Inhoud

• Stappen
• Deel 1 van 3: Voorbereiding op vaccinatie
• Deel 2 van 3: Toediening van het vaccin
• Deel 3 van 3: Observatie van de vaccinrespons

Hondsdolheid is een ernstige virale ziekte die alle zoogdieren kan treffen, inclusief de mens. Het virus wordt overgedragen via speeksel, meestal door de beet van een besmet dier. Hondsdolheid was vroeger een ernstige bedreiging voor de mens, maar is de laatste tijd gemakkelijk te voorkomen door regelmatige vaccinaties van dieren. Om uw hond thuis te vaccineren, moet u zich strikt aan bepaalde vereisten houden en het vaccin op de juiste en veilige manier toedienen.

Stappen

Deel 1 van 3: Voorbereiding op vaccinatie

1. 1 Lees de regels voor het vaccineren van honden tegen hondsdolheid. Houd er rekening mee dat in de Russische Federatie de vaccinatie tegen hondsdolheid moet worden uitgevoerd in een dierenkliniek die het recht heeft om dergelijke activiteiten uit te voeren (meestal wordt dit gedaan door veterinaire stations en klinieken van de staat die toestemming hebben om honden tegen hondsdolheid te vaccineren).Als u besluit uw hond zelf te vaccineren tegen hondsdolheid, dan kunt u problemen ondervinden bij het verstrekken van documenten voor het vervoer van een dier of als uw hond een persoon bijt.
   • Als u uw hond bijvoorbeeld thuis wilt vaccineren om hem niet bloot te stellen aan onnodige stress van het bezoek aan een dierenkliniek, of als hij bepaalde gedrags- of andere gezondheidsproblemen heeft die het bezoeken van de kliniek bemoeilijken, is het het beste is om een ​​dierenarts thuis te bellen. Dan kan hij het vaccin goed toedienen en alle nodige aantekeningen maken in het veterinaire paspoort van het dier. Daarnaast wordt informatie over vaccinatie vastgelegd in de documentatie van de dierenkliniek zelf.
   • Houd er rekening mee dat zelfvaccinatie tegen hondsdolheid op eigen risico kan worden gedaan. Deze vaccinatie wordt niet officieel geregistreerd, wat u geen recht geeft om bepaalde soorten documentatie voor de hond te ontvangen (bijvoorbeeld certificaten die het transport toestaan). Bovendien kunt u zwaardere gevolgen krijgen als u niet kunt bewijzen dat de hond is ingeënt als hij iemand aanvalt. Vanwege de ongunstige situatie van hondsdolheid in Rusland, mogen dieren uit dit land, zelfs goed gevaccineerd tegen hondsdolheid, niet in veel andere landen van de wereld worden toegelaten of pas na het passeren van een quarantaine van zes maanden. Denk dus goed na of je je wel echt wilt laten vaccineren.
   • Houd er rekening mee dat volgens de wetgeving van de Russische Federatie alle eigenaren van dieren vanaf de leeftijd van drie maanden verplicht zijn om dieren, honden en katten te vaccineren tegen hondsdolheid. Bovendien is er nog steeds een staatsprogramma voor gratis vaccinatie van dieren tegen hondsdolheid met het binnenlandse vaccin "Rabikan". Om gebruik te maken van de mogelijkheid om een ​​hond gratis te vaccineren, dient u zich persoonlijk te melden bij een dierenkliniek of bij een inentingsuitgangspunt.
   • Er zijn veel vaccins tegen hondsdolheid, zowel binnenlands als geïmporteerd. Het is raadzaam om een ​​professionele dierenarts te raadplegen om het beste vaccin voor uw dier te vinden. Het belangrijkste bij het kiezen van een vaccin moet de stabiliteit zijn van de immuniteit die is ontwikkeld na vaccinatie, evenals de gemakkelijke tolerantie van het vaccin. De meest gebruikte commerciële vaccins in Rusland zijn Nobivak (Nederland) en Eurikan (Frankrijk). Wanneer gevaccineerd met deze vaccins, is het meestal geen probleem om met een hond naar het buitenland te reizen, terwijl binnenlandse rabiësvaccins niet door veel andere landen worden erkend.
2. 2 Bekijk het juiste vaccinatieschema. Tijdigheid is erg belangrijk bij het vaccineren tegen hondsdolheid. Te vroeg vaccineren kan ernstige gezondheidsproblemen voor uw huisdier veroorzaken, terwijl te lang wachten uw hond het risico kan lopen rabiës op te lopen.
