Hoe wordt een gynaecologisch onderzoek uitgevoerd?

Schrijver: Joan Hall
Datum Van Creatie: 27 Februari 2021
Updatedatum: 1 Juli- 2024
Anonim
Cervical Screening (SMEAR) - OSCE Guide
Video: Cervical Screening (SMEAR) - OSCE Guide

Inhoud

Het zorgen voor uw reproductieve gezondheid is van groot belang voor het leven van een vrouw. Het is normaal dat u zich angstig en angstig voelt voor een bekkenonderzoek, vooral voor de eerste keer. Als u weet wat u kunt verwachten en u van tevoren voorbereidt, kunt u uw angst verminderen. Maak van tevoren een lijst met vragen over eventuele problemen die u heeft en uw mogelijkheden om ongewenste zwangerschappen te voorkomen. Onthoud dat uw gesprek met uw arts vertrouwelijk is, zodat u rustig kunt uitrusten en eventuele zorgen kunt bespreken.

Stappen

Methode 1 van 4: Voorbereiding op het examen

  1. 1 Een afspraak maken. Tussen de laatste en de volgende menstruatie moeten regelmatige controles worden ingepland. Anders kan de arts geen volledig onderzoek uitvoeren.
    • Als u dringende zaken heeft, vertel dit dan zeker aan uw arts. Maak een afspraak op een voor jou geschikt moment.
    • Als dit uw eerste bekkencontrole is, meld dit dan aan de persoon die uw afspraak maakt. Op basis van uw medische voorgeschiedenis kan het zijn dat u op een ander tijdstip wordt ingepland voor een onderzoek en wordt er rekening gehouden met persoonlijke wensen tijdens het onderzoek.
    • Het eerste bezoek aan de gynaecoloog moet worden gepland op de leeftijd van twintig of binnen drie jaar vanaf de datum van het begin van seksuele activiteit (het hangt allemaal af van wat het eerst komt). Deze aanbeveling is niet universeel en hangt af van waar u woont. Bespreek dit met uw huisarts.
    • Elke jonge vrouw of adolescent die seksueel actief is, menstruatieproblemen heeft of als de menstruatiecyclus niet is begonnen na de leeftijd van 16 jaar, moet regelmatig worden gecontroleerd door een gynaecoloog.
  2. 2 Neem een ​​bad of douche zoals gewoonlijk. U dient binnen 24 uur na de afspraakdatum van het onderzoek te baden of te douchen, u mag geen hygiëneproducten gebruiken die u nog niet eerder heeft gebruikt.
    • U mag in de 24 uur voor het onderzoek geen geslachtsgemeenschap hebben, omdat dit de testresultaten negatief kan beïnvloeden.
    • Voorafgaand aan het onderzoek mogen geen procedures worden uitgevoerd. 24 uur voor het onderzoek niet douchen, crèmes, deodorants of sprays gebruiken.
    • Kies de juiste kleding. Denk eraan om je uit te kleden. Probeer geen kleding te dragen die moeilijk te verwijderen is.
  3. 3 Neem je metgezel mee. Als je je hierdoor meer op je gemak voelt, neem dan een familielid mee, zoals je moeder, oudere zus of vriend.
    • Uw familielid of vriend(in) kan in de wachtkamer wachten of met u meelopen naar de onderzoekskamer.
  4. 4 Bereid je vragen van tevoren voor. U krijgt de gelegenheid om een ​​vraag te stellen over uw reproductieve of seksuele gezondheid. Dit kunnen vragen zijn over verschillende anticonceptiemethoden, veilige seks, seksueel overdraagbare aandoeningen, fysiologische veranderingen in uw lichaam en mogelijke toekomstige problemen.

