Inhoud

• Stappen
• Deel 1 van 4: Professioneel advies
• Deel 2 van 4: Eerstegraadsverwondingen behandelen
• Deel 3 van 4: Tweedegraadsverwondingen behandelen
• Deel 4 van 4: Behandeling van derdegraads verwondingen
• Tips

De oppervlakkige (onderliggende) kuitspier en de diepere soleusspier vormen samen het onderbeen dat de kuit wordt genoemd. Deze spieren verbinden de hiel met de achterkant van de knie; met hun hulp buigt het been in het onderbeen, wat nodig is bij lopen, rennen, springen en andere beenbewegingen. Meestal vindt rekking van de kuitspieren plaats nabij de hiel in de achillespees als gevolg van plotselinge versnelling of vertraging. Alle spierblessures worden ingedeeld in drie graden. Bij een eerstegraads rekking breken verschillende spiervezels; de tweede graad komt overeen met meer uitgebreide schade aan de spiervezels; in de derde graad is de spier volledig gescheurd. Als de kuitspier beschadigd is, is het erg belangrijk om een ​​nauwkeurige diagnose te stellen, aangezien alle volgende behandelingen ervan afhangen.

Stappen

Deel 1 van 4: Professioneel advies

1. 1 Maak een afspraak met uw arts. Als je kuitpijn hebt die niet binnen een paar dagen overgaat, maak dan een afspraak met je therapeut. De arts zal uw been- en kuitspieren onderzoeken, u vragen naar uw levensstijl en hoe u de spieren mogelijk heeft beschadigd, en kan zelfs een röntgenfoto van uw onderbeen maken om de mogelijkheid van een scheenbeen- of kuitbeenbreuk uit te sluiten. De therapeut is echter geen specialist op het gebied van het bewegingsapparaat, dus hij of zij zal u hoogstwaarschijnlijk doorverwijzen naar een andere, meer gespecialiseerde arts.
   • Voor musculoskeletale verwondingen kunnen artsen zoals een osteopaat, chiropractor, fysiotherapeut en chiropractor ook een diagnose stellen en een behandeling voorschrijven. U moet echter nog steeds beginnen met een bezoek aan een therapeut - hij zal andere potentieel ernstige oorzaken van pijn kunnen uitsluiten, zoals trombose, vasculaire schade, Baker's cyste of, waarvoor onmiddellijke chirurgie vereist is, langdurig compressiesyndroom.
2. 2 Bezoek de juiste specialist. In de meeste gevallen is schade aan de kuitspieren van de eerste graad, maar als de scheur ernstig is, is soms een operatie nodig. Daarnaast kan pijn in de kuitstreek optreden als gevolg van ernstige ziekten en verwondingen zoals botbreuken, botkanker, botinfectie (osteomyelitis), veneuze insufficiëntie, ischias door hernia, complicaties van diabetes mellitus. Als zodanig kan het nodig zijn om artsen zoals een orthopedist (specialist in botten en gewrichten), neuroloog (specialist in het zenuwstelsel) en fysiotherapeut (specialist in spieren en botten) te zien om te bepalen of de kuitpijn wordt veroorzaakt door een ernstige ziekte.
   • Om de oorzaak van pijn in het onderbeen te bepalen en een nauwkeurige diagnose te stellen, kunnen specialisten röntgenfoto's, botscans, MRI, computertomografie, echografie gebruiken.
   • Verwondingen aan de kuitspier komen vrij vaak voor bij mensen die basketballen, voetballen of volleyballen, evenals hardlopen en andere atletiek.
3. 3 Er zijn verschillende behandelingen. Het is noodzakelijk om een ​​arts te bezoeken die de juiste diagnose stelt, zo mogelijk de oorzaak van de pijn vaststelt en een passende behandeling voorschrijft. Rust- en huismiddeltjes (bijvoorbeeld ijspakkingen) zijn alleen geschikt voor de behandeling van milde tot matige verstuikingen van de gastrocnemius-spier, ze zijn absoluut onvoldoende in het geval van een fractuur, infectie, tumor, diabetes mellitus of degeneratie van de tussenwervelschijven: bij deze gevallen zullen meer essentiële methoden nodig zijn, die de arts zal aanbevelen.
   • Lees online (op medische websites) over blessures aan de kuitspier om meer te weten te komen over het probleem en meer te weten te komen over de mogelijke behandelingen en de resultaten die ze opleveren.
   • Factoren die bijdragen aan spierstrekking zijn onder meer ouderdom, spierbeschadiging in het verleden, verminderde spierflexibiliteit, gebrek aan spierkracht en vermoeidheid.

