Hoe u een dissociatieve persoonlijkheidsstoornis kunt diagnosticeren?

Video: Persoonlijkheidsstoornis uitgelegd

Inhoud

Stappen
Deel 1 van 5: Symptomen identificeren
Deel 2 van 5: Een diagnose stellen
Deel 3 van 5: Waarschuwingssignalen herkennen
Deel 4 van 5: Basisinformatie over de ziekte
Deel 5 van 5: Veelvoorkomende mythen
Tips
Aanvullende artikelen

Dissociatieve persoonlijkheidsstoornis (DIS), of meervoudige persoonlijkheidsstoornis, manifesteert zich in de splitsing van iemands persoonlijkheid in verschillende persoonlijkheden die in één lichaam leven. MVO ontwikkelt zich vaak als gevolg van emotioneel trauma tijdens de kindertijd. Deze aandoening veroorzaakt ongemak en verwarring, zowel voor de patiënt zelf als voor de mensen om hem heen. Als u vermoedt dat u MVO heeft, zoek dan naar symptomen en waarschuwingssignalen, leer meer over MVO, verwerp veelvoorkomende misvattingen over de aandoening en ga naar een specialist die een nauwkeurige diagnose kan stellen.

Stappen

Deel 1 van 5: Symptomen identificeren

1 Analyseer je zelfbewustzijn. DRL-patiënten hebben verschillende persoonlijkheidsstoornissen. Deze aandoeningen bestaan bij één persoon en verschijnen afwisselend, en de patiënt herinnert zich mogelijk bepaalde tijdsperioden niet. Het bestaan van meerdere persoonlijkheden kan verwarring en verwarring in de identiteit van de patiënt veroorzaken.
- Bekijk het "switchen" van persoonlijkheden eens nader. De term "overstappen" wordt gebruikt om een verandering in persoonlijkheidstoestanden aan te duiden. Bij patiënten met PDD komen deze wisselingen regelmatig voor. Schakelen tussen persoonlijkheidstoestanden kan in een paar seconden of binnen een paar uur plaatsvinden, en de tijd die in een afzonderlijke toestand wordt doorgebracht, kan ook voor verschillende mensen verschillen. Soms merken mensen om je heen dat ze overschakelen om de volgende redenen:
  - Verander de toon / het timbre van de stem.
  - Frequent knipperen, alsof de persoon aan het licht moet wennen.
  - Een algemene verandering in gedrag of lichamelijke conditie.
  - Verandering in gelaatstrekken of uitdrukkingen.
  - Veranderen van gedachtegang of gesprek zonder enige voorwaarden of externe redenen.
- Bij kinderen is het hebben van denkbeeldige vrienden en andere fantasieën en reïncarnaties geen bewijs van meerdere persoonlijkheidstoestanden en MVO.
2 Let op de dramatische veranderingen in emotionele toestand en gedrag. DRL-patiënten ervaren vaak dramatische veranderingen in emotionele toestand (getoonde emoties), gedrag, zelfbewustzijn, geheugen, perceptie, denken en sensomotorische vaardigheden.
- Mensen met PDD kunnen het gespreksonderwerp of de manier waarop ze denken soms drastisch veranderen. Ze vinden het ook moeilijk om de aandacht voor een lange tijd te concentreren, ze mengen zich vaak in het gesprek en vallen er dan uit.
3 Zoek naar geheugenstoornissen. DRL gaat gepaard met aanzienlijke geheugenproblemen: het kan voor patiënten moeilijk zijn om alledaagse gebeurtenissen, belangrijke persoonlijke gegevens of traumatische gebeurtenissen te onthouden.
- DRL-geheugenproblemen verschillen in type van normale vergeetachtigheid. Als u uw sleutels bent kwijtgeraakt of bent vergeten waar u uw auto hebt geparkeerd, kan dit alleen geen teken van MVO zijn. Mensen met PDD hebben ernstige geheugenverlies - ze zijn bijvoorbeeld vaak niet in staat om zeer recente gebeurtenissen te onthouden.
4 Let op de mate van de aandoening. MVO wordt alleen gediagnosticeerd als de symptomen leiden tot significante verstoringen in sociale, professionele en andere gebieden van de dagelijkse activiteit.
- Veroorzaken de symptomen die u ervaart (persoonlijkheidsproblemen, geheugenproblemen) ernstige moeilijkheden en angst?
- Ervaart u ernstige problemen door uw klachten op school, op het werk of thuis?
- Maken de symptomen het moeilijk om normaal te communiceren en vrienden te maken met anderen?

