Inhoud

• Stappen
• Deel 1 van 4: Een bordspel ontwikkelen
• Deel 2 van 4: Een prototypespel maken
• Deel 3 van 4: Het prototype testen
• Deel 4 van 4: Het laatste spel maken
• Tips
• Waarschuwingen
• Wat heb je nodig

Een zelfgemaakt bordspel is geweldig om je vrienden mee te verrassen voor nog een avond thuisentertainment. Maar voordat je kunt opscheppen over het uiteindelijke resultaat van je creativiteit, moet je de basisprincipes van het spel ontwikkelen, inclusief de doelen en regels. Nadat je de eerste fase hebt verzorgd, moet je een prototype van het spel maken om je idee te testen. Nadat het bordspel succesvol is getest, moet je de laatste foutloze versie van het spel maken, die al kan worden gebruikt voor avondbijeenkomsten met vrienden.

Stappen

Deel 1 van 4: Een bordspel ontwikkelen

1. 1 Schrijf je ideeën op. Het is onmogelijk te raden wanneer het perfecte idee in je opkomt. Soms gebeurt het dat een combinatie van twee hele ideeën kan uitmonden in een geweldig concept voor een nieuw bordspel. Schrijf uw ideeën op in een notitieboekje, computer of een speciale schrijf-app op uw smartphone.
   • Het kan vooral handig zijn om ideeën bij de hand te houden tijdens het spelen met vrienden.Misschien krijg je een geweldig idee om je eigen bordspel te maken, net als je met je vrienden speelt.
   • Als je gekochte bordspellen als inspiratie gebruikt, vraag jezelf dan af wat je kunt doen om dat specifieke spel te verbeteren. Deze vraag kan je vaak leiden tot interessante ideeën voor game-innovaties.
2. 2 Bedenk een thema voor het spel. Themagames stellen je in staat om de gameplay beter te "voelen". Soms wordt het thema van het spel het 'genre' genoemd. Avontuurspellen hebben één eenvoudig thema: de wens om het snelst bij de finish te komen. Complexe oorlogsspellen moeten conflicten hebben, een spelactiebeleid en een strategie om spelelementen op het speelveld te plaatsen.
   • Je favoriete roman, striptijdschrift of tv-serie kan je inspireren om een ​​thema voor je bordspel te kiezen.
   • Bij de ontwikkeling van games worden vaak mythen en legendes gebruikt. Vaak worden vampiers, heksen, tovenaars, draken, engelen, demonen, kabouters enzovoort de hoofdrolspelers van games.
3. 3 Ontwikkel eerst de mechanica van het spel (als alternatief). De mechanica van het spel bepaalt de manier waarop spelers met elkaar omgaan. In Monopoly zijn de mechanica gebaseerd op het gooien van dobbelstenen, het kopen en verkopen van onroerend goed en het verdienen van geld. In het bordspel "Axis and Allies" moet je de elementen van het spel over een groot speelveld verplaatsen en conflicten tussen spelers oplossen door een dobbelsteen te gooien.
   • Sommige mensen bedenken eerst de mechanica van het spel en maken er dan pas een thema op gebaseerd, terwijl anderen eerst met een geweldig thema komen en pas daarna de mechanica van het spel daarop aanpassen. Experimenteer met deze vraag om te zien welke manier van werken voor jou het beste werkt.
   • Veelvoorkomende soorten spelmechanica zijn: alternatieve bewegingen, dobbelstenen rollen, bewegen over het speelveld, kaarten trekken, kaarten uitvouwen, veilingen, enzovoort.
4. 4 Bepaal de leeftijdscategorie van het spel. De leeftijdscategorie van het spel is van invloed op de moeilijkheidsgraad en regels. Als u een spel voor kinderen ontwikkelt, moet u ervoor zorgen dat het spel eenvoudig, gemakkelijk te begrijpen en leuk is. In spellen voor volwassenen kun je iets competitiever, spannender en uitdagender maken.
