Inhoud

• Stappen
• Advies
• Wat je nodig hebt

Een behandelplan voor de geestelijke gezondheidszorg is een document dat specifiek het huidige psychische gezondheidsprobleem van een cliënt documenteert en de doelen en strategieën van de cliënt beschrijft om hem te helpen dit probleem te overwinnen. Om de nodige informatie voor het behandelplan te verzamelen, moet het personeel de cliënt interviewen. Informatie die tijdens het gesprek wordt verzameld, wordt in het behandelplan geschreven.

Stappen

Deel 1 van 3: Een geestelijke gezondheidsbeoordeling uitvoeren

1. 

   Informatie verzamelen. Psychologische beoordeling is het proces waarbij informatie wordt verzameld wanneer een werker in de geestelijke gezondheidszorg (consulent, therapeut, maatschappelijk werker, psycholoog of psychiater) een cliënt interviewt over een psychisch probleem. Heden en verleden, familiegeschiedenis en sociale problemen in het huidige en vroegere werk, school en relaties. Psychosociale beoordelingen kunnen nagaan of u recentelijk medicijnen heeft misbruikt of psychiatrische medicijnen heeft gebruikt.
   • Geestelijke gezondheidsmedewerkers kunnen tijdens de psychologische beoordeling de medische en geestelijke gezondheidsdossiers van de cliënt raadplegen. Vergeet niet een verklaring te ondertekenen met betrekking tot het vrijgeven van persoonlijke informatie.
   • Leg de beveiligingsbeperkingen duidelijk uit. Laat de klant begrijpen dat wat u zegt vertrouwelijk is, maar er zullen uitzonderingen zijn als de klant van plan is zichzelf of anderen schade te berokkenen of zich bewust wordt van misbruik in de gemeenschap.
   • Wees bereid om de evaluatie te stoppen als de cliënt in paniek is. Als de cliënt bijvoorbeeld van plan is zelfmoord te plegen of iemand te vermoorden, moet u van tactiek veranderen en onmiddellijk ingrijpen in de crisis.

2. 

   
   
   Volg elke stap van het evaluatieproces. De meeste instellingen voor geestelijke gezondheidszorg bieden beoordelingsformulieren die het personeel tijdens het interviewproces moet invullen. Hier is een voorbeeld van hoe u uw geestelijke gezondheid kunt verbeteren (stappen in volgorde):
   • Verwijzingsreden
     • Waarom komen klanten voor behandeling?
     • Hoe worden ze geïntroduceerd?
   • Huidige symptomen en gedrag
     • Depressieve stemming, angst, smaakveranderingen, slaapstoornissen, etc.
   • Anamnese
     • Wanneer begon de ziekte?
     • De intensiteit / frequentie / duur van de ziekte?
     • Doet u inspanningen om het probleem van de ziekte op te lossen? Zo ja, wat?
   • Zwakte in het dagelijks leven
     • Problemen thuis, op school, op het werk, in relaties.
   • Psychologische / psychiatrische geschiedenis
     • Bijvoorbeeld eerdere behandelingen of ziekenhuisopnames.
   • Zorgen over risico's en veiligheid op dit moment
     • Gedachten hebben om uzelf en anderen schade te berokkenen.
     • Als de patiënt de bovenstaande zorgen wekt, stop dan onmiddellijk met de evaluatie en ga verder met crisisinterventieprocedures.
   • Huidig ​​en eerder recept, psychologische en medische aandoeningen
     • Vermeld de naam van het medicijn, de dosis, de tijdsduur dat het medicijn is ingenomen en of het al dan niet wordt voorgeschreven.
   • Voorgebruik van stimulerende middelen
     • Alcohol- en drugsmisbruik.
   • Familieomstandigheden
     • Socio-economisch niveau
     • Beroep van de ouders
     • Burgerlijke staat van de ouders (gehuwd / gescheiden / gescheiden)
     • Culturele omstandigheden
     • Emotionele / medische biografie
     • Relatie in het gezin
   • Biografieën van individuen
     • Pasgeboren - Mijlpalen in de ontwikkeling hangen nauw samen met ouders, zindelijkheidstraining, vroege medische geschiedenis.
     • Vroege en mid-kinderjaren - verandering op school, academische prestaties, vriendschappen, interesses / activiteiten / interesses.
     • Adolescentie - Vroege datering, puberteitreactie, manifestatie van rebellie.
     • Vroege en midden volwassenheid - carrière / carrière, tevredenheid met levensdoelen, persoonlijke relaties, huwelijk, economische stabiliteit, medische / emotionele geschiedenis, relatie met ouders.
     • Late volwassenheid - medische geschiedenis, reactie op mogelijke achteruitgang, economische stabiliteit
   • Geestelijke status
     • Persoonlijk uiterlijk en hygiëne, spraak, stemming, impact, etc.
   • Andere mogelijkheden
     • Zelfconcept (sympathieën / antipathieën), gelukkigste / droevigste herinneringen, angst, eerste herinneringen, gedenkwaardige / zich herhalende dromen
   • Vat samen en wijs op de eerste indruk
     • Schrijf een korte samenvatting van de problemen en symptomen van de patiënt in verhalende vorm. In dit onderdeel kan de vertrouwenspersoon de reactie van de patiënt tijdens de beoordeling volgen.
   • Diagnostiseren
     • Gebruik de verzamelde informatie om een ​​diagnoseformulier in te vullen (DSM-V of beschrijving)
   • Aanbevelingen
     • Therapie krijgen, doorverwijzen naar een psychiater, behandelen met medicijnen, etc. Dit is de volgende stap na een klinische diagnose. Een effectieve behandeling zal u helpen beter te worden.