Deel 2 van 5: Een diagnose stellen

1 Raadpleeg een psycholoog. De enige zekere manier om te weten of u PDD heeft, is door een psychologische evaluatie te krijgen. Mensen met een dissociatieve persoonlijkheidsstoornis herinneren zich niet altijd de specifieke persoonlijkheidsstoornissen die ze hebben ervaren. Met het oog hierop is het mogelijk dat patiënten met MVO zich niet bewust zijn van de aanwezigheid van meerdere persoonlijkheden, wat de zelfdiagnose enorm bemoeilijkt.
- Probeer niet zelf een diagnose te stellen. Om te bepalen of u MVO heeft, moet u naar een specialist gaan. Alleen een professionele psycholoog of psychiater kan deze ziekte diagnosticeren.
- Zoek een psycholoog of psychotherapeut die gespecialiseerd is in het diagnosticeren en behandelen van dit type aandoening.
- Als u de diagnose MVO heeft, kunt u zelf beslissen of u zich wel of niet laat behandelen. Vraag uw arts om een geschikte psychiater aan te bevelen.
2 Elimineer de kans op andere ziekten. Soms ervaren PDD-patiënten geheugenproblemen en angst, die veroorzaakt kunnen worden door andere medische aandoeningen. U moet worden onderzocht door een arts (bijvoorbeeld een therapeut) die de kans op dergelijke ziekten kan uitsluiten.
- Elimineer ook de mogelijkheid van een stoornis door het gebruik van psychoactieve stoffen. DRL wordt niet geassocieerd met geheugenverlies als gevolg van alcoholmisbruik of intoxicatie met andere stoffen.
- Als u epileptische aanvallen of toevallen krijgt, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts. Dit duidt op een ernstige ziekte die niet direct gerelateerd is aan MVO.
3 Wees geduldig. Houd er rekening mee dat het enige tijd kost om DRL te diagnosticeren. Patiënten met DRL worden soms verkeerd gediagnosticeerd. De belangrijkste reden hiervoor is dat veel mensen met PDD andere psychische problemen hebben, zoals depressie, PTSS, eetstoornissen, slaapstoornissen, paniekstoornis of middelenmisbruik. De symptomen van deze ziekten worden vaak gesuperponeerd op de symptomen van MVO. Daarom heeft de arts enige tijd nodig om de patiënt te controleren voordat hij een definitieve diagnose kan stellen.
- Verwacht bij uw eerste bezoek aan een specialist niet meteen een diagnose. Het zal hoogstwaarschijnlijk meerdere doktersbezoeken vereisen om een diagnose te stellen.
- Breng de specialist zeker op de hoogte van uw vermoeden dat u MVO heeft. Dit zal de diagnose enorm vergemakkelijken, aangezien de specialist (psycholoog of psychiater) u direct de juiste vragen kan stellen en uw gedrag daarop kan volgen.
- Verberg niets voor uw arts. Hoe meer informatie hij heeft, hoe nauwkeuriger hij een diagnose zal stellen.