   • Vergeet het gekozen onderwerp niet bij het bepalen van de leeftijdscategorie van het spel. Een zombiejachtspel is niet geschikt voor kinderen, maar het kan perfect entertainment zijn voor volwassenen die verslaafd zijn aan zombie-tv-series.
5. 5 Bepaal het aantal spelers, speeltijden en groottelimieten voor je spel. Sommige spellen worden beperkt door de grootte van het speelveld, het aantal speelfiches of kaarten. De grootte van het speelveld en het aantal speelkaarten hebben ook invloed op de duur van het spel zelf. Probeer bij het instellen van deze limieten de volgende punten in gedachten te houden.
   • Het aantal spelers dat het spel kan spelen. Zal het spel leuk zijn voor slechts twee spelers? Wat is het maximale aantal spelers dat het kan spelen? Zijn hier voldoende kaarten/chips voor?
   • Gemiddelde spelduur. Houd er bovendien rekening mee dat de eerste spelronde meestal de langste is. Het kost spelers tijd om de regels te leren.
   • Grootte van het spel. Grote speelvelden en kaartspellen maken het spel meestal ingewikkelder en verlengen de speelduur, maar het spel begint ook zijn draagbare kwaliteiten te verliezen.
6. 6 Bepaal hoe het spel wordt gewonnen. Als je eenmaal de hoofdgedachte van het spel hebt opgeschreven, vraag jezelf dan af wat de voorwaarden zijn om het spel te winnen. Denk na over de verschillende manieren waarop spelers kunnen winnen en vergeet ze niet terwijl je je spel ontwikkelt.
   • Adventure games dagen spelers uit om sneller over de finish te komen. In dergelijke spellen is de winnaar degene die als eerste het eindpunt bereikt.
   • Puntenspellen dagen spelers uit om punten te verzamelen, zoals beloningspunten of speciale kaarten. In deze spellen wint de speler met de meeste punten.
   • Coöpspellen vereisen dat spelers goed samen spelen om een ​​gemeenschappelijk doel te bereiken, zoals het repareren van een miniatuuronderzeeër of het voorkomen van de verspreiding van een virus.
   • Games die een specifieke set kaarten verzamelen, vertrouwen op kaarten voor hun gameplay. Spelers kunnen kaarten verdienen, stelen of kopen om hun positie te versterken en het doel van het spel te vervullen.
7. 7 Schrijf op basisregels van het spel. Ze zullen ongetwijfeld tijd hebben om te veranderen in de loop van de verdere ontwikkeling van het spel, maar met een basisset regels kun je snel beginnen met het testen van het spel. Let bij het opstellen van de regels op de volgende punten.
   • Bepaling van de eerste speler. In veel spellen wordt de eerste speler bepaald door een dobbelsteen te gooien of kaarten te trekken. De speler met het hoogste aantal stippen op de dobbelsteen of de hoogste kaart begint het spel als eerste.
   • De samenstellende elementen van de beurt van de speler. Wat kan een speler doen tijdens zijn beurt? Om de speeltijd in evenwicht te brengen, laten de meeste spellen spelers een of twee acties uitvoeren tijdens hun beurt.
   • Speler interactie. Hoe zullen spelers elkaar beïnvloeden? Spelers die zich op dezelfde cel van het speelveld bevinden, kunnen bijvoorbeeld met elkaar "vechten", en de uitkomst van de strijd wordt bepaald door het grootste aantal punten op de dobbelsteen.
   • De samenstellende elementen van de impact van externe krachten. Als het spel een vijand van derden of speciale effecten (zoals branden of overstromingen) betreft, moet je beslissen wanneer ze in het spel komen.
   • Beslissingen nemen. Beslissingen kunnen worden genomen door simpelweg met de dobbelstenen te gooien. Voor speciale evenementen kunnen speciale kaarten of specifieke dobbelstenen (zoals een dubbel) nodig zijn om te laten vallen.

