Inhoud

• Stappen
• Methode 1 van 3: Symptomen
• Methode 2 van 3: Op het kantoor van de dokter
• Methode 3 van 3: Een zwangerschap plannen

Een miskraam is de spontane zwangerschapsafbreking vóór de 20e week. In de meeste gevallen gebeurt dit wanneer de vrouw zich nog niet realiseert dat ze zwanger is, dus het is onmogelijk om het werkelijke aantal miskramen vast te stellen. Volgens statistieken eindigt 10 tot 20 procent van de zwangerschappen in een miskraam. Deze cijfers verwijzen naar vrouwen die op de hoogte zijn van hun zwangerschap. Als u symptomen van een miskraam ervaart, zoek dan onmiddellijk medische hulp.

Stappen

Methode 1 van 3: Symptomen

1. 1 Neem contact op met uw verloskundige-gynaecoloog of bel een ambulance als u bloedingen heeft. Het kunnen allerlei soorten afscheiding zijn: bloedstolsels, bloedingen en afscheiding vermengd met afgestoten weefsel. Een dergelijke afscheiding kan een symptoom zijn van een miskraam. Afhankelijk van de intensiteit van de bloeding en waar u zich bevindt, kan uw arts u aanraden een ambulance te bellen of op het afgesproken tijdstip naar uw afspraak te komen.
   • Als er weefsel uit de vagina komt en u denkt dat het foetaal weefsel is, verzamel dit dan in een schone, afgesloten container en neem het mee naar uw arts.
   • Het lijkt misschien vreemd voor u, maar dankzij deze acties zal de arts het nodige onderzoek kunnen doen om uw angsten te bevestigen of te weerleggen.
2. 2 Merk op dat het risico op een miskraam sterk verhoogd is als er spotting of bloeding uit de vagina aanwezig is. Veel vrouwen bloeden, maar dit betekent niet dat er een miskraam heeft plaatsgevonden. Het is echter het beste om een ​​verloskundige-gynaecoloog te raadplegen die u zal vertellen wat u in uw situatie moet doen.
   • Als u spierkrampen krijgt, raden we u aan onmiddellijk uw arts te raadplegen.
3. 3 Besteed aandacht aan ernstige lage rugpijn. Rugpijn, buikpijn, krampen kunnen symptomen zijn van een miskraam, zelfs als u niet bloedt.
   • Raadpleeg uw arts voordat u pijnstillers gebruikt.
4. 4 Lees meer over de symptomen van een septische miskraam. Een septische miskraam treedt op wanneer de inhoud van de baarmoeder geïnfecteerd raakt. Deze aandoening is gevaarlijk voor de gezondheid van een vrouw en vereist onmiddellijke medische aandacht. Symptomen van een septische miskraam zijn onder meer:
   • stinkende vaginale afscheiding;
   • vaginale bloedingen;
   • koorts en koude rillingen;
   • buikkrampen en pijn.