Deel 3 van 5: Waarschuwingssignalen herkennen

1 Zoek naar andere symptomen en tekenen van MVO. Er zijn veel symptomen geassocieerd met MVO. Hoewel andere symptomen misschien niet nodig zijn om een diagnose te stellen, kunnen ze wel aanwezig zijn bij MVO.
- Maak een lijst van alle symptomen die u ervaart. Deze lijst helpt u meer te weten te komen over uw aandoening. Als je naar een psycholoog gaat, laat hem dan de lijst zien die je hebt opgesteld.
2 Denk aan je traumatische verleden. MVO ontwikkelt zich meestal als gevolg van ernstig en langdurig emotioneel trauma en misbruik. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de thriller Hide and Seek, waarin een plotselinge zenuwinzinking optreedt als gevolg van een recente traumatische ervaring, ontstaat MVO meestal als gevolg van voortdurende vernedering en mishandeling. Doorgaans wordt MVO gevormd als een mechanisme dat tot doel heeft jaren van emotioneel, fysiek of seksueel misbruik door een persoon in de kindertijd te overwinnen. Dit is meestal een zeer moeilijke ervaring, zoals regelmatig verkracht worden door een ouder, of langdurig ontvoerd en misbruikt worden.
- Een enkele (of meerdere niet-gerelateerde) geweldsdaad veroorzaakt geen MVO.
- Soms verschijnen de symptomen van de ziekte al in de kindertijd, maar de ziekte zelf wordt gediagnosticeerd bij een persoon op volwassen leeftijd.
3 Pas op voor black-outs en geheugenverlies. Bij "black-outs" bevindt een persoon zich plotseling ergens, maar herinnert zich absoluut niet wat er enige tijd daarvoor is gebeurd (bijvoorbeeld gisteren of in de ochtend van dezelfde dag). Deze aandoening is vergelijkbaar met geheugenverlies, waarbij een persoon kennis van zichzelf en herinneringen aan zijn verleden verliest. Beide aandoeningen veroorzaken ernstig lijden voor de patiënt, omdat ze de zelfidentificatie en controle over hun acties bemoeilijken.
- Houd een dagboek bij en schrijf uw geheugenproblemen op. Als u plotseling merkt dat u zich een paar minuten geleden niet meer herinnert, noteer dit voorval dan in uw dagboek. Noteer de datum, tijd en het laatste dat je je herinnert. Dit zal helpen om patronen en mogelijke triggers te identificeren die tot dergelijke episodes leiden. Als je het niet erg vindt, kun je deze aantekeningen aan een psycholoog laten zien.
4 Let op dissociatie. Dissociatie is het gevoel los te staan van je lichaam, omgeving, gevoelens en herinneringen. Ieder van ons ervaart van tijd tot tijd dissociatie in een of andere mate (bijvoorbeeld tijdens een saai lang college, wanneer je plotseling door een schoolbel tot de realiteit wordt teruggebracht). Mensen met PDD ervaren echter vaker dissociatie en daarna lijken ze 'uit de slaap te ontwaken'. Met zo'n dissociatie lijkt het voor een persoon dat hij zijn lichaam vanaf de zijkant observeert.

Deel 4 van 5: Basisinformatie over de ziekte

1 Lees meer over de specifieke criteria voor een diagnose van MVO. Als u de exacte criteria voor de ziekte kent, kunt u bepalen of u een psychologische evaluatie nodig heeft om uw zorgen te bevestigen. Volgens de DSM-5 Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, die als een van de belangrijkste diagnostische hulpmiddelen voor psychologen dient, moet aan vijf criteria worden voldaan om een diagnose van DRL te stellen. Alle vijf van de volgende criteria moeten worden gecontroleerd voordat een diagnose van MVO wordt gesteld:
- Eén persoon moet twee of meer afzonderlijke persoonlijkheidstoestanden hebben die verder gaan dan de sociale en culturele normen.
- De patiënt moet terugkerende geheugenproblemen ervaren: geheugenverlies en onvermogen om alledaagse gebeurtenissen te herinneren, verminderd geheugen van zichzelf of traumatische gebeurtenissen in het verleden.
- Symptomen maken dagelijkse activiteiten veel moeilijker (op school, op het werk, thuis, in relaties met anderen).
- De stoornis is niet gerelateerd aan religieuze of culturele gebruiken in de breedste zin van het woord.
- Symptomen zijn niet te wijten aan middelenmisbruik of andere medische aandoeningen.
2 Onthoud dat DRL niet ongewoon is. DRL wordt meestal beschouwd als een zeer zeldzame geestesziekte die enkelen treft. Recente onderzoeken hebben echter aangetoond dat deze aandoening in feite bij 1-3 procent van de mensen voorkomt, dat wil zeggen veel vaker dan algemeen wordt gedacht. Houd er echter rekening mee dat de ernst van de aandoening sterk kan variëren.
3 Merk op dat DRL veel vaker wordt gediagnosticeerd bij vrouwen dan bij mannen. Of dit nu te wijten is aan sociale omstandigheden of aan het feit dat vrouwen meer kans hebben om geweld te ervaren in de kindertijd, maar ze worden 3-9 keer vaker gediagnosticeerd met DPD dan mannen. Bovendien hebben vrouwen met DSD gemiddeld 15 of meer verschillende persoonlijkheidsstoornissen, terwijl mannen er slechts ongeveer 8 hebben.

