Inhoud

• Stappen
• Deel 1 van 4: Symptomen van galsteenziekte
• Deel 2 van 4: Risicofactoren
• Deel 3 van 4: Diagnose van galstenen
• Deel 4 van 4: Galsteenziekte voorkomen
• Waarschuwingen

Galstenen verschijnen in de galblaas en de galwegen, organen die door het lichaam worden gebruikt om spijsverteringsenzymen te vervoeren en af ​​te geven. Bij aandoeningen in en rond de galblaas ontstaan ​​soms stenen. Ze kunnen een diameter hebben van enkele millimeters tot enkele centimeters en veroorzaken geen overlast. Veel factoren beïnvloeden de vorming van galstenen, waaronder metabolisme, genetische aanleg, immuniteit en het milieu. Om galstenen te diagnosticeren, moet aandacht worden besteed aan lichte symptomen en bepaalde ziekten die leiden tot de vorming van deze stenen. Toch is voor een definitieve diagnose een consult met een gastro-enteroloog noodzakelijk.

Aandacht:de informatie in dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden. Raadpleeg uw arts voordat u een methode gebruikt.

Stappen

Deel 1 van 4: Symptomen van galsteenziekte

1. 1 Houd er rekening mee dat galsteenziekte vaak niet gepaard gaat met symptomen. Galstenen kunnen tientallen jaren blijven zitten zonder pijn te veroorzaken. Voor de meeste mensen veroorzaken galstenen geen symptomen. In feite is galsteenziekte symptomatisch bij slechts 5-10% van de patiënten. Dit maakt het moeilijk om galstenen te identificeren en een gastro-enteroloog moet worden geraadpleegd om de juiste diagnose te stellen.
   • Minder dan de helft van de patiënten met cholelithiasis ontwikkelt symptomen.
2. 2 Let op mogelijke galkoliek. Galstenen kunnen terugkerende pijn veroorzaken in de rechterbovenbuik (pijn in het rechter bovenkwadrant van de buik) of aan de voorkant van het onderste borstbeen (epigastrische pijn). Galsteenziekte kan gepaard gaan met knagende pijn, misselijkheid en braken. Deze pijn, galkoliek genaamd, duurt meestal langer dan 15 minuten en kan zich soms naar de rug uitbreiden.
   • Na de eerste keer ervaren patiënten gewoonlijk van tijd tot tijd terugkerende aanvallen van galkoliek. Na de aanval verdwijnt de pijn. Galkoliek kan slechts een paar keer per jaar voorkomen.
   • Het is gemakkelijk om dit symptoom te verwarren met pijn in het spijsverteringskanaal en de buik veroorzaakt door andere oorzaken.
   • Als u vermoedt dat u galkoliek heeft, maak dan een afspraak met uw gastro-enteroloog.
3. 3 Besteed aandacht aan hoe je je voelt na een zware of vette maaltijd. Kijk of je buikpijn en/of galblaaskrampen hebt na het eten van een grote of vette maaltijd, zoals ontbijten met spek en worsteieren of te veel eten tijdens de feestdagen. Op zulke momenten is pijn en/of galkoliek het meest waarschijnlijk.
   • Sommige patiënten ervaren milde galkoliek zonder tekenen van infectie en hebben geen medische hulp nodig.
4. 4 Besteed aandacht aan hevige buikpijn die zich uitbreidt naar uw rug of schouders. Dit is het belangrijkste symptoom van galblaasontsteking, die vaak wordt veroorzaakt door galstenen. Meestal neemt de pijn toe bij inademing.
   • Met name pijn is mogelijk tussen de schouderbladen en in de rechterschouder.
5. 5 Controleer op koorts. Ontsteking van de galblaas is veel ernstiger dan galkoliek, en koorts is het belangrijkste symptoom dat de twee symptomen onderscheidt op basis van hun ernst. Als u vermoedt dat u een galblaasontsteking heeft, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen.
   • De infectie komt voor bij ongeveer 20 procent van de patiënten. Diabetes mellitus verhoogt het risico op infectie.
   • De infectie kan gangreen en perforatie van de galblaas veroorzaken.
   • De koorts kan gepaard gaan met geelzucht. Tegelijkertijd wordt het wit van de ogen en de huid geel.