   • Als je een jonge puppy hebt, is het niet veilig om hem te vaccineren voordat hij drie maanden oud is. De meeste buitenlandse dierenartsen adviseren de eerste vaccinatie tegen hondsdolheid na 6 maanden, gevolgd door een hervaccinatie per jaar. Vanwege de ongunstige rabiëssituatie in de Russische Federatie is het echter beter om samen met uw dierenarts na te denken over vaccinatie van een puppy op drie maanden.
   • Vaccinatie niet als u uw hond de komende week ergens heen moet vervoeren. Als uw hond een ernstige reactie op het vaccin ontwikkelt, kan het moeilijk zijn om een ​​dierenarts te vinden die u kan helpen.
   • Streef naar vaccinaties in de vroege ochtend, wanneer u minstens een uur vrije tijd heeft, om de reacties van uw hond te volgen en mogelijke allergieën te zoeken.
3. 3 Koop het vaccin bij een vertrouwde leverancier van diergeneesmiddelen. Vaccins zijn een biologische stof die het immuunsysteem versterkt tegen specifieke ziekten, dus je hebt een vaccin van goede kwaliteit nodig om je hond succesvol te vaccineren.
   • Uw dierenarts kan u adviseren over de beste plaats om rabiësvaccinatie te krijgen. Aangezien u hoogstwaarschijnlijk geneigd bent om de dierenarts thuis te bellen, zal hij gewoon het benodigde vaccin meenemen, met inachtneming van alle regels voor het transport ervan.
   • U kunt ook proberen het vaccin online te krijgen, maar het kan van twijfelachtige kwaliteit zijn. Omdat bepaalde temperaturen het vaccin minder effectief kunnen maken, is transport en opslag een uitdaging. Als u online een vaccin wilt bestellen, vraag dan uw dierenarts naar de reputatie van de vaccinleverancier die u overweegt, hoe dierenartsen deze behandelen en of zij zich houden aan de regels voor transport en opslag zoals beschreven in de instructies voor het betreffende vaccin.
   • Als u zich zorgen maakt over de reactie van uw hond op het vaccin en u wilt een holistische benadering kiezen voor het vaccineren van uw huisdier, vraag dan uw dierenarts naar thimerosol-vrije vaccins. Thimerosol (kwik) wordt bij sommige honden in verband gebracht met uitgesproken bijwerkingen van het vaccin, wat de reden is waarom veel leveranciers de neiging hebben om met vaccins zonder dit te werken.
4. 4 Zoek een dierenkliniek waar u uw dierenarts naar huis kunt bellen voor vaccinaties. In ieder geval is het aan te raden om onder toezicht van een dierenarts te vaccineren. Ten eerste is het vaccin intramusculair en zonder de aanwezigheid van een passende opleiding is het moeilijk om het veilig alleen aan het dier toe te dienen. Ten tweede, in het geval van vaccinatie zonder tussenkomst van een dierenarts, heeft deze procedure geen rechtskracht op het grondgebied van de Russische Federatie.
   • Vraag uw persoonlijke dierenarts of hij huisbezoeken brengt voor vaccinaties. Veel dierenartsen kunnen op oproep werken, dus uw dierenarts is misschien bereid om naar u toe te komen, vooral als hij persoonlijk op de hoogte is van de problemen die het voor u moeilijk maken om de kliniek met uw hond te bezoeken. Wanneer u de dierenarts thuis belt, kunt u hem de introductie van het vaccin toevertrouwen of het vaccin zelfstandig onder zijn leiding toedienen.
   • Als uw persoonlijke dierenarts geen huisbezoeken brengt, of dit niet mag, vraag hem dan om advies over een andere dierenarts die gebeld kan worden. Met uw toestemming kan uw dierenarts het medisch dossier van uw hond delen met een andere dierenarts zodat deze veilig kan vaccineren tegen hondsdolheid.
   • Vergeet niet dat het zonder de deelname van een dierenarts aan de vaccinatieprocedure geen rechtskracht heeft in het land. In de ogen van de staat wordt uw hond als niet-gevaccineerd beschouwd. U kunt zelfs een boete krijgen als u zich niet tegen hondsdolheid laat vaccineren. Als de hond buiten in een kennel wordt gehouden, dan is het uiterst noodzakelijk dat hij een officieel uitgevoerde vaccinatieprocedure heeft, zodat u dit indien nodig kunt documenteren. Als u uw dier tijdelijk moet verlaten en voor een bepaalde tijd moet overbrengen naar een dierenasiel of hotel, kan het bovendien niet worden geaccepteerd zonder de juiste vaccinaties.