Deel 5 van 5: Veelvoorkomende mythen

1 Onthoud dat DRL een echte geestesziekte is. De afgelopen jaren is er veel discussie geweest over de validiteit van een dissociatieve persoonlijkheidsstoornis. Desalniettemin lijken psychologen en wetenschappers tot een consensus te zijn gekomen dat een dergelijke ziekte bestaat, ondanks de verschillen in interpretatie.
- Populaire films zoals Me, Me en Irene, Fight Club en Sybil hebben nog meer bijgedragenOMeer verwarring in de perceptie van MVO bij het grote publiek, omdat ze fictieve en extreme vormen van de ziekte laten zien.
- Dissociatieve identiteitsstoornis treedt niet zo plotseling en dramatisch op als gewoonlijk wordt getoond in films en tv-shows, en leidt niet tot de manifestatie van wrede en dierlijke neigingen.
2 Merk op dat valse herinneringen niet worden geclassificeerd als DRL. Hoewel het gebeurt dat mensen valse herinneringen ervaren wanneer ze verkeerd worden gevraagd door slecht opgeleide psychologen of onder hypnose, is het zeer zeldzaam dat mensen met PDD hun misbruik in het verleden volledig vergeten. In de regel hebben PDD-patiënten zo'n moeilijke en langdurige traumatische ervaring doorgemaakt dat ze niet in staat zijn om herinneringen eraan volledig te onderdrukken en uit hun bewustzijn te verdrijven; ze kunnen sommige dingen vergeten, maar niet alles.
- Een goed opgeleide psycholoog weet welke vragen hij de patiënt moet stellen, zodat hij geen valse herinneringen heeft.
- DRL kan veilig worden behandeld met psychotherapie en veel patiënten zijn aanzienlijk verbeterd na psychotherapiesessies.
3 DRL is iets anders dan een alter ego hebben. Velen beweren meerdere persoonlijkheden te hebben, terwijl ze in werkelijkheid hun alter ego bedoelen. Een alter ego is een fictieve tweede persoon die door een persoon wordt gebruikt om zich anders te gedragen en te gedragen dan normaal. Veel PDD-patiënten zijn zich niet volledig bewust van hun verschillende persoonlijkheidstoestanden als gevolg van gedeeltelijk geheugenverlies, terwijl mensen met een alter ego zich niet alleen bewust worden van hun tweede persoonlijkheid, maar deze ook opzettelijk creëren.
- Beroemdheden als Eminem (Slim Shady) en Beyoncé (Sasha Firs) hebben alter ego's.

Tips

Als je merkt dat je een aantal van de bovenstaande symptomen hebt, betekent dit helemaal niet dat je een gespleten persoonlijkheid hebt.
Dissociatieve identiteitsstoornis (DSD) beschermt een kind tegen terugkerend jeugdtrauma, maar stopt na verloop van tijd met werken. Dat is de reden waarom een persoon zich op volwassen leeftijd tot artsen wendt, wanneer hij zich realiseert dat hij de ziekte niet alleen aankan.