3. 

   
   
   Let op je gedrag. Counselors voeren een samenvattende mentale gezondheidstest (MMSE) uit die betrekking heeft op het uiterlijk van de cliënt en hoe zij omgaan met werknemers en andere klanten in de faciliteit. De therapeut kan beslissingen nemen afhankelijk van de stemming van de cliënt (verdriet, woede, onverschilligheid) en invloed (emotionele expressie, variërend van openheid, het uiten van veel emoties tot eentonig. , toon geen emotie). Observatie helpt de counselor om de juiste diagnose en behandelplan te maken. Hier zijn enkele dingen waar u op moet letten bij het doen van de mentale toestandstest:
   • Uiterlijk en niveau van hygiëne (schoon of slordig)
   • Oogcontact (ongrijpbaar, weinig of normaal)
   • Zenuwmotor (kalm, nerveus, star of geagiteerd)
   • Spraak (zacht, luid, onder druk, trillen van de tong)
   • Communicatiestijl (stimulerend, gevoelig, coöperatief, dom)
   • Oriëntatie (al dan niet klant weet huidige tijd, datum en situatie)
   • Intellectuele functie (intact, aangetast)
   • Geheugen (intact, verzwakt)
   • Stemming (normaal, prikkelbaar, op het punt om te huilen, angstig, depressief)
   • Effecten (consistent, onstabiel, verzwakt, vervelend)
   • Sensorische stoornissen (hallucinaties)
   • Verstoringen in denkprocessen (concentratie, oordeel, inzicht)
   • Stoornis in de inhoud van gedachten (wanen, fobieën, zelfmoordgedachten)
   • Gedragsstoornissen (woede, impulscontrole, veeleisend)

4. 

   
   
   Stel een diagnose. Diagnose is cruciaal. Soms krijgt een cliënt meerdere diagnoses, zoals depressiestoornis en alcoholmisbruik. Er moet een diagnose worden gesteld voordat een behandelplan wordt voltooid.
   • De diagnose wordt gesteld op basis van de symptomen van de cliënt en het voldoen aan de criteria uiteengezet in de DSM. De DSM is het diagnostische classificatiesysteem dat is ontwikkeld door de American Psychiatric Association (APA). Gebruik de nieuwste versie van de DSM-5 om een ​​nauwkeurige diagnose te stellen.
   • Als u geen DSM-5 heeft, kunt u een baas of collega lenen. Vertrouw niet op online bronnen om een ​​diagnose te stellen.
   • Gebruik de routinesymptomen van de cliënt om een ​​diagnose te stellen.
   • Als u niet zeker bent van de diagnose of professionele hulp nodig heeft, spreek dan met uw leidinggevende of raadpleeg een ervaren arts.
   advertentie

Deel 2 van 3: Doelontwikkeling

1. 