Deel 2 van 4: Een prototypespel maken

1. 1 Gebruik de prototypeversie van het spel om je idee te evalueren. Voordat je begint met het bouwen van de definitieve versie van het spel, moet je een ruw prototype (testcase) maken om een ​​beetje mee te spelen. Het hoeft niet mooi te zijn, maar door de aanwezigheid ervan kun je testen of het spel wordt zoals je wilde dat het zou zijn met behulp van de basis die erin werd gelegd.
   • Het prototype is een belangrijk onderdeel van het proces voor het maken van bordspellen, omdat het je gedachten transformeert in een echt object dat samen met andere spelers kan worden geëvalueerd.
   • Voeg geen decoratieve elementen toe aan het spel totdat je aan de definitieve versie van het product begint te werken. Met eenvoudige, met potlood getekende speelvelden en kaarten kun je wissen en correcties aanbrengen als dat nodig is.
2. 2 Teken een ruwe schets van het speelbord. Hiermee kun je beoordelen of het speelveld te groot of te klein is. Afhankelijk van het thema en de mechanica van het spel, kan je speelveld al dan niet de volgende elementen bevatten.
   • Richting van beweging. Eenvoudige spellen kunnen slechts in één richting naar het eindpunt reizen, terwijl complexe spellen vertakkingen en lussen in de rijrichting kunnen hebben.
   • Open speelveld. Bij games met een open speelveld is er geen vooraf bepaalde bewegingsrichting. In plaats daarvan bewegen spelers zich langs het speelveld waar ze denken dat het mogelijk is, en het speelveld zelf is meestal verdeeld in vierkanten of zeshoeken.
   • Volgorde punten. Ze kunnen worden geïdentificeerd met speciale symbolen of afbeeldingen. Sequentiepunten kunnen ook speciale effecten hebben, zodat u bijvoorbeeld een cel meer vooruit kunt gaan of een extra kaart kunt trekken.
3. 3 Verzamel alle bouwstenen van een prototypespel. Knopen, schijven, pokerfiches, schaakstukken en andere decoratieve figuren zijn perfect voor jou als fiches voor een bordspelprototype. Gebruik geen elementen die te groot zijn voor het prototype, omdat ze het lezen van de informatie op het speelveld kunnen bemoeilijken.
   • De aanwezige spelelementen kunnen in het proces van verdere ontwikkeling van het spel grote veranderingen ondergaan. Gebruik eenvoudige elementen voor het prototype om niet veel geld uit te geven aan het maken van iets dat later moet worden gewijzigd.
4. 4 Gebruik spelkaarten om variatie aan het spel toe te voegen. Willekeurig schudden van kaarten zal spelers op onvoorspelbare manieren beïnvloeden. De kaarten geven vaak kort de gebeurtenis aan die de speler overkomt en veranderen zijn score, positie of de inventaris die hij tot zijn beschikking heeft dienovereenkomstig.
   • Een kaartspel kan 15-20 verschillende soorten kaarten bevatten (bijvoorbeeld met vallen en geïmproviseerde hulpmiddelen). Het aantal kaarten van elk type moet worden beperkt tot ongeveer 10, zodat ze allemaal in evenwicht zijn in het kaartspel.
   • Op de kaarten kunnen out-of-game taken worden aangegeven, bijvoorbeeld wanneer een speler voor een bepaalde bonus 5 minuten in de stem van een piraat moet spreken. Het niet voltooien van een dergelijke taak kan worden bestraft met een boete.

Deel 3 van 4: Het prototype testen

1. 1 Test zelf het prototype van het spel. Nadat je alles hebt voorbereid dat nodig is voor het prototype, kun je beginnen met het testen van de game om de gameplay te evalueren. Voordat je een spel aan een groep mensen aanbiedt, moet je het eerst zelf spelen. Speel als elke speler en noteer de positieve en negatieve aspecten van het spel die je kunt opmerken.
   • Test het spel zelf meerdere keren. Pas tegelijkertijd het aantal "spelers" elke keer aan om het acceptabele minimum en maximum aantal mensen voor het spel te begrijpen.
   • Vind fouten in uw spel door te proberen deze tijdens individuele tests te achterhalen. Kijk of het mogelijk is om altijd te winnen voor de speler die een speciale strategie van het spel gebruikt, controleer op mazen in de regels die sommige spelers oneerlijke voordelen kunnen geven.
2. 2 Test het spel met vrienden en familie. Nadat je de game zelf vaak genoeg hebt getest om de meeste van zijn gebreken te identificeren, is het tijd om het collectief te testen. Verzamel vrienden of familie en vertel hen dat je het spel dat je hebt voorbereid wilt testen. Leg hen uit dat het spel nog in ontwikkeling is en dat je dankbaar zult zijn voor de feedback en aanbevelingen.
   • Bij collectieve toetsing geen aanvullende uitleg geven. Je zult niet altijd in de buurt zijn van de spelers om hen de regels uit te leggen.
   • Maak aantekeningen voor jezelf terwijl je speelt. Pas op voor momenten waarop de spelers het spel niet leuk vinden of wanneer de regels niet duidelijk zijn. Hoogstwaarschijnlijk zult u deze tekortkomingen op de een of andere manier moeten oplossen.
   • Let op de plaatsing van spelers op het speelveld. Als een speler consequent voorloopt op de rest, heeft hij waarschijnlijk een oneerlijk voordeel genomen.
3. 3 Wissel testspelers uit om het spel beter te begrijpen. Alle mensen benaderen games anders, en sommigen van hen kunnen fouten opmerken die je zelf misschien hebt gemist. Hoe meer mensen je spel testen, hoe meer mogelijkheden er zijn om gebreken en zwakheden in het spel te identificeren, die vervolgens moeten worden gecorrigeerd.
   • Af en toe kunnen grote bordspelwinkels spelbijeenkomsten organiseren voor fans van dergelijke spellen. Deze evenementen kunnen geweldige plekken zijn om je eigen spel te testen en feedback te krijgen van ervaren bordspelspelers.
   • De leeftijd van de speler is waarschijnlijk ook van invloed op zijn benadering van het spel. Probeer het spel op je jongere broers en zussen en grootouders om de leeftijdscategorie te waarderen.
4. 4 Pas het prototype aan tijdens het testen. Breng na het einde van elk testspel de nodige wijzigingen en aanpassingen aan in het speelveld, de regels en andere samenstellende elementen van het spel.Als je doorgaat met testen, kijk dan hoe de wijzigingen die je aanbrengt van invloed zijn op het spel. Sommige "verbeteringen" kunnen meer kwaad dan helpen.