Deel 2 van 4: Risicofactoren

1. 1 Denk aan je leeftijd. Het risico op het ontwikkelen van galstenen neemt toe met de leeftijd. In feite is de kans op het ontwikkelen van galsteenziekte het grootst wanneer iemand ouder is dan 60-70 jaar.
2. 2 Denk aan je geslacht. Vrouwen zijn vatbaarder voor galsteenziekte dan mannen (de verhouding is 2-3 tot 1). Galstenen vormen zich bij vijfentwintig procent van de vrouwen ouder dan 60 jaar. Deze seksuele onbalans is te wijten aan de aanwezigheid in het lichaam van het hormoon oestrogeen, dat hoger is bij vrouwen. Oestrogeen stimuleert de lever om cholesterol te produceren, en veel galstenen bestaan ​​uit deze stof.
   • Oestrogeen verhoogt de kans op galsteenvorming bij vrouwen die hormoonvervangende therapie gebruiken. Hormoontherapie verhoogt het risico op galsteenziekte met 2-3 keer. Orale anticonceptiva verhogen ook de kans op galsteenvorming, omdat ze de hormoonspiegels in het lichaam van een vrouw beïnvloeden.
3. 3 Beschouw zwangerschap als een risicofactor. De kans op het ontwikkelen van galstenen neemt toe tijdens de zwangerschap. Bovendien hebben zwangere vrouwen meer kans om de bovengenoemde symptomen te vertonen dan andere vrouwen.
   • Als u vermoedt dat u galblaaskoliek of een ontsteking van de galblaas heeft, raadpleeg dan onmiddellijk uw gastro-enteroloog.
   • Na de zwangerschap kunnen galstenen vanzelf verdwijnen zonder operatie of medicatie.
4. 4 Overweeg genetische markers. Risicogroepen zijn onder meer mensen uit Noord-Europa en Latijns-Amerika. Galstenen komen veel voor bij sommige inheemse volkeren van Amerika, vooral bij stammen in Peru en Chili.
   • Ook familiegeschiedenis speelt een rol. Het risico op galsteenziekte is verhoogd als het al in uw familie is voorgekomen. De resultaten van onderzoeken laten echter nog niet toe om tot een eenduidig ​​oordeel te komen over deze risicofactor.
5. 5 Denk aan uw gezondheid en chronische aandoeningen. Raadpleeg een gastro-enteroloog als u de ziekte van Crohn, cirrose van de lever of een bloedaandoening heeft, omdat deze aandoeningen uw risico op galstenen vergroten. Orgaantransplantaties en langdurige parenterale (intraveneuze) voeding kunnen ook cholelithiasis veroorzaken.
   • Het risico op galsteenvorming en de ontwikkeling van andere galblaasaandoeningen is ook verhoogd bij patiënten met diabetes mellitus. Dit komt door overgewicht en obesitas.
6. 6 Houd er rekening mee dat levensstijl ook een risicofactor kan zijn. Obesitas en frequente extreme diëten blijken het risico op galstenen met 12 tot 30 procent te verhogen.Bij zwaarlijvige mensen maakt de lever meer cholesterol aan en ongeveer 20 procent van de galstenen wordt daaruit gemaakt. Over het algemeen kunnen frequente gewichtstoename en gewichtsverlies galstenen veroorzaken. Het risico is het grootst bij mensen die meer dan 24 procent van hun gewicht verliezen, evenals bij mensen die meer dan anderhalve pond per week verliezen.
   • Een dieet met veel vet en cholesterol kan onder andere bijdragen aan de vorming van galstenen uit cholesterol (de meest voorkomende en gele galstenen).
   • Een inactieve, sedentaire levensstijl verhoogt het risico op galstenen.
7. 7 Merk op dat sommige medicijnen kunnen bijdragen aan de vorming van galstenen. Het gebruik van orale anticonceptiva op jonge leeftijd, het nemen van hoge doses oestrogeen voor vervangingstherapie en chronisch gebruik van corticosteroïden, cytotoxische geneesmiddelen of cholesterolverlagende geneesmiddelen kunnen het risico op galstenen verhogen.