Deel 2 van 4: Eerstegraadsverwondingen behandelen

1. 1 Bepaal de ernst van het letsel. In de meeste gevallen is schade aan de gastrocnemius-spier een lichte rek die binnen een week vanzelf verdwijnt; De ernst van het letsel wordt aangegeven door de intensiteit van de pijn, de mate van immobiliteit en zwelling. Bij eerstegraads blessures wordt tot 10% van de spiervezels beschadigd, waarbij microrupturen optreden. Deze verwondingen worden gekenmerkt door aanvallen van matige pijn achter het onderbeen, meestal in de buurt van de hiel. Ze gaan gepaard met minimale verliezen in spierkracht en mobiliteit. U kunt nog steeds lopen, rennen en sporten, hoewel u spierongemak en spanning kunt ervaren.
   • Spierrekking treedt op als gevolg van hun aanzienlijke overbelasting, wat leidt tot breuk van spiervezels, wat meestal voorkomt op de plaatsen waar spieren aan pezen zijn vastgemaakt.
   • In de meeste gevallen gaan eerstegraads kuitspierblessures gepaard met een gevoel van ongemak gedurende 2-5 dagen, maar ze kunnen gedurende enkele weken worden gevoeld, tot volledig herstel, afhankelijk van het aandeel beschadigde spiervezels en behandelingsmethoden.
2. 2 Pas RICE-therapie toe, of PLDP in de Russische afkorting. Voor de behandeling van de meeste spierverstuikingen en snijwonden is de meest effectieve methode RICE, een afkorting voor rust uit (Rust uit), ijs (Ijs), druk (Compressie) en tillen (Verhoging). Ten eerste is het noodzakelijk om de beschadigde spieren rust te geven, dat wil zeggen, tijdelijk de activiteit te stoppen die hun spanning vereist. Ten tweede is het noodzakelijk om onmiddellijk na het letsel koude therapie te gebruiken, ijs gewikkeld in een handdoek of zakken bevroren gel op het beschadigde gebied aan te brengen om mogelijke interne bloedingen te stoppen en ontstekingen te verminderen; tegelijkertijd is het raadzaam om het been in een verhoogde positie te houden, op een stoel of een stapel kussens (dit helpt ook om ontstekingen te voorkomen). Eerst moet er elk uur 10-15 minuten ijs worden aangebracht, als pijn en zwelling na een paar dagen zijn verdwenen, kan dit minder vaak worden gedaan. IJskompressen, die met een elastisch verband aan het been zijn bevestigd, helpen ook om het bloeden van gescheurde spiervezels en de bijbehorende ontsteking te stoppen.
   • Breng het verband niet te strak aan en laat het niet langer dan 15 minuten zitten, omdat dit de bloedtoevoer naar het beschadigde gebied kan blokkeren, wat verdere complicaties kan veroorzaken.
3. 3 Neem vrij verkrijgbare medicijnen. Uw huisarts kan ontstekingsremmende geneesmiddelen aanbevelen, zoals ibuprofen, naproxen of acetylsalicylzuur (aspirine), of standaard analgetica (pijnstillers), zoals paracetamol, om ontsteking en pijn veroorzaakt door letsel aan de kuitspier te verminderen.
   • Houd er rekening mee dat deze medicijnen schadelijk zijn voor maag, lever en nieren, dus ze mogen niet langer dan twee weken achter elkaar worden ingenomen.
4. 4 Strek je kuitspieren. Voor matige blessures kunnen zachte rekoefeningen helpen om de spanning te verlichten en de bloedcirculatie in de spieren te verbeteren. Het strekken van de spieren na de ontstekingsfase vormt littekenweefsel dat minder flexibel is dan normale spiervezels. Rekoefeningen helpen littekenweefsel weer op te bouwen, waardoor het flexibeler wordt. Neem een ​​handdoek of elastisch verband en wikkel het om je voet bij de basis van je tenen. Neem vervolgens de vrije uiteinden in uw handen en trek langzaam naar u toe, waarbij u de voet voorzichtig optilt en daarbij de kuitspier rekt; houd het 20-30 seconden in een gespannen toestand en laat het dan langzaam los. Doe deze oefening 3-5 keer per dag gedurende een week totdat de pijn in je kuit afneemt.
5. 5 Voordat u een van de bovenstaande methoden alleen gebruikt, moet u uw arts raadplegen. Sommige lichaamsbeweging kan uw herstel en herstel vertragen.
   • Door je kuitspieren op te warmen en te strekken voordat je gaat sporten, kun je spierkrampen, rekken en scheuren voorkomen.

