen op hoeveel plaatsen het bot is gebroken en de juiste behandeling voorschrijven. De volgende röntgenfoto's kunnen worden gemaakt:
   • Lateraal: Een laterale röntgenfoto wordt gemaakt met de palm van de hand op de tafel met de duim omhoog.
   • Schuin: deze foto is genomen met de palm van de hand gekanteld en de duimen op zijn kant.
   • Anteroposterieur: de handpalm rust op de tafel en de foto wordt van boven naar beneden genomen.
4. 4 Praat met uw arts over computertomografie (CT) -scans. CT wordt ook wel axiale computertomografie genoemd. Deze methode maakt het mogelijk om met behulp van röntgenstralen en een computer een beeld te krijgen van verschillende interne delen van het lichaam (in ons geval is dit de duim). Een CT-scan zal de arts helpen bepalen hoe de breuk eruit ziet en de beste manier kiezen om deze te repareren.
   • Vertel het uw arts als u zwanger bent, aangezien de röntgenfoto's die bij CT-scans worden gebruikt, de foetus kunnen schaden.
5. 5 De arts bepaalt het type fractuur. Na passende tests en tests stelt de arts het specifieke type fractuur vast. De methoden en complexiteit van de behandeling zullen hiervan afhangen.
   • Extra-articulaire fracturen zijn fracturen van een of twee botten van de duim weg van de gewrichten. Hoewel deze fracturen pijnlijk zijn en tot 6 weken duren om te genezen, worden ze meestal zonder operatie behandeld.
   • Intra-articulaire fracturen hebben betrekking op het gewricht en vereisen vaak een operatie om de gewrichtsmobiliteit na genezing zo volledig mogelijk te herstellen.
   • De meest voorkomende soorten intra-articulaire duimfracturen zijn de Bennett-fractuur en de Rolando-fractuur. Bij beide fracturen breekt (en verplaatst) de vinger in het metacarpale-carpale (het dichtst bij de hand) gewricht. Het belangrijkste verschil tussen de twee is dat een Rolando-fractuur het bot in drie of meer fragmenten splitst die moeten worden geplaatst, en een operatie is bijna altijd vereist, terwijl de Bennett-fractuur vaak zonder operatie wordt behandeld.

Deel 3 van 3: Hoe een gebroken duim te behandelen?

1. 1 Bezoek een orthopedisch chirurg. De podotherapeut zal naar de röntgenfoto's en andere tests kijken om de beste behandeling te bepalen. Er wordt rekening gehouden met het type fractuur (extra- of intra-articulair) en de complexiteit ervan (Bennett- of Rolando-fractuur).
2. 2 Lees meer over niet-chirurgische behandelingen. Bij relatief eenvoudige fracturen (bijvoorbeeld extra-articulair) kan de arts de botten handmatig corrigeren, zonder operatie. U wordt verdoofd voordat u de gebroken fragmenten vervangt.
   • Bij deze methode (ook wel gesloten reductie genoemd) oefent de arts gewoonlijk een trekkracht uit op de botten op de plaats van de breuk om ze op hun plaats terug te brengen, terwijl ze ze observeren met behulp van fluoroscopie (realtime fluoroscopie).
   • Houd er rekening mee dat deze methode ook van toepassing is op sommige Rolando-fracturen, vooral wanneer de botten in een groot aantal fragmenten worden gebroken die met pinnen of schroeven moeten worden vastgezet, in welk geval er sprake is van een open reductie.
3. 3 Overweeg een operatie. Intra-articulaire fracturen (Bennett- of Rolando-fracturen) vereisen meestal een operatie. Het specifieke type operatie hangt af van de ernst van de breuk (of breuken). De volgende bewerkingen worden vaak uitgevoerd:
   • Met behulp van fluoroscopie doorboren ze de huid met een draad en fixeren ze de botfragmenten ermee - dit is de zogenaamde externe fixatie. Deze operatie wordt meestal uitgevoerd voor Bennett-fracturen, wanneer de fragmenten van het bot heel dicht bij elkaar blijven.
   • Bij open handpalmchirurgie worden kleine schroeven of pinnen in de botten gestoken om de fragmenten op hun plaats te houden. Dit is de zogenaamde interne fixatie.
   • Na de operatie zijn complicaties mogelijk zoals zenuw- of ligamentschade, stijfheid en een verhoogd risico op artritis.
4. 4 Zet de gewonde vinger vast. Ongeacht of u een operatie heeft ondergaan of beperkt was tot een niet-invasieve behandeling, de arts zal een coxietgips op uw vinger aanbrengen om deze te immobiliseren en botfragmenten te fixeren tijdens genezing.
   • Het verband moet 2-6 weken worden gedragen (meestal ongeveer 6 weken).
   • Uw arts kan vervolgbezoeken plannen om uw herstel te controleren.
5. 5 Ga naar een fysiotherapeut. Afhankelijk van hoe lang u het verband zult dragen en de beweeglijkheid van uw vinger nadat u deze hebt verwijderd, kan uw arts u aanraden om naar een fysiotherapeut te gaan. Een fysiotherapeut zal u een reeks flexibiliteits- en krachtoefeningen laten zien die spierverspilling helpen herstellen.

Tips

• Voor zowel een breuk als een verstuikte duim, is het het beste om een ​​arts te raadplegen voor gekwalificeerde medische hulp.

Waarschuwingen

• Hoewel dit artikel informatie bevat over een gebroken duim, mag het niet worden opgevat als een reeks medische richtlijnen. Ga in geval van ernstig letsel naar een arts zodat hij de juiste diagnose stelt en de juiste behandeling voorschrijft.
• Als u zwanger bent, vertel dit dan aan uw arts voordat u een röntgenfoto laat maken. Baby's zijn gevoeliger voor röntgenfoto's, dus het is het beste om af te zien van deze methode, ongeacht of uw vinger gebroken is of niet.