Methode 2 van 4: Uw gezondheid bespreken

  1. 1 Wees voorbereid op vragen over uw gezondheid in het algemeen en deze moeten eerlijk en openhartig worden beantwoord. Uw arts moet zoveel mogelijk informatie over u hebben, zodat hij alle bestaande problemen effectief kan genezen en mogelijke complicaties in de toekomst kan voorkomen.
    • In sommige klinieken moet u uw medische geschiedenis schrijven, in andere kunnen specifieke vragen over uw gezondheid worden gesteld.
    • Wees ook voorbereid om uw seksuele activiteit te melden; uw arts moet weten of u seksueel actief bent.
    • Uw arts kan u vragen stellen over uw borsten, buik of vagina, seksuele problemen waar u last van heeft en of u seksueel bent misbruikt.
    • Uw arts zal u ook vragen of u momenteel of eerder anticonceptie gebruikt.
    • Andere vragen kunnen zijn uw lijst met medicijnen die u is voorgeschreven, andere medicijnen, waaronder vitamines en supplementen die u momenteel gebruikt, vragen over uw slechte gewoonten zoals roken en drinken.
  2. 2 Wees voorbereid op vragen over uw menstruatiecyclus. U moet de verpleegkundige of arts de datum van uw eerste menstruatie en uw leeftijd vertellen. Mogelijk wordt u ook gevraagd op welke leeftijd uw borsten begonnen te vormen.
    • U wordt gevraagd hoeveel dagen uw normale cyclus duurt, bijvoorbeeld 28 dagen, hoe lang deze duurt en of er aanvullende, mogelijk pijnlijke symptomen zijn.
    • U moet ook aangeven of u spotting of bloeding heeft tussen perioden van uw cyclus. Mogelijk wordt u ook gevraagd naar de hoeveelheid ontlading tijdens kritieke dagen. U moet bereid zijn om u te vertellen hoeveel maandverband of tampons u gewoonlijk gebruikt, vooral in de eerste 48 uur nadat uw menstruatie is begonnen.
  3. 3 Zorg ervoor dat u informatie verstrekt over actuele problemen. Dit kan vreemde vaginale afscheiding, vieze geur, jeuk in de liesstreek, ongewone pijn of ongemak in de buik, pijn tijdens seks, borstproblemen en andere symptomen zijn.
    • Uw arts kan u vragen om u te laten testen op soa's. Urineonderzoek detecteert trichomoniasis, chlamydia en gonorroe, terwijl bloedonderzoek HIV, herpes en syfilis detecteert.
    • Het is niet de moeite waard om je zorgen over te maken - de tests zijn pijnloos; als er een infectie wordt gedetecteerd, zijn er momenteel effectieve methoden om dergelijke ziekten te behandelen. Vroege detectie van soa's elimineert het risico op verdere complicaties. Een vroege behandeling van chlamydia en gonorroe kan bijvoorbeeld bekkenontsteking voorkomen; Als bovenstaande infecties niet snel worden behandeld, kan dit leiden tot complicaties in de vorm van vruchtbaarheidsproblemen en het ontstaan ​​van chronische bekkenpijn.
  4. 4 Als u een zwangerschap vermoedt, moet u dit aan uw arts vertellen. Er zal een laboratoriumurinetest worden gedaan om het resultaat te bevestigen. Als de zwangerschap wordt bevestigd, krijgt u een extra afspraaktijd toegewezen.
    • Mogelijk moet u een echografie laten maken als u de exacte datum niet weet of als u krampen of bloedingen heeft.
    • Laboratoriumtests omvatten tests om uw bloedgroep, hemoglobineniveaus en screeningtests voor antilichamen zoals rubella of waterpokken te bepalen. Andere tests kunnen controleren op tekenen van hepatitis, HIV, cystische fibrose, sikkelcelziekte en tuberculose.
    • Mogelijk worden er aanvullende vragen gesteld over uw medische geschiedenis. Dit kan informatie bevatten over eerdere zwangerschappen, miskramen, abortussen en het gebruik van anticonceptie tijdens de zwangerschap.
    • Uw arts zal u helpen bij het opzetten van een routine voor de hele zwangerschap. Hij zal u vertellen over prenatale vitamines, dieet, voeding, lichaamsbeweging, mogelijke gewichtstoename, reisbeperkingen, huisdieren, tandheelkundige zorg en medicijnopties.