Deel 3 van 4: Tweedegraadsverwondingen behandelen

1. 1 Leer onderscheid te maken tussen rekken van de kuit en soleus. Bij een vrij ernstige blessure is het belangrijk om te bepalen welke spier het meest beschadigd is: de interne soleus of de externe gastrocnemius. Een MRI of echografie kan nodig zijn om de locatie en de omvang van het letsel beter te diagnosticeren. Tweedegraads blessures worden gekenmerkt door omvangrijke schade: tot 90% van de spiervezels kan worden gescheurd. Deze verwondingen gaan gepaard met hevigere pijn (gedefinieerd als acuut) en aanzienlijk verlies van spierkracht en mobiliteit. Er is meer zwelling en direct na een blessure ontstaat door inwendige bloedingen in de spiervezels een blauwe plek.
   • Bij tweedegraads blessures is het been beperkt beweeglijk, vooral bij springen en rennen, dus u dient zich enkele weken of langer van dergelijke activiteiten te onthouden.
   • Aangenomen wordt dat de gastrocnemius-spier bijzonder gevoelig is voor rekken vanwege het feit dat hij twee gewrichten, de knie en de enkel, kruist en een groot aantal snelle fasische spiervezels bevat.
   • De middelste kop van de gastrocnemius-spier wordt vaker uitgerekt dan de laterale kop.
2. 2 Pas RICE-therapie toe. Deze methode is ook geschikt voor de behandeling van tweedegraads verwondingen, hoewel langere ijspakken (tot 20 minuten per keer) nodig kunnen zijn als de diepere soleus het meest wordt aangetast. In tegenstelling tot lichte verwondingen, waarbij een paar dagen therapie voldoende is, zullen ernstigere verwondingen een week of langer duren.
   • De meeste tweedegraads verwondingen gaan gepaard met aanzienlijk ongemak gedurende 1-2 weken na het letsel, afhankelijk van het aantal gescheurde spiervezels en de behandelingsmethode. Volledig herstel en terugkeer naar volledige fysieke activiteit kan 1-2 maanden duren.
   • Voor matige tot ernstige spierbeschadiging moeten ontstekingsremmende geneesmiddelen gedurende de eerste 24-72 uur na het letsel worden beperkt, omdat hun antistollingseffect het risico op bloedingen verhoogt.
3. 3 Krijg fysiotherapie. Een tweedegraads blessure is een vrij ernstige musculoskeletale verwonding, die gewoonlijk gepaard gaat met de vorming van een aanzienlijke hoeveelheid littekenweefsel en een duidelijk verlies van spiermobiliteit en kracht. Vraag daarom, nadat de eerste zwelling, blauwe plekken en hevige pijn zijn verdwenen, uw zorgverlener om u door te verwijzen naar een sportgeneesmiddel of fysiotherapeut die u een verscheidenheid aan specifieke spierversterkende en rekoefeningen, massagebehandelingen en andere therapieën kan aanbieden, zoals echografie (om ontstekingen en verstoring van de adhesie van littekenweefsel te verminderen) en elektrische stimulatie (om spiervezels te versterken en de bloedcirculatie te verbeteren).
   • In de regel wordt hervatting van volwaardige fysieke activiteit aanbevolen na het stoppen van de pijn en herstel van de volledige mobiliteit en kracht van de kuitspieren, wat ten minste enkele weken kan duren.
   • Kuitspierblessures komen het meest voor bij mannen tussen de 30 en 50 jaar.