Deel 4 van 4: Het laatste spel maken

1. 1 Maak een lijst van de materialen die je nodig hebt. Wanneer het testen is voltooid en u tevreden bent met het spel, kunt u beginnen met het maken van de definitieve versie. Elke game heeft zijn eigen behoeften, dus de lijst met benodigde materialen kan variëren. Maak een lijst van alle samenstellende elementen van het spel die aanwezig moeten zijn in de definitieve versie, om niets te vergeten.
   • Het speelveld voor bordspellen kan traditioneel gemaakt worden van karton of multiplex. Deze materialen zorgen voor een solide basis voor je spel en geven het een professionelere uitstraling.
   • Je kunt een oud speelveld uit een ander spel als basis gebruiken als je niets wilt kopen. Bedek het met papier of schilder het met verf om oude markeringen te verbergen.
   • Sterk karton is zowel handig voor het maken van het speelveld zelf als voor het spelen van kaarten. Je kunt bij de meeste hobbywinkels ook blanco gamekaarten kopen.
   • De eenvoudigste speelstukken kunnen worden gemaakt in de vorm van kartonnen cirkels die met een schaar zijn gesneden of met een perforator.
2. 2 Versier het speelveld. Het speelveld is het middelpunt van het bordspel, dus wees creatief met je ontwerp. Zorg ervoor dat de bewegingsrichting of speelcellen duidelijk zijn gemarkeerd en dat alle richtingen op het speelveld goed leesbaar zijn.
   • Wat betreft het decoreren van het speelveld, wordt u alleen beperkt door uw eigen verbeeldingskracht. Om de uitstraling van het speelveld op te vrolijken, kunt u gebruik maken van kant-en-klare prints, decoratief papier met patronen, verven, viltstiften, tijdschriftknipsels en dergelijke.
   • Het felgekleurde ontwerp zal aantrekkelijker zijn voor de spelers. Kleuren zorgen goed voor een goed humeur. Een vampierspel zou bijvoorbeeld waarschijnlijk verstandig zijn om duister en intimiderend te zijn.
   • Het speelveld van het spel zal vaak onder handen worden genomen, waardoor het na verloop van tijd kan verslijten. Probeer indien mogelijk de uitkomst van uw werk te beschermen door het speelveld te lamineren.
3. 3 Maak de rest van het spel. De eenvoudigste manier om speltegels te maken, is door afbeeldingen te gebruiken die op papier zijn getekend of afgedrukt, die u vervolgens kunt vastplakken of lijmen op een stevige ondergrond zoals karton. Als je een spel maakt voor familie of vrienden, dan kun je zelfs echte foto's van hen gebruiken om chips te maken.
   • Als u uw speelstukken een professionelere uitstraling wilt geven, drukt u ze af op een professionele printer met dik karton van hoge kwaliteit.
   • Plaats de papierchips in de plastic kaarthouders zodat ze kunnen staan. Deze stands kunnen worden gekocht bij de meeste ambachtelijke winkels.
   • Probeer zelfgemaakte schaakstukken, beeldjes van polymeerklei of origamipapier gevouwen dieren als chips.
4. 4 Neem oude blokjes of topjes voor het spel, of maak nieuwe. Als bij het spel gebruik wordt gemaakt van een dobbelsteen of tol, kun je het gewenste item uit oude gekochte spellen nemen. Je kunt ook je eigen speeltop maken met karton, knopen en viltstiften. Plak de knop in de basis van de kartonnen pijl en bevestig deze aan het midden van de kartonnen cirkel, en teken vervolgens verschillende posities voor de pijl en hun betekenis op die cirkel.
   • Naast dobbelstenen zijn er nog veel meer soorten dobbelstenen. Het verhogen van het aantal randen op dobbelstenen vermindert het voorkomen van dubbele waarden erop.
   • Op de bovenkanten worden vaak kleuraanduidingen van de verdere acties van de speler gebruikt.Als je bijvoorbeeld de top hebt gelanceerd en de pijl wijst naar een gele sector, dan moet je chip naar de volgende gele cel gaan.
   • Tollen zijn goed voor prijsrondes. Als een speler een prijskaart heeft getrokken of is gestopt bij een speciale cel, dan kan hij een tol gebruiken om voor zichzelf een specifieke prijs te bepalen uit een reeks mogelijke.
5. 5 Maak indien nodig spelkaarten. Heel eenvoudige kaarten zullen spelers waarschijnlijk niet interesseren. Gebruik mooie afbeeldingen, interessante bijschriften en kruiden om je kaartspel op te fleuren.
   • Een kaart die de overgang van een zet aangeeft, kan bijvoorbeeld vergezeld gaan van een afbeelding van een hart en het bijschrift: "Ongelukkig in kaarten, geluk in de liefde."
   • Maak je eigen spelkaarten van gekochte blanco kaarten uit een ambachtelijke winkel om je bordspel een hoogwaardige uitstraling te geven.
   • Je kunt de kaarten ook zelf uit karton knippen. Gebruik een gewone speelkaart als sjabloon voor het overtrekken en uitknippen van kaarten van dezelfde grootte en vorm.
6. 6 Probeer 3D-printen om je bordspelervaring te verbeteren. Als je je spel echt speciaal wilt maken, kun je er volumineuze spelelementen, fiches en zelfs een speelveld voor maken. In dit geval moet u het juiste 3D-model aan het 3D-printbedrijf verstrekken. Als gevolg hiervan ontvang je aangepaste modellen van bordspelitems die er hetzelfde uitzien als de items die je in de winkel hebt gekocht.