   Bepaal mogelijke doelen. Na het voltooien van een eerste beoordeling en het stellen van een diagnose, moet u nadenken over behandelingsinterventies en doelen. Vaak hebben cliënten hulp nodig bij het stellen van doelen, dus het is beter om ze voor te bereiden voordat u ze met hen bespreekt.
   • Als bij een cliënt bijvoorbeeld de diagnose depressieve stoornis (MDD) wordt gesteld, moet het doel zijn om symptoomverlichting van MDD te verlichten.
   • Bedenk een haalbaar doel voor de symptomen van uw cliënt. Cliënt lijdt bijvoorbeeld aan slapeloosheid, depressieve stemming en gewichtstoename (symptomen van MDD). U kunt afzonderlijke doelen maken voor openstaande kwesties.

2. 

   Denk aan interferentie. Interventie is de sleutel tot verandering in de behandeling. Therapeutische interventie is wat uw cliënt zal veranderen.
   • Definieer behandelmethoden, interventies, zoals: activiteitenplanning, cognitieve gedragstherapie, cognitieve herstructurering, gedragstesten, huiswerkopdrachten, vaardigheidsinstructie gaan zoals ontspanning, meditatie en gronden.
   • Zorg ervoor dat u zich houdt aan wat u weet. Een deel van de ethiek van de therapeut is dat u handelt met gezag zonder de patiënt te schaden. Probeer geen therapie te gebruiken waarvoor u geen training heeft gehad, tenzij u onder toezicht staat van een specialist.
   • Als u nieuw bent, gebruik dan een naslagwerk van de therapieën die u gebruikt. Ze houden je op het goede spoor.

3. 

   Bespreek uw doelen met uw klanten. Na het maken van de eerste beoordeling gaan de therapeut en de cliënt verder met het stellen van de juiste doelen voor de behandeling. U moet dit bespreken voordat u een behandelplan maakt.
   • Het behandelplan omvat directe feedback van de klant. Samen bepalen de hulpverlener en de cliënt de doelen die in het behandeltraject worden gesteld en de strategieën die worden gebruikt om deze te bereiken.
   • Vraag de cliënt wat hij nodig heeft tijdens de behandeling.Het zou kunnen zijn: "Ik wil een depressie verlichten." Vervolgens kunt u met suggesties komen voor geschikte doelen om hun depressiesymptomen te verlichten (zoals cognitieve gedragstherapie CGT).
   • Probeer een online formulier te gebruiken om doelen te stellen. U kunt uw klanten vragen stellen:
     • Waar kijk je naar uit als je naar therapie gaat? Wat wilt u veranderen?
     • Wat moet u doen om uw doel te bereiken? Suggesties en geef ideeën als klanten problemen hebben.
     • Op een schaal van 0 tot 10 betekent 0 niets en wordt 10 helemaal behaald, welk niveau wil je bereiken? Dit helpt u de geschiktheid van uw doelen te verzekeren.

4. 

   Bepaal specifieke behandeldoelen. Het doel van de behandeling bepaalt het type behandeling. Het doel bepaalt ook het grootste deel van het behandelplan. U kunt de SMART-doelbenadering gebruiken:
   • Sspecifiek (specifiek) - Stel zo duidelijk mogelijke doelen vast, zoals het verminderen van de ernst van depressie, inclusief het verminderen van nachtelijke slapeloosheid.
   • M.easurable - Hoe weet u wanneer u uw doel bereikt Zorg ervoor dat u het kunt kwantificeren, bijv. verlaag uw depressieniveau van 9/10 naar 6/10. Of slapeloosheid verminderen van 3 nachten naar 1 nacht per week.
   • EENhaalbaar (uitvoerbaar) - De rationaliteit van het doel waarborgen. Het verlichten van slapeloosheid van 7 nachten tot 0 nachten per week is bijvoorbeeld een moeilijk doel om op korte termijn te bereiken. Overweeg om te wisselen naar 4 nachten per week. Nadat je je 4-nachten-doel hebt bereikt, kun je een doel stellen om slapeloosheid volledig te elimineren.
   • Realistisch (realistisch) - kun je het doel bereiken met de huidige middelen? Heeft u hulp nodig om uw doel te bereiken? Hoe krijg je toegang tot bronnen?
   • Time-limited - Stel een tijdslimiet in voor elk doel, zoals 3 maanden of 6 maanden.
   • De volledige doelen zien er als volgt uit: De slapeloosheidssymptomen van de cliënt verlichten van 3 nachten tot 1 nacht per week gedurende 3 maanden.
   advertentie