Methode 3 van 4: Een lichamelijk onderzoek ondergaan

  1. 1 Vraag uw arts naar de stappen in deze procedure. Tijdens sommige ervan kunt u zich ongemakkelijk voelen. In dit geval kan het u helpen om tijdens het onderzoek rechtstreeks met uw arts te praten. Vraag uw arts om u uit te leggen wat en hoe hij het precies doet.
    • Als het onderzoek door een man wordt uitgevoerd, is er tijdens het onderzoek ook een vrouwelijke verpleegkundige in de kamer aanwezig. Als ze er niet is, vraag haar dan om aanwezig te zijn.
    • Eerst wordt de buitenkant van de lies onderzocht, daarna de binnenkant. De buitenste gebieden omvatten de clitoris, de kleine schaamlippen, de vaginale opening en het rectum.
    • Een inwendig onderzoek wordt gedaan met behulp van een gynaecologisch speculum om het vaginale kanaal, de baarmoederhals, het uitstrijkje en andere weefselmonsters indien nodig te controleren. Er wordt een echo gemaakt om de baarmoeder en eierstokken te onderzoeken. Inwendig onderzoek is echter niet altijd nodig, zeker niet als u nog niet seksueel actief bent. Vertel het uw arts als u zich ongemakkelijk voelt bij dit onderzoek. Als u seksueel bent misbruikt, duurt het waarschijnlijk geen enkel bezoek voordat u een inwendig onderzoek kunt ondergaan. Praat met uw arts over eventuele problemen die u aanbelangen - zwijg er niet over.
    • Een volledige inspectie duurt meestal enkele minuten.
  2. 2 Kleed je uit. Na een reeks routinevragen en medische procedures krijgt u een speciaal shirt en wordt u gevraagd u uit te kleden.Verwijder alle kleding, inclusief ondergoed, tenzij specifiek geïnstrueerd door de verpleegkundige.
  3. 3 Trek je overhemd aan. Gynaecologische onderzoekskleding is aan de voorkant open zodat de arts uw borsten kan onderzoeken.
    • Deze shirts zijn gemaakt van een speciaal papiermateriaal. Extra papieren omslag kan het gebied onder de knieën bedekken.
  4. 4 Allereerst wordt een onderzoek van de borstklieren uitgevoerd. De arts zal uw borst in een cirkelvormige beweging voelen.
    • De arts controleert het borstweefsel, inclusief de oksels, evenals de tepels op mogelijke afwijkingen.
    • Een borstonderzoek wordt gedaan om te controleren op knobbels of andere afwijkingen. Als u ongemak ervaart tijdens het onderzoek, informeer dan uw arts.
  5. 5 Ga op een speciale stoel zitten. Je moet jezelf zo positioneren dat je voeten op speciale steunen staan.
    • Uw benen moeten in een zodanige positie blijven dat de arts kan doorgaan naar de volgende fase van het onderzoek. Probeer je beenspieren te ontspannen.
  6. 6 Visuele inspectie. Tijdens deze procedure onderzoekt de arts het vaginale gebied en de urethra op tekenen van irritatie, infectie of weefselveranderingen. Met behulp van de urethra (urethra) wordt urine uit de blaas getrokken.
    • De arts zal deze gebieden onderzoeken en kan dan het weefsel voelen voor meer gedetailleerd onderzoek. Als de schaamlippen bijvoorbeeld ontstoken zijn, kan de arts deze nader onderzoeken om mogelijke afwijkingen te identificeren.
  7. 7 Bereid u voor op het inbrengen van de dilatator. Vervolgens introduceert de arts een speciaal instrument, een gynaecologisch speculum. Het kan plastic of metaal zijn. Tijdens het inbrengen van de metalen dilatator voelt u het koud wanneer het instrument de huid raakt.
    • Het instrument schuift in de vagina en gaat dan verder open, zodat de arts het vaginale en cervicale gebied kan onderzoeken.
    • Het speculum oefent wat druk uit, maar je zou geen pijn moeten voelen. Vertel het uw arts als u pijn voelt. Metalen dilatators zijn er in verschillende maten, dus u kunt een ander hulpmiddel gebruiken als dit pijn veroorzaakt.
  8. 8 Leer wat een PAP-test is. Nadat de arts de vagina en de baarmoederhals heeft onderzocht, zal hij een klein wattenstaafje of een borsteltje door de opening in de dilatator steken om een ​​paar wattenstaafjes uit het cervicale gebied te nemen voor analyse. Deze test wordt een uitstrijkje genoemd en wordt niet aanbevolen tot de leeftijd van 21 jaar.
    • Het genomen monster wordt naar een laboratorium gestuurd waar het in detail wordt onderzocht op de aanwezigheid van abnormale of kankercellen. Voor de meeste jonge meisjes geeft de test goede resultaten.
    • U kent de resultaten van de PAP-test binnen 10-14 dagen.
    • Als u problemen heeft, zal de arts extra weefselmonsters nemen voor overbrenging naar het laboratorium.
  9. 9 Palpatie onderzoek. In de volgende fase van het onderzoek zal de arts een of twee vingers in de vagina steken terwijl hij op de buikstreek drukt.
    • Op deze manier zal de arts de mogelijke aanwezigheid van tumoren en andere afwijkingen in de eierstokken, baarmoeder en baarmoederhals, eileiders en andere organen kunnen detecteren.
  10. 10 Raadpleeg aan het einde van het onderzoek opnieuw uw arts. Na afloop van de inspectie kunt u uw shirt uittrekken en zich omkleden. De verpleegkundige brengt u naar de spreekkamer of wachtkamer, of de arts vertelt u in dezelfde kamer over de uitslag van het onderzoek.
    • De arts zal in uw aanwezigheid de resultaten van het onderzoek in detail bestuderen en uw vragen beantwoorden. Hij zal u indien nodig ook een recept voor een medicijn geven, zoals anticonceptiepillen.