Deel 2 van 3: Toediening van het vaccin

1. 1 Bereid een vaccin voor. Lees om te beginnen de instructies van de fabrikant voor het medicijn om alle kenmerken van een bepaald vaccin te begrijpen en controleer de vervaldatum op de verpakking van het vaccin. Meng het vaccin op de juiste manier onder toezicht van uw eigen dierenarts.
   • De meeste rabiësvaccins zijn verkrijgbaar in de vorm van een poeder en een vloeibaar verdunningsmiddel, die goed moeten worden gemengd voordat ze worden gevaccineerd. De instructies van de fabrikant van het vaccin moeten u de juiste dosering vertellen die u aan uw huisdier moet toedienen, of u kunt uw dierenarts vragen naar de dosering.
   • Dompel eerst de spuit en naald in de flacon met vloeistof.Zuig de benodigde hoeveelheid vloeistof uit de injectieflacon op in de spuit en zuig deze vervolgens op uit de injectieflacon.
   • Gebruik een spuit om de vloeistof in de injectieflacon met poeder te injecteren. Laat de spuit volledig leeglopen voordat u deze uit de injectieflacon haalt.
   • Schud de injectieflacon met het vaccin goed. Het poeder moet volledig oplossen. Zorg ervoor dat er geen klontjes in het vaccin drijven en dat er geen onopgelost poeder achterblijft op de bodem van de injectieflacon.
2. 2 Bereid de spuit voor. Nadat u het vaccin goed heeft gemengd, kunt u een nieuwe injectiespuit maken.
   • Plaats een nieuwe, schone spuit in de injectieflacon. Trek de zuiger van de spuit zo ver als nodig is om het gewenste volume vaccin te verkrijgen. U kunt uw huisdierenarts om advies vragen als u twijfelt over de hoeveelheid vaccin die u nodig heeft.
   • Zorg ervoor dat er geen luchtbellen zijn bij het opzuigen van het vaccin in de spuit. Als u luchtbellen ziet, leeg dan de spuit en trek opnieuw op. Het kan enkele pogingen kosten voordat u de spuit normaal zonder luchtbellen kunt optrekken.
   • Als alternatief kunt u uw dierenarts vragen om de juiste dosis van het vaccin in de spuit op te zuigen. De dierenarts heeft veel meer ervaring op dit gebied, hij zal het veel sneller en efficiënter krijgen.
3. 3 Geef uw hond een injectie. Nadat u de spuit met het vaccin heeft klaargemaakt, kunt u uw hond vaccineren.
   • Kies wie van u (u of de dierenarts) gaat injecteren. De meeste rabiësvaccins kunnen zowel subcutaan als intramusculair worden toegediend, maar sommige worden alleen intramusculair geïnjecteerd, dus u moet de instructies voor het specifieke medicijn raadplegen. Lees de informatie in de instructies goed door. Zo krijgt u een idee of het vaccin intramusculair moet worden toegediend, of dat het beter en effectiever is om het subcutaan toe te dienen. Daarom is het belangrijk om onder toezicht van een dierenarts te vaccineren, omdat u zonder de juiste opleiding misschien niet weet hoe u de juiste plaats voor vaccinatie moet kiezen. Als u denkt dat uw hond rustiger zal zijn wanneer u het vaccin persoonlijk toedient, vertel dit dan aan uw dierenarts en vraag hem om u te helpen de juiste spier te vinden om het vaccin toe te dienen.
   • Wanneer het vaccin wordt toegediend, is het noodzakelijk dat iemand anders de hond in bedwang houdt. Als u het vaccin niet zelf toedient, kunt u de hond vasthouden terwijl de dierenarts hem vaccineert.
   • Vind de juiste spier bij uw hond met de hulp van uw dierenarts. Steek de naald van de spuit er voorzichtig in, laat de zuiger los en trek vervolgens de spuit terug.