Deel 3 van 3: Behandelingsplanning

1. 

   Noteer elk onderdeel van uw behandelplan. In het behandelplan staan ​​doelen die de hulpverlener en therapeut bepalen. Behandelplanformulieren zijn in veel instellingen beschikbaar en counselors hoeven deze alleen maar in te vullen. Een deel van het formulier is om de lijn te controleren die overeenkomt met het symptoom van de cliënt. Het basisbehandelplan bevat de volgende informatie:
   • Klantnaam en diagnose.
   • Langetermijndoelen (bijv. cliënt zegt: "Ik wil mijn depressie genezen.")
   • Korte termijn doel (Slapeloosheid verminderen van 8/10 tot 5/10 in 6 maanden). Een perfect behandelplan heeft minimaal 3 doelen nodig.
   • Klinische interventie / soort dienst (individueel, groepstherapie, cognitieve gedragstherapie, etc.)
   • Betrokkenheid van klanten (dingen waar de cliënt mee instemt, zoals eenmaal per week therapie, thuistherapie-oefeningen voltooien, copingvaardigheden oefenen die tijdens de behandeling zijn geleerd)
   • Datum en handtekening van therapeut en cliënt

2. 

   Noteer uw doelen. Het doel moet zo duidelijk en beknopt mogelijk zijn. Houd uw SMART-plan in gedachten en stel specifieke, meetbare, haalbare, realistische en tijdgebonden doelen.
   • U kunt elk doel afzonderlijk of gelijktijdig opnemen met de tussenkomst van dat doel en de consensus van de klant.

3. 

   Toont de specifieke interventie die u gebruikt. De hulpverlener schrijft de behandelstrategie die de cliënt kiest. De therapieën die worden gebruikt om dit doel te bereiken, kunnen in deze sectie worden behandeld, zoals persoonlijke of gezinstherapie, ontgifting of beheer van drugsgebruik.

4. 

   Teken een behandelplan. De cliënt en de hulpverlener ondertekenen het behandelplan om toestemming te geven voor de behandeling.
   • Zorg ervoor dat u direct na voltooiing van het plan voor bevestiging tekent. U wilt dat de formulierdatum nauwkeurig is om de instemming van de cliënt weer te geven in het doel van het behandelplan.
   • Als het behandelplan niet wordt goedgekeurd, betaalt de verzekeringsmaatschappij mogelijk niet voor de uitgevoerde diensten.

5. 

   Herzie en pas indien nodig aan. Misschien bereikt u tijdens de behandeling van de cliënt doelen en stelt u nieuwe doelen. Het behandelplan moet de datum bevatten waarop de counselor en de cliënt de voortgang van de behandeling beoordelen. Beslissingen om door te gaan met het huidige behandelplan of om over te stappen op een ander plan worden op dat moment genomen.
   • Misschien wilt u uw doelen wekelijks of maandelijks controleren om de voortgang te bepalen. Je zou je kunnen afvragen: "Hoe vaak heb je deze week niet geslapen?". Nadat de cliënt zijn of haar doel van slechts één nacht slaap per week heeft bereikt, kunt u doorgaan naar een ander doel (ofwel slapeloosheid volledig elimineren of de slaapkwaliteit verbeteren).
   advertentie

Advies

• Het behandelplan is documentair dat kan veranderen naargelang de behoeften van de cliënt.

Wat je nodig hebt

• Formulier of evaluatieformulier
• Opmerkingen over medische en geestelijke gezondheid
• Behandelplanformulier of -tabel