Deel 3 van 4: Diagnose van galstenen

1. 1 Krijg een echografie van de buik. Dit is de beste manier om het type galstenen op te sporen en te bepalen. Echografisch onderzoek is pijnloos en stelt u in staat om met behulp van ultrasone golven een beeld te krijgen van de zachte weefsels van de buikholte. Een getrainde professional kan bepalen of er stenen aanwezig zijn in de galblaas of het gemeenschappelijke galkanaal.
   • Deze methode kan galstenen detecteren bij ongeveer 97-98% van de patiënten.
   • Echografisch onderzoek maakt gebruik van een pijnvrije machine die een beeld van de galblaas nabootst met behulp van geluidsgolven die door weefsels worden weerkaatst. De operator smeert je buik in met gel zodat de geluidsgolven beter het lichaam binnendringen en nauwkeuriger worden opgenomen door het apparaat. Deze pijnloze procedure duurt meestal 15-30 minuten.
   • U dient 6 uur of langer voor het echografisch onderzoek niet te eten.
2. 2 Plan een computertomografie (CT) scan. Als uw arts meer scans nodig heeft of als de echo geen uitsluitsel geeft, kan een CT-scan nodig zijn. Deze methode maakt gebruik van röntgenstralen om doorsnedebeelden van de galblaas te verkrijgen, die vervolgens door een computer worden geïnterpreteerd.
   • U wordt gevraagd om te gaan liggen in een cilindrische machine die uw lichaam ongeveer 30 minuten scant. Dit is een vrij snelle en pijnloze procedure.
   • In sommige gevallen kan uw gastro-enteroloog u doorverwijzen naar MRI (magnetic resonance imaging) in plaats van CT. Bij MRI wordt een soortgelijk apparaat gebruikt, waarmee u door magnetische trillingen een nauwkeurig beeld van de interne organen kunt krijgen. Deze procedure duurt maximaal een uur en gedurende deze tijd ligt de patiënt in het cilindrische scanapparaat.
   • CT heeft geen voordelen ten opzichte van echografie, behalve dat het beter in staat is om stenen te detecteren in het gemeenschappelijke galkanaal, de kleine buis waardoor gal van de galblaas naar de darmen gaat.
3. 3 Laat een bloedonderzoek doen. Als u vermoedt dat u een infectie in uw buik heeft, kan een volledige bloedtelling worden gedaan. Deze test zal een ernstige galblaasinfectie detecteren en bepalen of een operatie nodig is. Naast infectie kunnen bloedonderzoeken helpen bij het opsporen van andere complicaties van galsteenziekte, waaronder geelzucht en pancreatitis.
   • Dit is een standaard bloedonderzoek. De arts of verpleegkundige zal met een fijne naald bloed afnemen uit een ader en dit in kleine buisjes plaatsen voor verdere laboratoriumanalyse. Met de resultaten van de analyse kan de gastro-enteroloog uw toestand beoordelen.
   • Leukocytose en verhoogde niveaus van C-reactief proteïne zijn tekenen van acute cholecystitis, een ontsteking van de galblaas die kan worden veroorzaakt door galstenen. De gastro-enteroloog kan aandacht besteden aan deze kenmerken, samen met het standaard elektrolytgehalte en andere parameters.
4. 4 Krijg retrograde cholangiopancreatografie (RCPG). Een gastro-enteroloog kan RCP voorschrijven, een invasieve procedure waarbij een flexibele, vingerdikke buis via de mond in het spijsverteringskanaal wordt ingebracht om de wanden van de maag en darmen te onderzoeken. Als de arts tijdens deze procedure galstenen vindt, kunnen ze deze verwijderen.
   • Vertel uw arts over alle medicijnen die u gebruikt, vooral als u insuline, acetylsalicylzuur (aspirine), bloeddrukpillen, warfarine of heparine gebruikt. Deze medicijnen kunnen tijdens sommige procedures bloedingen veroorzaken en het is mogelijk dat de arts u zal vragen om ze tijdelijk niet te gebruiken.
   • Omdat de procedure invasief is, krijgt u medicijnen die u slaperig kunnen maken. Het is ook raadzaam om iemand bij u te hebben die u na de ingreep naar huis kan brengen.
5. 5 Sluit de mogelijkheid van galstenen uit met leverfunctietesten (LFT's). Als uw arts al tests heeft besteld om te controleren of u cirrose of een andere leverziekte heeft, kunnen ze tegelijkertijd mogelijke galblaasproblemen identificeren.
   • FPP kan nodig zijn samen met een bloedtest om de aanwezigheid van galstenen verder te bevestigen.
   • Uw arts zal uw bilirubine-, gammaglutamyltransferase (GGT) en alkalische fosfatasespiegels controleren. Een verhoogde concentratie van deze stoffen kan wijzen op galstenen of andere galblaasproblemen.