Methode 4 van 4: Volgende stappen

  1. 1 Vraag uw arts naar uw volgende afspraak. Tests zoals een uitstrijkje worden meestal om de twee jaar gedaan. Als dit echter de eerste keer is, is het raadzaam om elk jaar een Pap-test te doen om er zeker van te zijn dat u in goede gezondheid verkeert.
    • Als er afwijkingen zijn in de resultaten van het uitstrijkje (of in andere tests), zal de arts u vragen terug te komen op de afspraak om een ​​behandeling voor te schrijven of een verwijzing te geven voor andere tests.
  2. 2 Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt. Symptomen zoals buikpijn, vaginale afscheiding, branderig gevoel, vieze geur, hevige pijn tijdens de menstruatie of spotting tussen cycli zijn een reden om naar een gynaecoloog te gaan.
    • U kunt uw gynaecoloog vragen stellen over reproductieve gezondheid, anticonceptiemogelijkheden, veilig vrijen en zwangerschap.
    • Nadat u een seksleven begint te krijgen, zal de gynaecoloog de meest geschikte beschermingsmethode voor u selecteren. Dit kan een recept zijn voor een medicijn dat uw arts u voorschrijft.
    • De meest gebruikelijke anticonceptiemethoden zijn orale anticonceptiva of anticonceptiepillen, pleisters, injecties, condooms, diafragma's, spiraaltjes of spiraaltjes.
    • Vergeet niet dat het de taak van de gynaecoloog is om vrouwen te informeren over allerlei reproductieve gezondheidsproblemen. Wees niet bang om uw arts te raadplegen, zelfs als u zich zorgen maakt over seksgerelateerde problemen.
  3. 3 Voer een zelfonderzoek van de borstklieren uit. Uw arts zal u laten zien hoe u uw borsten goed kunt onderzoeken op mogelijke tumoren. U moet dit regelmatig doen en vertel het uw arts meteen als u een knobbeltje of knobbeltje in uw borstweefsel aantreft.

Tips

  • Wees eerlijk tegen uw arts, zelfs als u zich ongemakkelijk voelt. Als u weet wat u pijn doet of waar u zich zorgen over maakt, inclusief uw seksleven, kan uw gynaecoloog de beste behandeling voor u vinden.
  • In de regel worden gynaecologische onderzoeken uitgevoerd door gekwalificeerde specialisten. Maar ook praktijkondersteuners, arts-assistenten en verloskundigen kunnen routineonderzoeken uitvoeren.
  • U kunt ter ondersteuning een familielid of vriendin meenemen. Probeer eerlijk antwoord te geven op vragen over je seksleven, rookgedrag en eventueel drugs.
  • Probeer tijdens het onderzoek diep te ademen om u te helpen ontspannen. Adem langzaam en diep in door je neus en adem uit door je mond.
  • Je moet begrijpen dat een man een gynaecoloog kan blijken te zijn, maar voor hen is dit een veel voorkomende onderzoeksprocedure. Tijdens het onderzoek is een vrouwelijke verpleegkundige bij u. Als u niet wilt dat een man het onderzoek doet, laat het ons dan weten voordat u een afspraak maakt.
  • Naast het bekkenonderzoek kan ook een standaard mammogram worden opgenomen. Het wordt nu aanbevolen om jaarlijks een mammogram te laten maken als u ouder bent dan 50, omdat uw risico op borstkanker toeneemt met de leeftijd.
  • Als dit je eerste bekkenonderzoek is en je wilt niet dat je ouders ervan weten, laat je dan testen bij een gespecialiseerd centrum voor gezinsplanning of je plaatselijke jeugdkliniek. Deze faciliteiten hebben gespecialiseerd, opgeleid personeel dat uw privacyrechten respecteert, hoewel verschillende landen een ander privacybeleid hebben voor de gezondheid van adolescenten. Uw arts zal u alles tot in detail kunnen uitleggen.
  • Wees niet bang om vragen te stellen. Overwin gevoelens van schaamte en schaamte en vraag naar alles wat u interesseert.