Methode 2 van 3: Op het kantoor van de dokter

1. 1 Krijg het nodige onderzoek bij een verloskundige-gynaecoloog. Uw arts zal een test doen om hem te helpen bepalen of u een miskraam heeft gehad of dat u nog steeds zwanger bent.
   • De arts zal hoogstwaarschijnlijk een echo maken, zodat de aanwezigheid van een foetus in de baarmoeder kan worden gezien. Als u zwanger bent, stelt de echografie uw arts ook in staat om te zien of de foetus zich goed ontwikkelt. Bovendien kan de arts gedurende langere perioden de hartslag van de foetus controleren.
   • De verloskundige-gynaecoloog onderzoekt de vagina, zodat hij kan zien of de baarmoederhals is geopend.
   • Met de resultaten van het bloedonderzoek kan de arts uw hormonale niveaus beoordelen.
   • Als u weefsel hebt meegebracht in een luchtdichte verpakking waarvan u denkt dat het foetaal weefsel is, zal uw arts de nodige tests doen om uw zorgen te bevestigen of te weerleggen.
2. 2 Lees meer over de mogelijke diagnoses die uw arts u kan geven. Waaronder:
   • Risico op een miskraam.Deze diagnose kan worden gesteld als symptomen van een mogelijke miskraam aanwezig zijn. Maar maak je van tevoren geen zorgen, want de dreiging van een miskraam leidt niet altijd direct tot een miskraam. Als u krampen of bloedingen heeft, maar uw baarmoederhals is gesloten, kan uw arts u diagnosticeren met een risico op een miskraam.
   • Als het onmogelijk is om een ​​miskraam te voorkomen, dan zal de arts je helaas diagnosticeren met een miskraam. De arts zal deze diagnose stellen als de baarmoeder samentrekt en de baarmoederhals is geopend. In dit geval is een miskraam onvermijdelijk.
   • Een volledige miskraam wordt gekenmerkt door de volledige afgifte van alle weefsels van de foetus en de eicel uit de baarmoeder.
   • Een onvolledige miskraam treedt op wanneer het weefsel naar buiten is gekomen, maar sommige delen van de foetus of placenta hebben de vagina nog niet verlaten.
   • Een bevroren zwangerschap treedt op wanneer de foetus om welke reden dan ook sterft.
3. 3 Volg de aanbevelingen van uw arts als bij u een dreigende miskraam is vastgesteld. De dreiging van een miskraam leidt niet altijd direct tot een miskraam. In sommige situaties is een miskraam echter onvermijdelijk. Vaak kan uw arts echter het volgende aanbevelen om een ​​miskraam te voorkomen:
   • rust totdat de symptomen zijn verdwenen;
   • niet sporten;
   • zich onthouden van intimiteit;
   • indien nodig weigeren te reizen naar plaatsen waar u geen snelle en hoogwaardige medische zorg kunt verlenen.
4. 4 Als er een miskraam optreedt, maar niet alle weefsels van de eicel zijn uitgekomen, volg dan de aanbevelingen van de verloskundige-gynaecoloog. Uw arts zal echter rekening houden met uw mening bij het voorschrijven van een behandeling.
   • U kunt wachten tot het resterende weefsel is weggescheurd. In dit geval duurt het ongeveer een maand.
   • Mogelijk gebruikt u medicijnen die het resterende weefsel afstoten. Dit gebeurt meestal overdag. De medicijnen kunnen oraal worden ingenomen of worden gebruikt als zetpillen die in de vagina worden ingebracht.
   • Als u tekenen van infectie vertoont, zal de arts het resterende weefsel verwijderen.
5. 5 Neem voldoende tijd om fysiek te herstellen van je miskraam. Het zal hoogstwaarschijnlijk maar een paar dagen duren voordat u zich weer gezond voelt.
   • Wees voorbereid op het hervatten van uw menstruatie volgende maand. Dit betekent dat je weer zwanger kunt worden. Als je dat niet wilt, gebruik dan anticonceptie.
   • Gedurende twee weken geen seks hebben of tampons gebruiken, omdat dit het herstel van weefsel in de vaginawand kan verstoren.
6. 6 Neem de tijd om je mentale gezondheid te herstellen. Onderzoek toont aan dat een vrouw intens verdrietig kan zijn, ongeacht hoe lang ze haar baby verloren heeft. Sla jezelf dus niet af voor je gevoelens, maar omring je liever met mensen die je kunnen helpen om met je verdriet om te gaan.
   • Krijg de steun van vertrouwde vrienden en familieleden.
   • Zoek een steungroep.
   • De meeste vrouwen die in het verleden een miskraam hebben gehad, hebben een gezonde baby kunnen dragen en baren. Een miskraam betekent niet dat je in de toekomst geen baby kunt krijgen.

Methode 3 van 3: Een zwangerschap plannen

1. 1 Lees meer over de oorzaken van de miskraam. Een miskraam in het begin van de zwangerschap komt vaak voor omdat de foetus zich niet goed ontwikkelt. Dit kan om vele redenen gebeuren, waaronder genetische aandoeningen van de foetus en een slechte gezondheid van de moeder.
   • Genetische afwijkingen van de foetus. Onder de oorzaken van abnormale ontwikkeling van de foetus zijn er zowel erfelijke factoren als aandoeningen die voorkomen in een bepaald ei en sperma.
   • Diabetes bij de moeder.
   • Infectie.
   • Hormonale stoornissen in het lichaam van de moeder.
   • Schildklier aandoening.
   • Ziekten van de baarmoeder of baarmoederhals.
2. 2 Verminder het risico op een toekomstige miskraam zo veel mogelijk. Hoewel een miskraam niet altijd te voorkomen is, zijn er een paar dingen die u kunt doen om het risico op een miskraam te verkleinen. Het risico op een miskraam wordt verhoogd door:
   • Roken.
   • Alcohol.Alcohol kan onherstelbare schade toebrengen aan uw baby, zelfs als het geen miskraam krijgt.
   • Drugs. Stop met het gebruik van medicijnen als u zwanger bent of probeert zwanger te worden. Neem geen medicijnen, zelfs vrij verkrijgbare medicijnen of kruidengeneesmiddelen, zonder met uw arts te overleggen.
   • Suikerziekte.
   • Overgewicht of ondergewicht.
   • Ziekten van de voortplantingsorganen, in het bijzonder de baarmoeder of baarmoederhals.
   • Milieu toxines.
   • Infecties.
   • Immuunsysteemaandoeningen.
   • Hormonale disbalans.
   • Invasieve diagnostische methoden zoals vruchtwaterpunctie of chorionbiopsie.
   • De vrouw is ouder dan 35 jaar.
3. 3 Lees meer over activiteiten die mogelijk geen miskraam veroorzaken. De volgende activiteiten, die hieronder worden genoemd, mogen geen miskraam veroorzaken. Als uw arts echter andere aanbevelingen doet, volg dan de aanbevelingen van de verloskundige-gynaecoloog op.
   • Matige oefening.
   • Veilig vrijen. Bescherm uzelf tegen infecties.
   • Werk waarbij u niet wordt blootgesteld aan milieutoxines, infectieuze agentia, chemicaliën of straling.