Deel 4 van 4: Galsteenziekte voorkomen

1. 1 Langzaam afvallen. Als je wilt afvallen, ga dan niet op extreme diëten. Probeer gezond, uitgebalanceerd voedsel te eten en voeg veel groenten en fruit, complexe koolhydraten (zoals volkoren brood en pasta, bruine rijst) en eiwitten toe aan uw dieet. Je mag niet meer dan 0,5-1 kilogram per week afvallen.
   • Geleidelijk en geleidelijk gewichtsverlies vermindert het risico op galsteenvorming.
2. 2 Verminder uw inname van dierlijke vetten. Boter, vlees en kaas verhogen het cholesterolgehalte en verhogen het risico op galsteenziekte. Verhoogde niveaus van vet en cholesterol dragen bij aan de vorming van galstenen - cholesterolstenen worden het meest aangetroffen in de galblaas.
   • Eet in plaats daarvan enkelvoudig onverzadigde vetten. Deze vetten verhogen het niveau van het "goede" cholesterol, wat het risico op galsteenvorming vermindert. Gebruik in plaats van verzadigde dierlijke vetten zoals boter en reuzel olijfolie en zonnebloemolie. Het risico op het ontwikkelen van galsteenziekte wordt ook verlaagd door omega-3-vetzuren, die worden aangetroffen in koolzaad- en lijnzaadolie en visolie.
   • Noten blijken ook gezonde vetten te bevatten, en sommige onderzoeken hebben aangetoond dat het risico op galstenen kan worden verminderd door pinda's en andere noten zoals walnoten en amandelen te eten.
3. 3 Eet dagelijks 20 tot 35 gram vezels. Voedingsvezels verminderen het risico op het ontwikkelen van galsteenziekte. Ze zijn rijk aan peulvruchten, noten en zaden, fruit en groenten en volkoren voedsel. U kunt meestal voldoende vezels uit voedsel halen.
   • U kunt echter ook voedingsvezelsupplementen nemen, zoals lijnzaadmeel. Meng gewoon een flinke theelepel lijnzaadmeel in een glas (250 milliliter) appelsap.
4. 4 Kies zorgvuldig koolhydraatrijk voedsel. Suiker, pasta en brood kunnen allemaal bijdragen aan de vorming van galstenen. Eet meer volkoren granen, groenten en fruit om de kans op galstenen te verkleinen en het gemakkelijker te maken om galstenen te verwijderen.
   • Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat een hoge inname van koolhydraten kan bijdragen aan de vorming van galstenen. Dit komt doordat koolhydraten in het lichaam worden omgezet in suiker.
5. 5 Drink koffie en alcohol met mate. Volgens sommige onderzoeken kunnen dagelijkse koffieconsumptie en matige alcoholconsumptie (niet meer dan 1-2 porties per dag) het risico op galsteenziekte verminderen. Een portie alcohol staat gelijk aan 350 milliliter bier, 150 milliliter wijn of 40 milliliter sterke drank.
   • De cafeïne in koffie stimuleert de samentrekking van de galblaas en verlaagt de concentratie cholesterol in de gal. Volgens onderzoek lijken andere cafeïnehoudende dranken zoals thee of Coca-Cola dit effect echter niet te hebben.
   • Studies hebben aangetoond dat het drinken van ten minste 30 gram alcohol per dag het risico op galstenen bij sommige mensen met 20% kan verminderen.

Waarschuwingen

• Ga er niet vanuit dat maagpijn noodzakelijkerwijs wordt veroorzaakt door galstenen of andere galblaasproblemen. Er zijn veel andere mogelijke oorzaken van buikpijn, zoals het prikkelbare darm syndroom (PDS), colitis ulcerosa, longontsteking, blindedarmontsteking, zure reflux, urineweginfectie, diverticulitis en hartaandoeningen. Zoek medische hulp als u hevige buikpijn ervaart.