Deel 4 van 4: Behandeling van derdegraads verwondingen

1. 1 Raadpleeg onmiddellijk een arts. Een derdegraads blessure is een volledige ruptuur van een spier of pees. Het gaat gepaard met hevige pijn, die brandend en acuut van aard is, snelle, scherpe ontstekingen en blauwe plekken, spierspasmen en soms een hoorbare "knal" wanneer de spier breekt. Contractie van de gewonde spier resulteert ook in de vorming van een gemakkelijk voelbare uitstulping. Bij een derdegraads kuitblessure kunt u niet lopen, dus is er meestal hulp nodig om naar de kliniek of het ziekenhuis te gaan. Gescheurde spiervezels kunnen niet vanzelf genezen, zelfs niet wanneer zich littekenweefsel vormt, dus een operatie is vereist.
   • Een plotselinge ruptuur van een pees (zoals een achillespees) gaat vaak gepaard met ondraaglijke pijn, alsof er iets scherps op wordt geslagen. Na de operatie moet u mogelijk enkele weken sterke pijnstillers gebruiken.
   • Als de kuitspier ernstig beschadigd is, kan er een bloeding in de voet optreden, wat resulteert in een blauwzwarte tint.
2. 2 Krijg chirurgische hulp. Derde (en soms tweede) graads verwondingen vereisen een operatie om de gescheurde spiervezels en/of pezen weer aan te sluiten.Het is belangrijk om de operatie zo snel mogelijk uit te voeren, want hoe langer de spieren worden gescheurd en samengedrukt, hoe moeilijker het zal zijn om ze terug te strekken naar hun normale positie. Daarnaast kan inwendige bloeding leiden tot lokale necrose (weefselsterfte) en zelfs bloedarmoede door bloedverlies. Tranen in spierweefsel genezen sneller door voldoende doorbloeding, terwijl de bloedtoevoer naar de pezen zwakker is en tranen een langere behandeling vergen. Na de operatie moet RICE-therapie worden gebruikt.
   • In het geval van een volledige ruptuur van de gastrocnemius-spier, is een operatie en ongeveer drie maanden daaropvolgende behandeling en revalidatie vereist.
   • Na de operatie zult u waarschijnlijk korte tijd speciale schoenen en krukken moeten dragen voordat u naar fysiotherapie gaat.
3. 3 Het zal tijd kosten om te herstellen. Net als bij tweedegraads verwondingen, is fysiotherapie noodzakelijk na derdegraads verwondingen, vooral na een operatie. Een fysiotherapeut kan speciale isometrische, isotone en vervolgens dynamische oefeningen aanbevelen die moeten worden verhoogd naarmate de spierpijn afneemt en u herstelt. Deze oefeningen helpen je om je kuitspieren te versterken en te herstellen. Na 3-4 maanden kunt u weer gaan sporten, hoewel het risico op hernieuwde blessures in de toekomst zal toenemen.
   • Letsel aan de kuitspier kan worden veroorzaakt door een gebrek aan mobiliteit of een verkeerde uitlijning van de voet, dus na de behandeling heeft u mogelijk speciale orthopedische schoenen nodig om verder letsel te voorkomen.

Tips

• Gebruik een paar dagen na het letsel een hielkussen in uw schoenen om de hiel op te tillen en de gewonde kuitspier samen te trekken, waardoor spanning en pijn worden verminderd. Vergeet niet om het te gebruiken om onbalans in de heupen en onderrug te voorkomen.
• Tien dagen na het letsel heeft het littekenweefsel dezelfde trekkracht als de aangrenzende spieren, waarna therapeutische oefeningen kunnen worden gestart.
• Als algemene vuistregel om blessures te voorkomen (vooral als je al eerder beenblessures hebt gehad), denk er dan aan om je kuitspieren te strekken voordat je gaat trainen en daarna af te koelen.