Tips

• Om eenvoudige volumetrische chips te maken, kunt u hun sjablonen op papier afdrukken en ze vervolgens met plakband op gummen plakken.
• Als de lay-out van het speelveld vierkante cellen impliceert, gebruik dan een liniaal om alles soepel en netjes te laten werken wanneer je ze tekent.
• Verzamel feedback en meningen van andere mensen voordat je de definitieve versie van het spel maakt. Vraag jezelf af of het spel echt is wat je wilde. Onthoud dat je vrienden en familie het spel ook zullen spelen, dus het moet nog steeds zo aantrekkelijk mogelijk voor hen zijn.
• Probeer niet in de verdediging te schieten als je spel wordt bekritiseerd. Kritiek is belangrijk om het spel te verbeteren, dus wees beleefd en schrijf eventuele opmerkingen op.
• Je kunt ook kroonkurken, kralen, glazen knikkers, stukjes papier of lopers uit andere spellen gebruiken als lopers voor je doe-het-zelf-spel.
• Verklein de grootte van je game, zodat je hem mee kunt nemen op de weg.
• Wanneer een groep mensen je game test, probeer ze dan te observeren zonder de gameplay te verstoren. Dit stelt u in staat om te meten hoe goed de regels van het spel worden waargenomen door degenen die er volledig onbekend mee zijn.

Waarschuwingen

• Probeer de spelregels zo kort en eenvoudig mogelijk te houden. Elke onnodige complexiteit kan ervoor zorgen dat spelers hun interesse in het spel verliezen.
• Zorg ervoor dat de spelregels die je bedenkt eerlijk zijn. Het doel van het spel is om mensen te plezieren, op te vrolijken en een positieve houding aan te nemen.
• Als je van plan bent om je eigen game te publiceren en te verkopen, zorg er dan voor dat je niet expliciet inbreuk maakt op iemands auteursrecht. Als iets erg op andere games lijkt, is het beter om deze elementen te herzien en te veranderen.

Wat heb je nodig

• Notitieboekje
• Eenvoudig potlood
• Heerser
• Papier
• De basis voor het speelveld (dun en dik karton, multiplex, oud speelveld, enzovoort)
• Kaarten (verschillende maten en kleuren)
• Schaar
• Spelfiches (onderdelen van oude bordspellen, pokerfiches, snuisterijen, beeldjes, versieringen, enz.)
• Dobbelstenen en/of tol
• Materialen voor tekenen en kleuren (viltstiften, verf, pennen, potloden, enz.)
• Lijm en/of tape
• Verf (optioneel)