Deel 3 van 3: Observatie van de vaccinrespons

1. 1 Begrijp de normale reacties op het vaccin. Veel honden, zelfs in volledige gezondheid, kunnen bijwerkingen krijgen van het rabiësvaccin. Dit wordt meestal als normaal beschouwd en zou binnen een week voorbij moeten zijn.
   • Het meest voorkomende type reactie op een vaccin is een allergische of anafylactische reactie. Dit gebeurt meestal tijdens hervaccinatie na de tweede of derde vaccinatie. Uw hond kan lethargisch worden, lichte koorts hebben en opzwellen rond het gebied waar het vaccin is gegeven. De dierenarts kan dan het gebruik van antihistaminica aanbevelen als de allergische reactie ernstig is. Ernstige allergische reacties kunnen dodelijk zijn, maar zijn zeldzaam. Als u ver genoeg van de dierenkliniek woont, moet u zich bewust zijn van de mogelijke risico's van zelftoediening van het vaccin.
   • Lokale reacties op het vaccin zijn onder meer zwelling, roodheid en jeuk op de vaccinatieplaats. Ze verschijnen kort na vaccinatie en zijn meestal niet ernstig. Deze symptomen verdwijnen meestal binnen enkele weken.
   • De algemene reactie van het lichaam op het vaccin kan koorts, lethargie en verlies van eetlust zijn. Dit komt vrij vaak voor en treedt kort na vaccinatie op.Deze symptomen verdwijnen binnen enkele dagen.
   • Een ernstige reactie zal binnen 10-30 minuten na injectie optreden. De hond kan erg zwak worden en in shock raken, terwijl hij bleek tandvlees en een versnelde hartslag heeft; bewustzijnsverlies is ook mogelijk.
2. 2 Let op bijwerkingen van het vaccin bij uw hond. U moet de hond enige tijd nauwlettend in de gaten houden om uitgesproken bijwerkingen niet te missen.
   • Direct nadat de vaccinatie is toegediend, moet u uw hond een uur lang nauwlettend in de gaten houden. Gedurende deze periode is het optreden van bijzonder uitgesproken reacties het meest waarschijnlijk, waarvoor mogelijk veterinair ingrijpen nodig is.
   • Wees voorzichtig bij het aanraken van uw hond in de dagen na het rabiësvaccin. Ze heeft waarschijnlijk pijn op de injectieplaats, dus u mag dat deel van haar lichaam niet aanraken.
3. 3 Zoek indien nodig veterinaire zorg. Af en toe kunnen dieren ernstige reacties op het vaccin krijgen. Als u alle instructies precies opvolgt, komen dergelijke situaties zelden voor. Als zich echter een ernstige reactie op het vaccin ontwikkelt, heeft uw hond mogelijk veterinaire aandacht nodig.
   • Auto-immuunanemie is een van de reacties van het immuunsysteem die het aantal rode bloedcellen (erytrocyten) beïnvloedt. Het is onwaarschijnlijk dat een soortgelijke reactie zal optreden bij vaccinatie tegen rabiës, maar het is niet onmogelijk. Tekenen van het begin van auto-immuunanemie zijn apathie, verhoogde hartslag, braken en diarree. Auto-immuunreacties kunnen ernstig genoeg zijn om veterinaire interventie te vereisen. Als u de bovengenoemde symptomen bij uw hond opmerkt, zoek dan onmiddellijk veterinaire hulp.
   • Als lokale reacties op het vaccin (zoals zwelling) of algemene lichaamsreacties (zoals koorts of apathie) niet binnen een paar dagen vanzelf verdwijnen, ga dan met uw hond naar uw dierenarts om na te gaan waarom de reacties zo aanhoudend zijn.